Gesmeerd

Binnenkort komt de stucadoor. Dat klinkt makkelijk, maar dat was het niet. Nadat we tevergeefs verschillende stucadoors hebben benaderd, waren we ten einde raad. Niemand wilde onze muren komen smeren.

Welkom

Een gouden zonnenstraal kruipt door het raam naar binnen, glijdt langs de muur, om op de strakke vloer terecht te komen. Sinds de grauwe, grijze buitenmuren zijn verstopt achter balken, underlaymentplaten en isolatiemateriaal is ons huis een lichtpaleis geworden. De buitenste laag van de binnenmuur is met een lichte kleur hout betimmerd en dat reflecteert het zonlicht dat naar binnen valt.

Grondwerk (2)

Het is zeven uur, een uur later dan was afgesproken met de vloerenman. Inmiddels lig ik aangekleed op bed, comfortabel met laptop en boek binnen handbereik. Aan de geluiden van beneden kan ik horen, dat lief nog ijsbeert. Plotseling hoor ik zijn mobiel afgaan. Even later hoor ik een klik, gevolgd door een schreeuw en een vloek.
“Hij komt niet, hij komt godverdomme gewoon niet,” schreeuwt lief naar boven.

Grondwerk

Na twee mislukte vloeren hebben we de deskundige gebeld. Onze vloerenman. Uit Volendam, want daar hebben ze er verstand van. En bovendien kent hij het huis aangezien hij in juli ook de dekvloer heeft gestort. Vanavond komt hij langs.

Wad nu?

Het aangelegde waddengebied in ons woonhuis moest geruimd. Een mens kan nu eenmaal niet als zeehond overleven. En van die bubbels en kuilen in mijn namaakstrand werd ik niet gelukkig. We zouden de vloer een dag rust gunnen, uithuilen en opnieuw beginnen.