Ayaan l’enfant terrible

De kunst van ’t debatteren is niet provoceren en beledigen. Daarom krijg ik persoonlijk steeds meer de indruk dat VVD-politica Ayaan Hirshi Ali levensmoe is. Het aardse leven trekt haar niet meer. Zij is op zoek naar een hoger doel. De persoonlijke haatcampagne, die zij voert tegen de islam, zal haar nog eens fataal worden. Ze tart voortdurend het noodlot met haar onbezonnen en beledigende uitspraken. Hoever mag zij gaan van onderbuikgevoelens vertegenwoordigend Nederland, onder het mom van vrijheid van meningsuiting. In mijn optiek kent vrijheid van meningsuiting ook grenzen, die van moraal en fatsoen. De potentiële martelaar van de VVD moet daarom tegen zichzelf in bescherming worden genomen. Vandaag of morgen staat er een gek op die een einde maakt aan haar aspiraties als politica. Ayaan, de vrouw die geen blad voor haar mond neemt, vertoont sterke suïcidale neigingen in mijn ogen en lijdt aan een paranoïde persoonlijkheidsstoornis . Het enfant terrible van de VVD voert al jaren een heilige strijd tegen de islam, gesteund door mensen die inhoudelijk nog minder kennis hebben van de islam. De meesten laten hun xenofobistische onderbuikgevoelens spreken in plaats van hun gezond verstand na de aanslagen van 11 september op de Twin Towers. Nederland slikt de ongenuanceerde uitspraken van Ayaan als zoete koek. Mijn vrees is, dat ze met haar film “Submission I” (overgave aan Allah) een stap te ver is gegaan en slapende cellen wakker heeft gemaakt in de samenleving, waar absoluut niet mee te spotten valt. Er is geen enkele ruimte voor provocatie binnen de conservatieve islam noch binnen het joden- en christendom. Blasfemie wordt genadeloos afgestraft. Je boodschap toevertrouwen aan een beroepsprovocateur als Theo van Gogh getuigt ook niet bepaald van subtiliteit. Een slot moet je niet openbreken, maar voorzichtig open doen met de juiste sleutel. Dan ben je bij cineast Van Gogh aan het verkeerde adres.

Ayaan, de zwarte parel van de VVD, gedraagt zich als een ongeleid projectiel. In haar gedrevenheid en blinde woede vergeet ze dat onderwerping inherent is aan religie. Dat geldt niet alleen voor de islam, maar evenzeer voor alle religies. Conservatieve stromingen en verkeerde interpretaties van religieuze uitspraken komt nagenoeg voor in alle religies, maar zijn veelal cultureel bepaald. De grootste fundamentalisten zetelen in het Witte Huis, die zich alles denken te kunnen permitteren met de bijbel in de hand. De sporen van chaos zien we zowel in Irak als in Afghanistan. Premier Yitzak Rabin is in het verleden vermoord door een joodse extremist. Honderden orthodoxe joden zijn bereid om Israelische politici te vermoorden wanneer zij maar een zandkorrel van het beloofde land Israël afstaan aan de amalek (het symbool van het Kwaad; Arabieren). Rechtse christenen in de VS zijn tegen het homohuwelijk en plegen aanslagen op artsen en abortusklinieken. Het Amerikaanse bisdom maakt zich op grote schaal schuldig aan kindermisbruik. Ayaan, waarom richt jij al je gifpijlen alleen op de islam tot woede van veel mensen? Heeft het te maken met je verleden, dat je niet objectief en evenwichtig meer kunt nadenken? Verkeer je soms in psychische nood? Je hebt zoveel meegemaakt. We begrijpen heus wel dat je al je frustraties in blinde woede projecteert op de islam. Arm kind toch je bent in de war.

Vrouwenmishandeling is niet inherent aan de islam. De islam bestaat bovendien niet! De islam in de binnenlanden van Afrika is niet de islam in Pakistan. De islam in Somalië is veel traditioneler dan de moderne islam in Turkije. Waarom probeer je in al je frustraties en onbezonnenheid een eenzijdig en verkeerd beeld neer te zetten van de islam en moslims in een land waar mensen niet meer kritisch kunnen nadenken? De negatieve aspecten binnen de islam gebruik je als wisselgeld voor je problematische verleden. Je speelt russisch roulette. Je dreigt jezelf te verwonden, maar ook een van ons.

Wanneer een politica, een volksvertegenwoordiger een geloofs(gemeenschap) stigmatiseert dan schept zij een precedent voor anderen die minder goede bedoelingen hebben als jijzelf misschien. Het is koren op de molen van extreem-rechts. Zij geloven dat het blanke ras superieur is, maar jij tocht niet Ayaan. Kijk eens in de spiegel. Jij bent gekleurd, net als je uitspraken. Arm kind toch je bent in de war.

