Er zijn zo van die dagen waarop je verrast wordt. Ik bedoel niet per se aangenaam verrast, maar gewoon verrast. Aangename verrassingen zie ik meer in de context van relaties.
Neen, ik was gewoon verrast op een doorbreek-de-sleur-van-mijn-leven manier.
Vorige maand kende ik het schilderij niet noch James Ensor, de schilder. Voor mij allemaal geen probleem. Maar meneer Anciaux, die kent blijkbaar veel van kunst, die houdt veel van kunst. Voor u is kunst veel waard. 2,8 Miljoen euro zelfs…
Zijn geluk, mijn ongeluk of is het nonchalance, ik vermoed een vloek of heel slechte karma….
Mijn broer heeft net een héél leuke week achter de rug. Alles zat hem mee en alles viel zomaar in zijn schoot. Ik daarentegen heb een baalweek achter de rug. Zo eentje in de trend van als ik nu nog es iets kwijtspeel dan rust er een vloek over me.
Als je al vijf jaar lang single bent en opeens heb je een vast lief, dat vraagt toch even om te wennen. Als hij je dan opeens staat op te wachten aan de tramhalte nadat je van een vermoeide rit thuiskomt is dat net alsof hij je territorium binnendringt, waar je vroeger alles alleen deed.
Maar ik denk wel dat een lief even vlug went als luxe.
