Toekomt zonder vlees

Ik geniet er van om oude herinneringen op te halen, zoals oude tekenfilmpjes kijken waar ik vroeger voor mocht opblijven. Muziek uit de jaren negentig luisteren, tegelijkertijd denkend aan hoe ik als kleine jongen mijn eerste single kocht bij die mooie dame van de platenzaak. Het akelige daaraan is dat die tijd niet meer terug komt. Ja op een andere wijze. Je luistert, denkt en kijkt er nu op een andere manier naar. Een sentiment, een gedachte van vroeger. Ik merk dit gevoel ook op bij personen die ik nog van vroeger ken en dat geeft soms en rare wending in je eigen leven.

Tijdens de film

Ik als groot filmliefhebber kijk meestal heerlijk vanuit mijn bedje films. Er is niets lekkerder dan die heerlijke rust om mij heen. Geen chipzakjes die irritant geluid maken, of mensen met mobieltjes, die nog het liefst tijdens de film een heel verhaal gaan vertellen aan diegene aan de andere kant van de lijn.

Eindelijk geslaagd!

Ongekend, na een aantal keer examen gedaan te hebben, heb ik hem eindelijk. Welgeteld zes keer over gedaan, maar dat maakt uit. Het voelde net of ik door was naar de volgende ronde in Idols. De jury van het CBR is alleen niet zo grappig als in Idols, viel mij op.

Wisselende temperaturen

Iedere ochtend, behalve op de zondagochtend ga ik met mijn fiets naar mijn werk of stage en dan per trein verder. Ik zie iedere ochtend dezelfde omgeving, zoals de trein richting mijn werk of stage. Ik zie de postbodes steeds meer met warmere kleding, want het is tenslotte winter. Elke dag zie ik de bouw tot huizen worden gebouwd. Dat is een mooie blik op de toekomst.

Voorrondes

Tegenwoordig kunnen we er bijna niet meer omheen, auditie doen op tv. Misschien denk je nu wel van dan stem ik wel af op de publieke omroep, maar zelfs daar zijn we besmet geraakt met audities. Wat je allemaal niet kan worden op tv; popster, acteur.Misschien vergeet ik nog wel een paar van dat soort programma’s, maar we weten waren we het over hebben.