Vroeger logeerde ik heel graag bij mijn Opa en Oma op Schouwen-Duiveland. Opa nam me wel eens mee uit vissen, we gingen dan naar het water bij de Zeelandbrug en we zaten op de dijk, lekker in het gras. We visten niet alleen, maar we vingen ook krabbetjes in een grote Lees verder…
Ze zaten samen aan hun grote keukentafel die avond, Gimio en zijn vrouw Katja. Katja zat vrolijk te vertellen over haar belevenissen met de kinderen. Julia en Isabella. Ze waren zeven en acht jaar oud. Ze was die middag met hen naar de speeltuin geweest. Ze schonk de glazen nog Lees verder…
Hoooooooowoj, To! Grijnzend verstoort Collegaatje onze kabbelende vergadering in een stil en verwaarloosd werkhok, ergens achterin het grote gebouw. Wat zitten jullie hier uit te spoken? Zitten jullie te vergaderen? Dat meeeeeeeeeeeeeen je niet! Haar vrolijke lach smijt ongevraagd wat zonlicht tegen de binnenkant van de sombere ramen. Verwonderd kijken Lees verder…
Vandaag vertel ik jullie iets over een quantummecanicus. Zijn naam was Haan. Dat is best een rare naam, maar het zat zo, hij leek erg op een haperende haan en door al het gehaper waren alle bolbewoners hem zo gaan noemen. Niemand op onze aarde kon zich zijn echte naam Lees verder…
Laatst had Opa een vreemde droom, over een deur nota bene. Wat zegt dat over een mens? Mijn dochter zegt, dat ik raar droom, omdat ik teveel drink. En dan heb ik ’t bepaald niet over kraanwater, maar Jonge Klare. Nou, dat bepaal ik dus zelf wel, daar heb ik mijn Lees verder…
