Eerste druk

‘En? Wanneer komt de tweede?’ De laatste paar weken een veelvuldig gestelde pijnlijke vraag. Veelal door kinderloze vrienden die het op een sarcastische toon vragen. Met zo’n meelijwekkende blik van ‘Je moet mij niet aankijken hoor. Ik heb je nog zo gewaarschuwd.’ Een zeer gevoelig onderwerp, dus zeg ik zo achteloos mogelijk ‘Er komt geen tweede.’ ‘Hoezo? Is de eerste druk?’

De baby, het beste voorbehoedsmiddel.

Als mijn kleine ukkie me ooit vraagt om hem in de toekomst te helpen met een spreekbeurt, dan duw ik hem dit stukje onder zijn neus! De baby. Wanneer een man en een vrouw besluiten om voor een baby te gaan, zijn er heel wat gesprekken aan vooraf gegaan. Immers, een baby ‘neem’ je niet zo maar, je moet er wel wat voor doen.

Sterke verhalen

Bevallingsverhalen zijn net als verhalen over verstandskiezen. Je hoort en leest altijd alleen maar de slechte verhalen. De ene nog sterker dan de ander. Mijn bevalling was er één uit het boekje. Eigenlijk een doodsaai verhaal. ‘Slechts’ 7 uurtjes geduurd. Dat is maar 2 uur langer dan toen mijn eerste baas (tandarts) besloot om mijn verstandskies in 5 uur te trekken.

Aan de kant gezet

De kogel is door de kerk. Ik had het zien aankomen en ik kon het niet meer tegenhouden.
Na vele ruzies, die voor hem doorslaggevend waren, is het er toch van gekomen. Ik ben aan de kant gezet. Een collega van hem is de schuldige. Die heeft haar aan hem voorgesteld. Ze kan absoluut niet aan mij tippen. Daar komt hij nu pas achter, maar nu is het te laat. Ze heet overigens Eva.

Het All Inclusive-walhalla

Vrienden van mij zweren bij een vakantie met een All-Inclusive-formule. All Inclusive staat voor voordelig en zorgeloos vakantie vieren. Vrij vertaald betekent dat een lucratief lijkend reisje waar je 24 uur per dag gaat vreten en zuipen, zonder dat je je lijf te veel verplaatst. Wat wil je nog meer. Ideaal voor een huwelijksreisje, dacht ik. Vooral die roomservice. Konden we lekker de hele dag in bed blijven met de wittebroodsweken.