Ik heb vandaag toch iets moois ontdekt. Mijn pielewiel kan exploderen. Vanochtend werd ik wakker en mijn kleine vlaggemast stond recht omhoog. Ik probeerde hem omlaag te duwen, maar hij veerde meteen weer terug. Dat is vreemd. Meestal doet mijn lijf en alles wat eraan hangt wat ik wil. Maar over mijn vlaggemast had ik vanochtend geen controle. Ook mijn poepgaatje bemoeide zich ermee. Het leek wel of ie persé tegen mijn mast aan wilde duwen. Onmogelijk, hoe dan ook. Hij zocht duidelijk contact met mijn piketpaaltje. Ik wilde hem nog met mijn vinger tot de orde roepen, maar dat had ik nou net niet moeten doen.

Mijn bamboestokje veerde extra hard en fier omhoog. Tot overmaat van ramp begon hij ook nog eens keihard te kloppen. Ik dacht, wat krijgen we nou? Het kloppen voelde eigenlijk wel prettig. Heel zachtjes tikte mijn piemel tegen mijn buik, telkens als ik mijn poepgaatje dichtkneep. Ik kreeg er een warm gevoel van. De bovenkant van de bamboestok probeerde nu uit zijn holletje te komen. Dat was een raar gezicht. Het leek wel of mijn piemel bloosde. Of had ie het gewoon warm? Ik pakte hem voorzichtig vast. Dat voelde fijn. Het warme kloppen van mijn piketpaaltje gaf mij bijzondere rillingen. Het kloppen van mijn piemel leek zich voort te zetten in mijn hele lijf. Ik kreeg het er warm van. In de spiegel zag ik dat mijn hoofd net zo rood werd als het topje van mijn bamboestok.

Mijn poepgaatje vond het maar niets. Hij schreeuwde om aandacht. Ik stak er voorzichtig mijn wijsvinger in en verhip, mijn soepstengel sprong bijna uit zijn vel. Wat was dat prettig. Ik ging er eens goed bij liggen. De piemel in mijn hand werd steeds warmer en harder. Het topje van mijn bamboestokje kwam steeds verder naar buiten gepiept. Hij had het natuurlijk warm. Ik trok de kraag die om zijn nek lag een beetje naar beneden. Oei … dat deed een beetje pijn. Maar wel fijn. Het bamboetopje ging er nog harder van blozen. Een warm gevoel zinderde door mijn onderbuik en stootte door naar mijn hart. Dat begon langzaam te bonzen. Het grappige was dat ik mijn hart in hetzelfde ritme voelde bonzen als mijn pielewiel.

De kraag van mijn pielewiel begon steeds soepeler te bewegen. Ik trok hem nu zoveel mogelijk omlaag. Dat ging niet helemaal lekker. Ergens zat de kraag vast achter in de nek van mijn bamboestok, alsof ie aan een haakje hing. Het was intussen een behoorlijke stok geworden. Hij stond nu heftig in brand. Uit de badkamer haalde ik vlug een koud nat washandje. Zo, dat koelde lekker af. Mijn piemel voelde nu aan als een lekkere ijslolly. Jammer dat ik er niet bij kon. Zou er best wel eens aan willen zuigen. Grappig zo’n ijslolly met een rode kop. Zou die nog meer kleuren kunnen krijgen? Het warme, prettige gevoel in mijn lijf bleef aanhouden. Ik trok de bamboestok in zijn kraag langzaam op en neer. Oei … oei … oei … wat was dat lekker.

Vanuit mijn poepgaatje gebeurde nu ook weer van alles. Hij leek steeds dichter tegen mijn piketpaal aan te willen schuren. Hij trok ook zo nu en dan samen. Hij spande natuurlijk samen met mijn pielewiel. Hij dacht zeker: hij aandacht, dan ik ook aandacht. Mijn bamboetop stond nu compleet in de fik en … heel vreemd … er leek nu ook langzaam iets omhoog te kruipen. Vanuit mijn onderbuik. Nee, nee, lager. Verrek, er stroomde iets in mijn knikkers onder de bamboestok. Mijn gladde knikkers, ze stonden strak van de spanning. Ik voelde het. Ze kriebelden ook enorm. Ontzettend hete kriebels. Mijn pielewiel stond nu volledig in lichterlaaie.

