Het pad van Waarheid en Wijsheid

Waarheid en Wijsheid zijn al jaren gelukkig getrouwd. Ja, er waren wat ruzietjes in het verleden. Maar komen die niet in elk goed huwelijk voor? Over het geheel genomen overheerste de sereniteit. De laatste tijd was die echter ver te zoeken. Elke kleine irritatie leek wel uit te monden in een fikse ruzie. Waarheid en Wijsheid besluiten dan ook om er even tussenuit te gaan. Een weekendje wandelen op de Veluwe. Wat frisse buitenlucht, een andere omgeving, de tijd voor elkaar nemen.

Soir de Paris

Mijn eerste bezoek aan Parijs… Ik ademde de stad in. Haar mensen. De gebouwen. Ik kon er geen genoeg van krijgen. Urenlang slenterde ik rond. Bij het aanbreken van de avond was ik nog steeds hongerig, naar meer. Mijn energie oneindig.

Lezen was een luxe

Als jongste dochter van een gezin van twaalf, was het hard werken voor Martha. Haar moeder helpen, in de huishouding. Koken. Bergen aardappels had ze geschild. En dan natuurlijk nog het werk op de boerderij. Af en toe mocht ze naar school. Wat vond ze dat een verademing!

De kunst van het liefhebben (tot de dood ons scheidt)

Dinsdag

Om 6.00 uur piept de wekker precies twee keer alvorens hij uitgezet wordt. Ze was waarschijnlijk toch al wakker. Zachtjes glijdt ze uit bed in haar pantoffels. Ze doet haar ochtendjas aan en loopt de kamer uit. Naar beneden. Koffie zetten. Brood roosteren. Brood smeren voor de lunch. Voor hem. Plastic zakje er omheen. Een appel erbij. Al jaren lunchte hij in de kantine. Maar dat weet zij niet. Om 6.15 uur laat ze Does naar buiten. Om 6.30 uur trippelt ze de trap op om te zeggen: ‘Paul, het is 6.30 uur.’
Het zinnetje dat hem elke dag weer irriteert.