Denk je nu werkelijk dat je, gewapend met een blasfemisch ‘shock and awe-filmpje’ van Theo van Gogh, de conservatieve islam kan veranderen in al je naïviteit. Ik denk eerder dat je met de alom geprezen islamofoob Theo van Gogh een gooi doet naar het martelaarschap in het paradijs. Er valt weinig constructiefs te halen uit een ietwat licht erotisch getint filmpje, dat als aanklacht moet dienen tegen onderdrukking en mishandeling van vrouwen binnen de islam. Al moet ik toegeven dat de beelden spreken. Je aanpak deugt alleen niet. De provocerende beelden leiden de aandacht af. De beelden blijven bij de mensen op het netvlies staan, maar de woorden vervagen. Qua vorm en content sluit je boodschap niet eens aan bij de doelgroep. Daarmee schiet het filmpje zijn doel voorbij.

Ayaan wil schitteren op het wereldtoneel met haar provocerende en kwetsende uitspraken over de islam en Neerlands bekendste islamofoob Van Gogh steunt haar daar onvoorwaardelijk in. Ik had ook niet anders verwacht van Van Gogh, die geen ballen heeft om de Israelische propaganda te bekritiseren, maar bewust op zoek gaat naar een zwakke prooi waar inmiddels half Nederland op jaagt. Lekker goedkoop! Hij laat zich maar al te graag meevoeren in de hetze tegen de islam. Ik vind het een knap staaltje verkapte zelfmoord van Hirshi Ali en Theo van Gogh. Die twee zijn toch niet serieus te nemen als opinieleiders voor het nuchter verstand in Nederland. De kritiek is ongenuanceerd en eenzijdig. Ze bereiken precies het tegenovergestelde van wat ze willen bereiken. Ayaan duikt weer eens een tijdje onder en krijgt 24-uurs persoonsbewaking op kosten van de Nederlandse belastingbetaler en Van Gogh tekent zijn doodvonnis wanneer hij “Submission” verkoopt aan Al-Jazeera. Misschien een schrale troost voor Van Gogh wanneer hij eindelijk de 72 maagden in het wit, in zijn armen mag sluiten in het paradijs. Ayaan en Theo van Gogh leveren geen positieve bijdrage aan een dialoog, ze slaan het eerder dood. Wie wordt aangevallen zal in de verdediging schieten, daar is geen logica voor nodig. De verhouding tussen moslims en niet-moslims wordt verder op scherp gezet.

Wanneer Ayaan zo graag een discussie wil ontketenen over de positie van de vrouw binnen de islam, ’s wereldst snelst groeiende religie, dan moet ze enige terughoudendheid betrachten en niet meteen de aanval openen op alles wat met de islam te maken heeft en alle moslims onheus bejegenen. Zo komt het namelijk bij mij over. Ze maakt meer kapot dan de mensen lief is. Daarmee maak je geen vrienden, maar vijanden. Waarom moet het zo nodeloos provocerend en kwetsend zijn. Waarom kan Ayaan haar boodschap niet op een andere manier overbrengen, met minder naakt en meer genuanceerd. Dan zou ze de steun van veel gematigde moslims hebben meegekregen. De goede wil om vrouwen in benarde posities te helpen zal iedereen toejuichen, maar haar methodiek deugt niet. De seksueel geladen boodschap zorgt voor een mentale kortsluiting in de bovenkamers van conservatieve geesten. Ik ben zelf gematigd, maar de shock was er niet minder om toen ik het provocerend karakter van het filmpje zag bij VPRO’s “Zomergasten”.

Dat een vrouw als Hirshi Ali samen met Van Gogh op handen wordt gedragen, laat zien hoe een relatief klein land als Nederland groot kan zijn in kleinzielig denken. Ayaan is de parasiet, die meelift op de hetze tegen de islam. Daar heeft zij haar succes aan te danken. Omdat de islam mikpunt is van kritiek, zijn haar bijdrages welkom in een aan islamofobie lijdend Nederland. Moslims zijn het ‘leidend’ voorwerp. De mensen die het filmpje hebben gezien denken waarschijnlijk nu nog negatiever over de islam, omdat Ayaan uitspraken uit de koran voor de zoveelste keer uit hun verband weet te rukken, en dat zal het “wij en zij-gevoel” in Nederland alleen maar verder versterken.

Moslimvrouwen zien geen voorvechter/leider in Ayaan, omdat zij het gevoel van vijandigheid tegen de islam versterkt. Daar wil je als moslima niet mee geassocieerd worden, dus kruip je verder terug in je schulp. Volgens culturele antropologen doorbreekt Ayaan geen taboe, ze wekt alleen de schijn. Ik zie haar videoboodschap dan ook als een mediastunt omdat de verwarde vrouw verlegen is om aandacht. Of is het een vorm van doe-het-zelf therapie? Wanneer Ayaan zo graag martelaar wil worden van het vrije woord dan moet ze haar kamerzetel maar inleveren. Een volksvertegenwoordiger die het “wij en zij-gevoel” versterkt in de samenleving, hoort niet thuis in de politiek. Waarom praat Ayaan toch niet met moslims maar voortdurend over hen.

[i]31 augustus 2004[/i]