Dag boek van soldaat Groentje XIII
Eindelijk zitten we in Irak. Jezus, wat een allochtonen hier. Daar zal de sociale dienst overwerk aan hebben.
We moeten helpen zoeken naar gifbommen en chemische wapens.
Jaap de Hoop Scheffer zien staan op het bordes van het Witte Huis? Op een foto in de Telegraf. Hij staat er hand in hand met Colin Powell. Het konijn hand in hand met de Vos.
Onwezenlijk plaatje. Jaap staat er wat lapzwanzerig bij. Alsof hij elk moment flauw kan vallen van al die belangstelling van de wereldpers.
Vorig jaar was ik met mijn dochter van negen in concentratiepark Landall Greenparks.
Dat red ik wel voor een lang weekendje, dacht ik nog. Mijn dochter won toen tijdens een kinderbingo een tweede lang weekend in dat park.
Persoonlijk vind ik zo’n weekend meer lijken op een taakstraf, maar je moet iets over hebben voor je voortbrengselen.
Sinds lange tijd heeft mijn band weer een optreden. Ergens in een club waar men viert dat het winter is.
Onze manager, tevens clubarts van FC leverbal, belt mij daarover en ik vraag hem of wij de dodenmars moeten spelen. ‘Wat bedoel je daarmee?’, vraagt de schat.
[i]Luchtbrug naar Irak[/i]
‘Wij moeten naar Irak’, zegt Michiel als hij de tent binnenloopt.
‘Irak?’, vraag ik.’ Is dat niet vlak bij Leeuwarden? Ze zijn daar toch iets aan het zoeken?’
‘Ja, Kievitseieren’, zegt Dirk. ‘Maar het ligt niet bij Leeuwarden hoor. Iets zuidelijker geloof ik.’
‘Niet Zuidelijk, Dirk’, zegt Michiel.’Oostelijk’