Subtiel bleef ik met het iets te strakke kraagje over de rode bamboebobbel strelen. Telkens flitste er heerlijke scheuten door mijn lijf. Ik voelde ze tot aan mijn tenen. Langzaam voerde ik het tempo van mijn handgeschuif op. Mijn hoofd voelde nu als een vuurtoren die niet wist waar hij zijn licht moest laten schijnen. Kleine stroomstoten vlogen naar de bamboetop. Een weldadig en wellustig gevoel maakte zich van mij meester. Ik kreeg er geen genoeg van.

Totdat … todat … totdat een enorme bliksemuitslag volgde. Kokhalzend spoot er ineens warme karnemelk uit de bamboestok. Mijn bamboe spuugde gif en genot. Spetters melk vlogen rond mijn oren. Een warme gloed trok door mijn hele lichaam. Mijn poepgaatje ontspande eindelijk, net als de rest van mijn lijf. Dat gaf lucht. Zucht. Wat een heerlijke ontdekking vanochtend. De explosie van mijn bamboestok. Wat een heerlijke bevrediging en wat een plakzooi. Nog een keer?

Categorieën: Vervolg verhalen

Harrie

Tijdreiziger

41 reacties

Yfs · 27 juli 2013 op 12:30

Goeie genade Harrie! Gewaagde ‘verslaggeving’ Ik zou er bijna (ik herhaal.. bijna) verlegen van worden ( ben nogal visueel ingesteld). Een verlegenheid die mijn geweten bestempelt als pervers of ‘pedofilisch’, aangezien het gaat om een klein pielewieletje van een Bambino, iets wat je bijna zou vergeten tijdens het lezen. Wat een gemene column!!! 😉 :yes: :beauty:

Dees · 27 juli 2013 op 15:13

Dusss. Daar sta je dan vier keer op de homepagina van cx. Ik vind 40% teveel persoonlijk, zeker met dit type baggerstukjes over pielewiel en poepgaatje en warme karnemelk. Ik heb de vec estafettestok gekregen, maar bij deze geef ik hem aan jou.

    Harrie · 27 juli 2013 op 16:32

    Ik weet niet waaraan ik het verdien. Maar jouw reactie vind ik erg kort door de bocht. Bovendien sta ik maar drie keer op de homepage. Dat er weinig wordt ingezonden kan ik niet helpen. Ik blijf gewoon schrijven. En wat betreft de VEC, die accepteer ik niet. Niet op deze manier.

    Yfs · 27 juli 2013 op 17:34

    @ Dees : Daar schiet je me even behoorlijk uit je slof Dees!! Ik denk dat je jezelf af moet vragen wat je liever hebt? Eén nieuwe column die de hele dag op de voorpagina staat bij gebrek aan meer inzendingen of 3 columns van één persoon?

    Ook kun je je afvragen, stoor ik me aan het aantal columns van eenzelfde schrijver, of ben ik er gewoon geen fan van? In het laatste geval kun je er voor kiezen de column(s) niet te lezen.

    Gefeliciteerd trouwens met het ontvangen van de vec estafette stok. Een hele eer en groot compliment. Daar ga je toch niet zomaar mee lopen smijten? 😉

    Nachtzuster · 27 juli 2013 op 18:00

    Ik heb jou hoog staan, als schrijfster en als reageerder, Dees. Omdat je vaak haarscherp de pijnpunten weet te vinden en benoemen. Bij deze reeks schiet je wat mij betreft echter wel uit de bocht door (toch wat te ongenuanceerd) in een herhaling te vallen dat je het bagger vindt. Wat Yfs zegt en wat Harrie de vorige keer aangaf.; je bent niet verplicht de columns te lezen.
    Er zijn ook fans van Bambino, zoals ondergetekende. Sowieso vind ik Harrie over het algemeen een heel goede schrijver. Lees alleen maar de series over zondes en deugden. Hij heeft een rijke fantasie, een goed en origineel taalgebruik en ook nog eens een snelle pen.
    In tijden van een lege wachtrij houdt hij de site wel levend.

