Oma

Na doorbraak van de dijken hadden ze geen tijd gehad om spullen te redden. Ze moesten razendsnel naar zolder om daar via het raam op het schuine dak te klimmen. Hun hond was gelukkig gered door een buurman die hem in een bootje tilde. De poes was met ze mee gevlucht naar boven en zat nu erbarmelijk te mauwen naast de schoorsteen. Maar hoe zou het met oma zijn? Die woonde aan de andere kant van het dorp en was slecht ter been. Alle telefoonlijnen waren uitgevallen en oma had geen mobieltje. Hoe konden ze haar bereiken en in veiligheid brengen?

Anders

Harold was er helemaal klaar mee. Vanaf nu hield hij op met verstoppertje spelen. Ook al vonden zijn collegae hem een vreemde snuiter en een flapdrol, ze hadden hem te respecteren om wie en wat hij was. Vrijdagavond zou hij ze op het personeelsfeest eens een flinke shock bezorgen. In de moderne maatschappij mocht iedereen immers uitkomen voor zijn geaardheid. Nou, hij dus ook. Het voelde goed dat hij nu voor zichzelf de knoop had doorgehakt en hij slaakte een zucht van verlichting. Glimlachend zette hij de pc uit, sloot zijn bureaulades en slenterde naar de liften.

Kerstsprookje

Het was hartje winter in Magidonië. Een ijskoude wind joeg de sneeuw door de straten en bijna iedereen zat thuis bij de kachel. Achter een vuilnisbak zat echter een manneke ineengedoken te bibberen. Hij had geen huis en haard en was helemaal alleen op de wereld. Niemand hield van hem en dat was zijn eigen schuld. Jarenlang had hij de mensen belogen en bedrogen. Deze zomer was hij woedend weggelopen uit het weeshuis en nu had hij vreselijk veel spijt. Hij zou alles willen terugdraaien en goedmaken als dat kon, maar hij had geen idee waar hij zich nu bevond en hoe hij dit moest aanpakken. Hij was hopeloos verdwaald in alle opzichten.

Decemberleed

Peter van Eigenen had een bloedhekel aan de feestmaand. Al die overvolle winkels met irritante muziek en dreinende kinderen, hij vermeed ze zo veel mogelijk. Zijn boodschappen kocht hij halverwege november grootschalig in. De diepvriezer, koelkast en proviandruimte waren afgeladen.

Consuminderen

Hun inkomsten waren de laatste maanden drastisch gedaald en de reserves slonken zienderogen. Tijd voor bezinning en bezuiniging. Nadat ze alle uitgaven op een rijtje hadden gezet liepen ze die een voor een door en schrapten zoveel mogelijk. Abonnementen werden opgezegd, ze verkochten een van de twee auto’s, de reisgidsen gingen bij het oud papier en de verwarming werd twee graden lager gezet. Zo konden ze een behoorlijk geldbedrag besparen. Gelukkig deden ze al jaren niets meer aan verjaardagen of decemberfeesten, waardoor ook de cadeaukosten aanzienlijk waren gedaald. Kleding kochten ze zelden en het meubilair kon nog jaren mee.