Het zal een kleine 30 jaar geleden zijn, dat ik in een kroegje in de Ardennen een man tegen kwam. Hij was al in de 60 en ik rond de 23. Ik zal hem hier Marcus noemen.
Zoals het altijd gaat in de kroeg, na een paar biertjes raakten we in gesprek; zelden heb ik zo`n boeiende man meegemaakt. Hij was ten tijde van de Koude Oorlog correspondent voor de Waarheid, het partijblad van de Communistische Partij Nederland, te Moskou.
Afgelopen zaterdag waren er weer 400.000 mensen op de been tijdens de Dance Parade.
Drommen mensen die feestend en dansend achter 40 trucks aan hosten. Op de hoek van het Heemraadsplein heb ik het glimlachend aangezien. Ondanks dat al die decibellen met house, techno of hoe die muziek ook mag heten, niet echt aan mij besteed zijn, kan ik er wel van genieten. Persoonlijk leef ik nog in het tijdperk van Frank Zappa e.d., maar ik denk dat je met dit soort happenings een soort olympische gedachte moet hebben, meedoen, gezien worden en kijken is het parool.
Het was op de Binnenweg dat ik ze zag; twee Arabische mannen in van die lange jurken en bijna even lange baarden, Feisal en Mohammed dacht ik direct. Nu weet ik dat sinds we een heuse minister voor terroristische zaken en telefoonnummers waar we alles dat er maar een beetje anders uit ziet snel moeten melden zodat alles wat niet meer aan de huidige sociale, morele en culturele waarden voldoet direct geïsoleerd en eventueel geëlimineerd kan worden, dit alles ter bescherming van ons culturele erfgoed, wat dat dan ook mag wezen.
Sinds het aantreden van Belkenende IV gonst het steeds maar oor mijn hoofd, dat iemand die in staat is om in zo`n korte tijd 4 kabinetten te leiden of heel goed is of een gebrek aan leiderschap heeft, ik hou het op het laatste, zeker gezien de uitstraling die onze Capelse dominee heeft.
