Als mijn kleine ukkie me ooit vraagt om hem in de toekomst te helpen met een spreekbeurt, dan duw ik hem dit stukje onder zijn neus! De baby. Wanneer een man en een vrouw besluiten om voor een baby te gaan, zijn er heel wat gesprekken aan vooraf gegaan. Immers, een baby ‘neem’ je niet zo maar, je moet er wel wat voor doen. Wat houdt een baby in:
Bij de keuze tot het ‘nemen’ van een baby spelen gevoel en verstand een rol. Als alleen het verstand een rol zou spelen, nam niemand een baby. Zeg nou zelf, een baby is gewoon de hele dag: uit bedje halen, kleertjes uit, stinkluier verschonen, kleertjes aan, flesje maken en geven, boertje doen, baby aandacht geven, baby weer in bedje en het flesje schoon maken. Waarna het hele ritueel weer van voor af aan begint en dat maar liefst 7 tot 8 keer per etmaal. Belangrijk bij een lieve, vrolijke en rustige baby zijn de 3 R’s: Rust, Regelmaat en Reinheid. Doe je dit niet, dan krijg je een heel andere baby en ook 3 heel andere letters n.l. SOP, van sop het je maar op! Slapeloosheid, Ongelukkig en Prikkelbaarheid. Dit uit zich niet alleen bij de baby, maar ook bij de man en de vrouw.

Wat doet een baby met een man:
De man koopt voor het eerst in zijn leven 2 joggingbroeken en een paar sloffen. De nachten zijn ’s winters fuckingkoud als de man er herhaaldelijk in zijn T-shirtje uit moet voor hét ritueel. De man verloedert verder. Slaaptekort zorgt voor wallen onder zijn ogen en de eerste grijze haren zijn vlug in aantocht. Tijdgebrek zorgt voor een onverzorgde stoppelbaard, het joggingpak dat niet alleen ’s nachts maar ook overdag wordt gedragen en jeuk aan zijn zak door minder douchen. Kortom: hij verandert in een Al Bundy die al krabbend in zijn kruis een flesje bier aan zijn mond houdt. Weg sex-appeal.

Wat betekent een baby voor een vrouw:
De vrouw verliest, door alle stress van een huilende en jengelende baby, in rap tempo haar overtollige zwangerschapskilo’s, waardoor het vel van haar buik op een golfslagbad lijkt. Door een mislukte borstvoedingspoging worden haar Pamela Anderson-tieten van een meloen tot een mandarijn die al 10 weken op de fruitschaal ligt te krimpen. Slaaptekort zorgt voor de ene rimpel na de andere rimpel in haar grauwe gezicht dat door tijdgebrek niet meer wordt opgemaakt. Ze verandert in een slons met melkvlekken op haar kleren. Wederom ook hier: weg sex-appeal.

Wat betekent een baby voor je seksleven:
Twee woorden: een hel! De man heeft sowieso voor het eerst van zijn leven een week of twee geen zin meer in seks. Dit komt omdat hij heeft gezien dat de bevalling een waar slachtveld heeft aangericht op de meest erotische plek van een vrouw. Daarna is hij vier weken te moe voor seks. Daarna is er nooit een moment waarop de daad kan plaatsvinden, want bij elke toenaderingspoging gaat het alarm (lees: babyfoon) af. En de man ziet er ook niet meer aantrekkelijk uit. Dit laatste geldt uiteraard ook voor de vrouw. De vrouw moet al helemaal niet aan seks denken. Het doet pijn en eerst moet alles daaronder maar eens tot normale proporties herstellen, wil ze tijdens het vrijen nog wat voelen. Bovendien is de vrouw bang weer zwanger te raken en dat is wel het laatste waar ze nu aan denkt. Conclusie: Je bent alleen nog maar twee mensen die voor een kind zorgen i.p.v. man en vrouw.

Wat betekent een baby voor je beurs:
Meestal kom je voor het eerst rood te staan op de bank. Aangezien de man en vrouw nu samen met de baby een burgerlijk gezinnetje vormen zijn er naast de luiers en constant nieuwe kleertjes kopen ook nog andere bijkomende kosten zoals: Centerparcsje boeken, jaarkaartje dierentuin, Sinterklaas en Kerstmis moeten weer gevierd worden en ga zo maar door.

Een baby betekent dus bezint eer gij begint, maar een baby is niet alleen maar kommer en kwel. Kort samengevat wil ik afsluiten met een mooie spreuk: Een baby maakt de liefde sterker, de dagen korter, de nachten langer, het banksaldo kleiner, het huis vrolijker, de kleren sjofeler, het verleden vergeten en de toekomst waard om voor te leven.


14 reacties

Bitchy · 31 januari 2007 op 07:40

Ben het er helemaal mee eens. Wil er nog wel een puntje aan toevoegen. Als je een baby al een ramp vindt voor je sexleven, zou ik hem/haar tegen het 11e jaar onderbrengen bij oma en opa, want een puber is helemaal verschrikkelijk. 😉

SIMBA · 31 januari 2007 op 08:08

😆
Zó erg heb ik het gelukkig nooit ervaren.
[quote]de toekomst waard om voor te leven[/quote]
Dit is zeer zeker waar, vooral als je besluit geen hele kudde kinderen te nemen. 😀
[quote] het verleden vergeten [/quote]
Dit zou ik niet doen, das jammer.

