Neuskleuter

Bij Jan Peter aan tafel

Jan Peter schept op. ‘Lieverd, nog meer, of is het zo voldoende?’
‘Het is zo wel goed, schat. Lees jij vandaag de passage uit Knorr voor?’ Ze schuift hem het recept van lasagne toe. Hij legt het voor zich op tafel en vouwt zijn handen. ‘Zet de oven op 200 graden. Bak het gehakt rul en voeg melk en water toe. Voeg de saus toe. Laat dit 2 tot 3 minuten koken. Doe de bladen in de schaal en begin en eindig met een laagje saus. Laat het 35 minuten in de oven staan. Gratineer het geheel eventueel met kaas. Eet smakelijk. Amen.’
‘Amen.’

Door Neuskleuter, geleden

Skiën: de witte nachtmerrie

In het wunderschöne Winterberg haal ik diep adem. De frisse buitenlucht doet mijn neushaartjes tintelen van vreugde. De reflectie van een waterig zonnetje op het wit, groen, de schattige Duitse huisjes, de vrolijkheid, met Sarah, de gezellig kwebbelende vriendin naast me. Het kan niet op. Tot zij veel te vroeg de veiligheidsstang van ons liftje opent. Ik word me akelig bewust van mijn voeten met de grote zwabberende gewichten eronder. Terwijl we nog in beweging zijn, zet ik die lange latten voorzichtig in het spoor, verplaats mijn gewicht en glijd, keurig gehurkt en luid schreeuwend, van de eerste skihelling af.

Door Neuskleuter, geleden

Ronald en de grote brugpieperdroom

Het is stervenskoud. Ronald Plasterk draagt een muts, gestreept thermo-ondergoed en de teddyberenpyjama die hij afgelopen kerst van zijn vrouw heeft gekregen. Hij ligt in zijn slaapzakje onder de Antarctische sterrenhemel. Zijn linkervoet, gestoken in een grote witte skisok, beweegt zachtjes heen en weer. Hij droomt over kuise nonnen, grote knuffelberen en het onderwijs.

Door Neuskleuter, geleden

Warme worst en het take-awaydoosje

Mijn vriend is fantastisch. Eerlijk waar. Wij begrijpen elkaar helemaal en hebben duidelijk afgesproken dat we elkaar op Valentijnsdag geen cadeaus gaan geven. Nee, niets van dat verwerpelijk zoete gedoe waar we beiden gillend gek van worden. Geen verrassingen in de vorm van weggevertjes, maar gewoon zoals het hoort: liefde bedrijven om de liefde. En dat het toevallig op Valentijnsdag is, daar hebben wij schijt aan.

Door Neuskleuter, geleden

De behaarde rode bosmier

Valentijn. Weer zo’n dag dat mijn ex natuurlijk moet laten weten dat hij nog aan mij denkt. Ik weet niet meer wat ik met hem moet. Tussen mijn afspraken door probeer ik niet terug te sms’en, doe ik kortaf aan de telefoon, stuur zijn kaartjes terug, ik onderbreek mijn vergaderingen niet eens voor de koerier die bloemen komt brengen, ik geef telepathisch negatieve signalen af, maar het lijkt allemaal niet te werken. Hij snapt mij echt niet.

Door Neuskleuter, geleden