Mijn ondergeschikte Ab en ik zijn een onderzoeksbureau begonnen. Onder de originele naam: “JANSEN&JANSSENS” . Wij hebben zelfs visitekaartjes laten drukken. Twee bolhoedjes en de foto van een baviaan die een loep vasthoudt. Uiteraard heb ik daar een foto van Ab voor gebruikt. Niet onverdienstelijk moet ik zeggen.
Mag je dan zomaar een onderzoeksbureau beginnen?, hoor ik je al vragen. Nee, dat mag niet!
Mijn gezworen vijand, fractievoorzitter Jansen, belt me op. Of ik zin heb in een partijtje blowen. Ik leg hem uit, dat ik geen politicus ben dus ook nooit blow. Het blijft een paar seconden stil en dan probeert hij het nog eens: “Ik bedoel een partijtje blowen, man. Met die kegels weet je wel?” Hij bedoelt dus bowlen maar dat heb je wel meer met politici, die draaien de woorden altijd om. Of hij heeft teveel gezopen en daar zie ik Jansen wel voor aan. Hij bestelt ook altijd een glaasje drum als hij rum bedoelt. Van de kroegbaas van mijn stamkroeg krijgt hij dan steevast een glas vol zware shag.
Dat politici nooit te vertrouwen zijn, mag duidelijk zijn. Althans voor mij. Daarom kan ik me goed voorstellen dat het volgende telefoongesprek plaats zal vinden of al heeft plaatsgevonden:
Zo, de verkiezingen zitten er weer op. Alles weer bij het oude. Potter komt weer in zijn torentje. En Wouter Bos kan zijn trendy look weer opbergen.
Mijn ondergeschikte en huisyak Ab komt mijn stamkroeg binnen. Hijgend, zwetend en met een rood hoofd.
‘Hoef niet te vragen waar jij vandaan komt, ouwe’, begroet ik hem. ‘Ik mocht een uitgebreid verslag van je activiteiten reeds op Columnx aantreffen’
