Avondje raadsvergaderen

De regionale tv zender zend de laatste raadsvergadering uit waarin de zittende wethouders zitting hebben. Even de situatie schetsen zoals ik deze waarneem op het moment dat ik inschakel. Zij zitten erbij alsof er niets aan de hand is, en dat is er eigenlijk ook niet. Mannen met wild uitgedoste kapsels, een vrouw met een hoog voorhoofd en een hoopje aanstaande ex- wethouders die schaapachtig zitten te genieten van het schouwspel. Dit alles gelardeerd met een waarnemend burgermeester die continu kwaad de zaal in kijkt; tenzij zij zo’n kop heeft.

Dan nu de toon zetten:

Als je als Schiedamse jeneverneus iets wilt zeggen ten overstaan van de raad, spreek de raad dan ook toe. Dus kijk de raad aan tijdens het spreken, las korte pauzes in om de gesproken woorden te laten doordringen. Kijk je toehoorders daarbij aan! Kijk desnoods even in de camera van de lokale tv en zorg dat je woorden wortel schieten, en niet als een voordracht wordt ervaren van Thor Heyerdahl’s wonderbaarlijke zeilreizen met zijn papyrusboot RA2. Maar nee, men leest het gesprokene voor alsof het een opstel betreft.

Er zijn echter mannen die zoiets wel heel goed kunnen. Dat zijn de enkelingen die ervaring hebben met het Schiedamse gebeuren. Leuk of niet leuk maar zij weten in elk geval van de hoed en de rand en dat is goed voor Schiedam; dat-motte-we-hebbe.

Ik weet het: ik roep daarmee onheil over mij af maar dat kan mij niet schelen. Zo erg is het met mij al gesteld als geboren Schiedammer dat het mij niets meer doet als ik onheil over mij afroep en een enkeling mij zelfs op de brandstapel wil gooien.

Een bijna kale man pakt de microfoon en verrekt het eveneens om op te kijken tijdens zijn betoog. Bretels draagt hij en volgens inside talking worden daar twee redenen voor gegeven: 1: dat hij een ziekte onder de leden heeft waarbij hij zijn broek niet kan ophouden; een trendy mannenkwaal verwant aan incontinentie. En 2: zijn bretels worden vast getimmerd aan zijn raadszetel; dit om erger te voorkomen.

Ik weet niet voor welke van de twee mogelijkheden ik moet kiezen

Vervolgens staat er weer iets op een onverstaanbare manier te oreren, in een roze shirt nog wel en met een paar ogen op sap alsof ze nachten lang niet geslapen heeft. Maar toch wil ik er niets van missen omdat in zekere zin de toekomst van Schiedam op het spel staat. Het enige wat zij in mijn ogen uitstraalt is: hoe voorkom ik dat ik word geneukt.

Is dit de toekomst van mijn Schiedam? Vraag ik mij af. Moet dit het worden? Wordt hiermee bijvoorbeeld de leegstand van de winkelpromenade opgelost?

Ik heb echt te doen met de hartwerkende middenstanders die met moeite hun kop boven water kunnen houden. Met mensen bijvoorbeeld die hun etalage zien weggestopt achter een oude sluis en waar bij festiviteiten een niet ter zake doende marktkraam ongevraagd voor hun snuffert wordt geplaatst. Of een middenstander die Schiedam verlichting wil geven en zijn nering drijft aan een kade waar geen verkeer meer over mag.

Schiedam, please go Back to Black, zoals Amy Winehouse dat zo mooi vertolkte. Terug naar zwart Nazareth, het oer- Schiedam. Terug naar de wortels waarmee Schiedam is geworden tot wat ze nu is, haar geschiedenis waarderen en er trots op zijn.

Zeur niet door over de irritant voortkabbelende Verver soap, of de Leemhuis kwestie. Dat is allemaal ouwe wijven praat.

Er zijn andere dingen te doen!