Puur

Ik kan me geen betere vriendin bedenken.
Deze zin dwaalt regelmatig rond in mijn hoofd. Gevoed door verschillende emoties spreek ik deze zin ook regelmatig voor mezelf uit. De ene keer zeg ik het met een grote grijns op m’n gezicht, een grijns van geluk. Andere keren gaat de uitspraak gepaard met verdriet, meestal door een gevoel van gemis, maar ook door de nodige steun die ze me weer bereid was te geven in moeilijke tijden.

Nico Noodlot

‘Wat een kutavond’, dacht Nico, toen hij alweer de zesde afbeller wegdrukte op zijn mobiele telefoon. Zaterdagavond, slingers aan het plafond, koelkast gevuld met bier en lekkere hapjes en toch weer eenzaam en alleen zijn verjaardag moeten vieren. Moedig om het toch weer een kans te geven, want van de afgelopen 20 jaar kwam er ook al niets van.

Gemis

Het zijn de eenvoudige dromen die mij het meest blijven hangen en me sterk aan het denken zetten. Ze zijn zo persoonlijk, redelijk en ‘bereikbaar’. Dichtbij genoeg om ze te voelen, maar te ver weg om je eraan vast te klampen. Langzaam ontglip je aan je onderbewustzijn en word je wakker in de realiteit. En dat is soms voldoende om je hart te breken.