Het All Inclusive-walhalla

Vrienden van mij zweren bij een vakantie met een All-Inclusive-formule. All Inclusive staat voor voordelig en zorgeloos vakantie vieren. Vrij vertaald betekent dat een lucratief lijkend reisje waar je 24 uur per dag gaat vreten en zuipen, zonder dat je je lijf te veel verplaatst. Wat wil je nog meer. Ideaal voor een huwelijksreisje, dacht ik. Vooral die roomservice. Konden we lekker de hele dag in bed blijven met de wittebroodsweken. Dus typte ik All Inclusive in op Google en vond 1.180.000 pagina’s in het Nederlands. Dat schoot niet op. Het reisbureau dan maar. Na 2 uur kwamen we voldaan naar buiten met een 16-daags All Inclusive-reisje naar Mexico. Nou ja, de prijs was iets minder voordelig dan ons werd voorgespiegeld, maar daar zouden we het niet meer over hebben. Tenslotte trouw je maar één keer. Als het goed is, want dat spiegelen we ons zelf vaak voor.

Eenmaal in Mexico begon het All Inclusive-avontuur. Bij binnenkomst kregen we de eerste welkomstcocktail al. Dat beloofde wat. We zouden de rest van de drankenkaart ook gaan uitproberen. De belboy nam onze koffers mee en we moesten maar naar onze kamer gaan, dan zou hij ze over 15 minuten komen brengen. 15 Minuten werden uiteindelijk 1 uur en 15 minuten. Aan de receptie kregen we te horen: ‘Mexicanen nemen het niet zo nauw met de tijd, die zijn heel relaxed.’ Wij niet. Wij waren na 11 uur reizen heel gestresst.

Mijn man ging zijn darmen legen in de Mexicaanse WC-pot. Maar ook deze nam het niet zo nauw met doortrekken en we moesten de klusjesman bellen, die waarschijnlijk pas over 14 dagen kwam kijken. In die tussentijd gingen we maar eens naar het in de reisfolder veelbelovende eten kijken. Dat was dus niet overdreven. Dit was met geen pen te beschrijven, dus maakten we foto’s die als bewijs moesten dienen voor het ongelovige thuisfront. Ook natuurlijk om ze de ogen uit te steken.

De eerste dagen vreet en zuip je je te pletter. Je wilt alles proeven en het oog is groter dan de maag. Omdat je verder door de hitte bevangen bent, kom je niet aan bewegen toe. De enige beweging is dan ook de gang naar het eten. Na ongeveer 3 dagen gaat je kleding te strak zitten en past de broek of rok alleen nog maar met het bovenste knoopje open. Ik adviseer dan ook om bij de All Inclusive-formule 3 verschillende maten mee te nemen. Je eigen maat, een maat groter en een maatje kleiner. De kleine maat heb je de laatste dagen nodig, want dan komt al dat eten je letterlijk en figuurlijk de strot uit. (Amerikaanse gasten hebben hier overigens geen last van) Dan verlang je bij het ontbijt naar de Hollandse boterham met smaakvolle kaas en bij het diner naar gekookte aardappelen met jus.

Wat de drank betreft is het precies hetzelfde. Je begint met cocktails met alcohol, maar in combinatie met 34 graden weet ons lichaam daar geen raad mee. (Ook hier hebben de Amerikanen geen moeite mee) Dus eindig je de laatste dagen met water en nog eens water. Zelfs het bier in de minibar blijft dag na dag onaangeroerd. Iets wat van te voren niet de bedoeling was geweest. De eerste dag houd je het nog vol op de kamer en de kamerjongen Louis vouwt je verdwaalde onderbroekjes met wittebroodssporen netjes op en legt ze op je nachtkastje. Hoort ook bij de All Inclusive. Langer dan 2 dagen blijf je niet meer op je kamer, want voor seks is het veel te heet en plakkerig, zelfs met de airco op 10 graden.

Na 16 dagen verlang je dan toch naar de 4 seizoenen in Nederland. Dat het bij aankomst op het vliegveld in Nederland 20 graden kouder is en regent, deert je niet. Je loopt er alleen een zware verkoudheid van op. De jetlag zorgt er dan nog voor dat je 5 dagen uit je eet- en slaapritme bent, waardoor je nog eens een kilo afvalt. Gouden tip: Mensen die dus willen afvallen, moeten maar een All Incusive-reisje boeken. Daarna krijg je nog 2 weken ontwenningsverschijnselen, omdat je weer zelf je koffie moet inschenken, je mes moet oprapen, je verdwaalde onderbroekjes moet zoeken en er niemand reageert wanneer je met je vingers knipt.

Eenmaal bijgekomen van de All Inclusive-formule, terwijl ik wanhopig 5 wasmanden probeer weg te strijken, roept mijn man vanuit zijn luie stoel ‘Schat, volgend jaar weer All Inclusive?’ Ik probeer de ondertoon in mijn stem te onderdrukken en antwoord met enigszins kalme stem ‘Tuurlijk lieffie, maar dan wel met een All Inclusive-man, die bij thuiskomst ook alle was wegwerkt.’ Enkel en alleen dan is de All Inclusive-formule een succes.