WritersBlocq · 31 januari 2007 op 09:10

Mens niemand kan mij zo laten lachen als jij in een verhaal!!

Puntje van kritiek: [quote]Conclusie: Je bent alleen nog maar twee mensen die voor een kind zorgen i.p.v. man en vrouw.
[/quote]

Na deze zin (met i.p.v. voluit geschreven) was het verhaaltje uit en mooi rond geweest met een knipoog naar de titel.

Dikke knuf en hoe je er ook uitziet wijfie, ik vind je mooi!
Pauline.

arta · 31 januari 2007 op 09:19

Enorm leuk geschreven, en zó waar!
😀

Ma3anne · 31 januari 2007 op 09:59

Ogottegottegottoch. Ja, als het enkel dit zou zijn, zou je tegen iedereen willen roepen: begin er niet aan!
Maar gelukkig is er meer…..

Geniet ze samen! :kus:

Mercurius · 31 januari 2007 op 10:28

zo ff snel een reactie want na een fikse huilbui slaapt ie nu eindelijk en ik weet niet voor hoelang. 😀

Pauline: ben het eens met je kritiek, de alinea over wat doet de baby voor een beurs voegt eigenlijk weinig toe en had dus ook makkelijk weggelaten kunnen worden. De laatste alinea vond ik wel belangrijk, omdat ik a) ermee wilde aantonen dat de baby niet alleen maar ellende is, maar zeker ook een verrijking van je leven in positieve zin. b) Ik wilde het op een spreekbeurt laten lijken en daar hoort ook een ‘afsluiting/conclusie’bij, vandaar.

Bitchy: ik kijk nou al uit naar de pubertijd, misschien breng ik hem dan wel eens een paar weekendjes bij jou langs, want jij hebt daar ervaring mee. 😀

Simba: we nemen er maar één, dus geen kudde! Zijn we 99 procent van overtuigd! Enne het verleden vergeten…. ach de frustrerende huilbuien wil ik graag vergeten, maar over een jaar lach ik er vast om.

ciao Mercurius

DriekOplopers · 31 januari 2007 op 10:50

Met plezier je column gelezen. En ik herkende veel dingen. Niet omdat ik zelf papa ben, mijn zeer goede vrienden zijn vrij recentelijk papa en mama geworden. Inderdaad: wallen, niet meer zo chique, prikkelbaar. Maar wel een heel schattig kindje dat zo lief kan glimlachen dat je smelt… En gelukkig, ze is nog lang geen 11.

Met anderen, hierboven, ben ik het eens. Je had iets eerder moeten stoppen. (Met de column dan.)

Driek

senahponex · 31 januari 2007 op 12:09

Alma Mater,

Let op, het wordt nog erger, en nog mooier
A Posterriori

Senahponex

pally · 31 januari 2007 op 13:08

Hilarische column met veel (aangezette waarheid)
Een column zoals hij behoort te zijn.
Alleen wat aan de lange kant,

Pally

emaessen · 31 januari 2007 op 15:58

er moest meer adoptie gedaan worden

DreamOn · 31 januari 2007 op 17:27

Geweldige column! Erg om moeten lachen door de herkenbaarheid. Ik weet nog wel, dat ik ’s avonds één been buiten mijn bed liet, ik moest er toch tientallen keren uit om te voeden, fopspenen terug te stoppen in een krijsend mondje, luiers te verschonen, enz.
Dan dacht ik: “Komt er nou ooit een nacht, dat ik gewoon weer acht uur kan slapen?” En ja hoor, dat kwam allemaal weer goed.
Nu lig ik wakker omdat mijn oudste maar niet terug komt van het stappen… 😮 krijg je dat weer. Geniet van het kleine ventje, want het is nog allemaal wel heerlijk ongecompliceerd, als ze zo klein zijn! (sprak oma)

Li · 31 januari 2007 op 20:01

Ik herken het meteen. Helemaal waar allemaal. Alleen kom je er pas achter als de baby er eenmaal is. Bij een ukkepuk denk je: ach ventje was je maar groot dan kun je vertellen waarom je zo huilt. En als hij groot is dan wens je hem weer klein. Het blijft altijd wat. Als ouders heb je gewoon levenslang! 😀

Li

Yannick · 31 januari 2007 op 20:03

Hij kan ook zoals ik worden. Dan heb je er alleen maar plezier aan. 😆

pepe · 31 januari 2007 op 21:01

Het is weer een geweldig leuke column over wat Mup een dagbederver zou noemen.
Had jij ‘Moeders je bent slimmer dan je denkt’ niet gelezen voor de komst van de kleine?

Kinderen zijn en blijven bijzondere mensjes.
Ik snap na jouw verhaal alleen niet waarom het bij ons niet bij eentje is gebleven. Hebben wij dan toch iets verkeerd gedaan? 😆

En pubers zijn helemaal te gek, ik geniet elke dag van en met ze.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder