Ik kan me geen leven zonder dieren voorstellen. Wie niets met dieren heeft in zijn leven, die mist volgens mij een hele hoop. Maar sinds ik me als aankomend dierverzorger steeds meer onder de dieren bevind, groeit ook mijn dilemma. Want hoe kan het nou dat ik zoveel van dieren houd en toch geen vegetariër ben? Houd je eigenlijk wel echt van dieren als je ze ook opeet? Dieren kan ik niet missen in mijn leven. Vlees wel?
Ik ben het toch zo spuugzat dat iedere kwaal die ik ooit in mijn leven heb gehad, wordt afgedaan met de geijkte woorden dat het tussen mijn oren zit. Ondanks alle keiharde medische bewijzen, die er niet om logen, dat mijn rug en bekken nog schever waren dan de toren van Pisa, het bloed uit mijn linkernier spoot met dezelfde druk van een espressoautomaat en de uitslag van mijn allergietesten waren te vergelijken met een seismograaf die een aardbeving van 5 op de schaal van Richter aangaf.
Ik ben een fervent planner. Plannen kan ik als de beste. In mijn werk draait alles om een goede planning. Als je bepaalde doelen hebt, bereik je die ook beter wanneer je daar een tijd aan vast koppelt. Dus plan ik mijn leven ook zorgvuldig. Ik had dan ook gepland om tot mei 2005 geen enkele column meer te produceren. Simpelweg, omdat dat niet in mijn planning van 2005 paste. Maar zoals je wellicht zelf ooit ervaren hebt, valt het leven niet te plannen. De eerste week van januari liep nog perfect volgens het boekje. Vanaf de 2e week ging het finaal mis.
Als kind heb ik uren gezwijmeld bij het trouwboek van mijn ouders. Het was een klein eenvoudig boekje dat net als het huwelijk van mijn ouders bijna van ellende uit elkaar viel. Op de inmiddels vergeelde zwartwitfoto’s stonden mensen afgebeeld in stijve poses met een minimaal flauw lachje. Toen ik wat ouder was en op zolder mocht spelen, vond ik mijn moeders zelfgemaakte trouwjurk. Hij zat als gegoten en ik wist, ooit trouw ik ook. Ooit, als iemand mij tenminste wilde…
De meeste lezers weten dat ik nogal schromelijk kan overdrijven in mijn columns, maar nu vertel ik voor de verandering eens een op waarheid gebaseerde column. Ik heb ze geteld en het resultaat na 4 dagen is, zonder flauwekul, 22 blauwe plekken, 11 vlooienbeten in schaam (en om-)streek, een allergie op mijn polsen en buik, 5 wondjes en 4 fikse schrammen, flinke spierpijn over werkelijk mijn hele lichaam behalve mijn kleine teen en 2 kilo afgevallen.
