Mysterie

Een tuintje van één bij twee meter. Vers aangeharkte aarde. Veel bloemen, die inmiddels hun eerste blaadjes verliezen. Een herfstblad dwarrelt neer en nestelt zich naast een rode roos.

Proefkonijnen

[i]Voor de zoveelste keer gooide ze haar bril op de grond en trapte hem in stukken. Ze wilde kijken en niet zien. Kijken in een wereld die van water leek in een heerlijke wazigheid, zonder details die haar afschrikten.[/i]

Mooie idealen

De wereld is de kluts kwijt. Of is dat misschien te algemeen geformuleerd? Nou ja, laten we het er dan maar op houden dat ik de kluts kwijt ben. Ik kan het echt niet meer volgen allemaal.

Wat kan mij het bommen!

“Blijf potverdomme met je poten van mijn dochter af! Je kunt wel miljonair zijn, maar dat wil niet zeggen dat je je alles maar kunt permitteren!” Ik sta te razen als een gek en het feest valt compleet stil. De ‘heer’ die door mij wordt aangesproken staat te wankelen op zijn benen. Niet omdat hij van mij schrikt, maar omdat hij net als zovele anderen flink boven zijn theewater is.