Ballroom Blitz

Op een kleine tv die een directe verbinding heeft met de begane grond hoort zanger Brian Connolly van Sweet tot zijn stomme verbazing zijn muziek in een [url=http://www.ster.nl/ster?nav=fcsiHsHCjEtCmDzD&cmercial=zbalLsHCjEtCeDnDCyeE]commercial van Vodafone[/url]. Daarin verkleedt een fotomodel zich als een nerd om nieuwe belvrienden te kunnen maken bij een schaakclub. Brian vliegt naar de wolk van Mud-zanger Les Gray en samen zingen ze ‘Ballroom blitz’. ‘Geweldig nummer, hè?’, verzucht Brian. Les knikt. ‘Moesten jullie ook niet in engerds veranderen, destijds?’ ‘Klopt’, zegt Brian. Hij grijnst even en vertelt over het begin van Sweet. ‘Weet je nog dat we begonnen onder de naam Sweetshop? Om succesvol te worden moesten we onze naam inkorten en de nummers spelen die Nicky en Mike voor ons componeerden. Dat vonden we niet leuk, omdat die liedjes erg suf waren. Maar we kregen de garantie dat we op de b-kantjes onze eigen stukken mochten zetten en die konden we ook zelf inspelen. Nou, vooruit dan maar, dachten we. Al snel kregen we enorme spijt van onze beslissing. We hadden niets te vertellen. Tot overmaat van ramp gingen alle royalty’s naar Nicky en Mike. We waren doodongelukkig. De band stond volledig voor schut op het podium, omdat we ook nog eens als indiaan verkleed moesten. In de pub werden we uitgelachen door onze vrienden van vroeger. Ze vonden ons een stelletje mietjes.’

[img align=left]http://www.photofeatures.com/sweet/images/prevs/s10006a.jpg[/img]Brian slikt even en praat verder. ‘Op een avond keek ik naar ‘Top of the Pops’ en zag Slade, T-Rex en David Bowie lekker stampende rock maken. Dat was onze muziek. Ik belde mijn maatjes op. Het roer moest om, daar waren we allemaal van overtuigd. We besloten de volgende dag een bijeenkomst te beleggen met Nicky en Mike. We zaten achter een grote tafel recht tegenover ze, dat kan ik me nog goed herinneren. Ik nam het woord en zei dat we een rockband waren en rockmuziek wilden maken. Nicky en Mike keken elkaar verbaasd aan. Mike kreeg een vuurrode kop. Hij brieste ons toe dat wij de ene hit na de andere scoorden en op onze b-kanten onze eigen songs speelden. We moesten, kortom, niet zeuren. Als wij contractbreuk wilden plegen, zou ons dat een hoop centjes kosten. We werden een beetje bang van die woorden, maar besloten toch voet bij stuk te houden.’

Brian kijkt een beetje grimmig. ‘Het was nu of nooit. Ik vroeg waarom ze geen steviger nummers konden maken. Zij zouden voor ons blijven schrijven en wij konden de composities uitvoeren. Dan was iedereen tevreden. Nicky en Mick moesten eerst met hun baas overleggen. Die was net de hitparade aan het bestuderen en was tot de conclusie gekomen dat een paar extra gitaren en een pittige drum helemaal in waren. Dus over de vraag van Nicky en Mike hoefde hij gelukkig niet lang na te denken. Sweet moest met de trend mee en meezingrock hoorde daar bij. Toen Nicky en Mike ons het goede nieuws vertelden, sprongen we van blijdschap op tafel. Al dansend verlieten we het kantoor. Die avond dronken we voor het eerst in lange tijd weer eens voor ons plezier. De volgende dag gingen we al vroeg naar een kledingzaak om stoere leren pakken te kopen en niet lang daarna scoorden we met ‘Ballroom blitz’ een wereldhit.’

Brian zwijgt even. Hij kijkt naar een commercial van Black & Decker en hoort opnieuw zijn muziek. Hij draait zich om naar Les. ‘Tja, toen werden de hits nog groter, maar mijn behoefte aan drank helaas ook. De alcohol was de kettingzaag voor mijn carrière. Die vallende boom daar, was ik.’

[img]http://www.algonet.se/~sweetfa/sweet1.jpg [/img]