Het reservaat

Vorige week heb ik goedkoop de DVD van de film Buena Vista Social Club gekocht. De film is het verhaal, met bijbehorende muziek, van de fascinatie van de Amerikaanse popmuzikant Ry Cooder. Cooder was al lange tijd fan van authentieke Cubaanse muziek uit het midden van de vorige eeuw, toen hij ontdekte dat veel van zijn favoriete artiesten in 1998 nog gewoon gezond en in leven en waren. Hij zocht ze vervolgens in Cuba op (het is voor Cubanen vaak moeilijk om het land te verlaten), en musiceerde samen met hen. Een Amerikaan tussen de Cubanen.

De ‘nachtbus’, (taxi-verhalen deel 4)

Naast alle taxi-horrorverhalen van de laatste dagen zijn er natuurlijk ook dingen gebeurd die erg leuk waren. Zo heb ik een keer een reportage geschreven over een groot taxi-bedrijf. Het viel me op dat ze in een rap tempo een groot aantal van de kleinere bedrijven in de regio aan het opkopen waren, en bedacht me van tevoren dat dat misschien helemaal niet leuk was voor iedereen die voor het bedrijf kwam te werken.

De treintaxi (taxi-verhalen, deel 3)

Een jaar of acht geleden werd de treintaxi geïntroduceerd in verschillende steden. Ik moet zeggen dat ik toen zelf niets in het idee zag. Er reden toch bussen, zo vond ik toen. En je ging toch niet een lange omweg met andere mensen tegelijk in de taxi maken? Ik zag het plan als kansloos.

De huisman (taxiverhalen, deel 2)

Een maand geleden moest ik opnieuw in het oosten zijn voor een korte reportage. Ditmaal in de stad. Ik reis per openbaar vervoer, en ik neem op de plaats van bestemming liever een taxi dan dat ik de bus neem. Zeker als ik nooit eerder op de plek van het interview geweest ben. Zo hoef ik tenminste niet te zoeken.

Een ontstoken zenuw (4)

(N.b. dit verhaal speelt zich af in augustus)
Het is wonderlijk hoe al mijn ‘gebitsongelukken’ toch steeds in het weekend lijken te moeten gebeuren. Begin juni brak er een stuk van een kies van mij af. Het was donderdag, precies vijf uur en op vrijdag werkt mijn tandarts niet. Zijn assistente Lilian nam nog wel de telefoon aan, maar meldde dat ze meestal om die tijd al naar huis toe waren.