    @Harrie: Verrassend leuk opgetekende column over dé ontdekking van puberjongetjes. Met een heel grote glimlach gelezen. Ik kijk uit naar de laatste twee! Wordt hij daarin ontmaagd en leeft hij nog lang en gelukkig? By the way, op deze leeftijd zie ik af van adoptie. Voor je het weet gaat hij het huis uit en kunnen wij dokken voor zijn kamerhuur en studiekosten
    😉

    Nachtzuster · 27 juli 2013 op 18:03

    Een keer is wel genoeg 🙂

Meralixe · 27 juli 2013 op 15:46

En dan moet het nog augustus worden….

Dat veel aanwezig zijn op de site heeft zoals ik het in de andere reactie al aan gaf inderdaad een nadelig effect.
Los van Harrie, of los van wie dan ook. Eventjes logisch nadenken leert ons dat dit de belangstelling voor column x versmald. Stel eens dat er pakweg elke dag een column verschijnt van een zekere meneer x uitsluitend over voetbal. Ik neem nu niet toevallig voetbal omdat de site (en haar, of is het nu zijn) leden in het verleden al bewezen hebben dat ze daar nu net NIET zitten op te wachten.

Anderzijds, en zo kent Harrie me al een beetje, als er wat geklaagd wordt over de te kleine belangstelling op de site is ‘niet zeuren maar tokkelen’ een mooie lijfspreuk voor de columnist.

Toch even terug naar de column.
Harrie er zijn zo van die vragen in de zin van waar was jij toen bijvoorbeeld die torens van New York aangevallen werden of toen, in mijn geval, onze koning gestorven was. Nu heb ik bij het lezen van die column glimlachend teruggedacht aan mijn kindertijd, en aan de vierkante meter en dat schuurtje waarin ik me bevond, bijna vijftig jaar geleden toen…. :laugh:

    Harrie · 27 juli 2013 op 16:34

    Bedankt voor je uitgebreide antwoord. Ik zat in ieder geval niet in een van de vliegtuigen die door de Twintowers boorden. Maar dat mag duidelijk zijn.

Blanchefort · 27 juli 2013 op 17:10

Hulde aan Bambino! Hij heeft het maar weer mooi weten te verwoorden. Hij heeft wel een enorme groeispurt gemaakt. Wat is er in de tussentijd gebeurd?
(En wat is dat VEC waarover gesproken wordt?)

    Harrie · 28 juli 2013 op 13:17

    Dankjewel. Kleine jongetjes worden groot. VEC is een Vaste Estafette Column. Een aparte categorie op CX. Zie homepage.

Libelle · 27 juli 2013 op 18:04

Uit mijn mond zal het raar klinken, maar zo in detail hoeft de beschrijving van de eerste geslaagde masturbatie van Bambino voor mij niet. Hoe knap ook beschreven en dat doe je. Ik zou details ingeruild hebben voor bijvoorbeeld zijn gedachtengoed, de aanleiding of zijn verbeelding. Erotiek met een snuifje romantiek en meer overlatend aan de fantasie van de lezer. Ik ben weliswaar een profeet die borrels drinkt, maar voor augustus ben ik helemaal niet bang.

Dees · 28 juli 2013 op 10:53

Nachtzuster en Yfs, wat reagen jullie vaak in duo als je mensen terecht wil wijzen. Dus jullie vinden vlaggemast, piketpaaltje, bamboestok, pielewiel, rode ijslolly, daaronder gladde knikkers, het poepgaatje dat mee wil doen met het vingertje erin een goed verhaal? Nou ja, dat kan. Ik niet. Ik vind het ranzig, ongeloofwaardig, niet kind, niet puber, niet volwassen, maar een beetje en niets van alles en nog wat. Evenals het zoebelen aan snoepborsten. Kan ook, toch? Je hoeft mijn reacties ook niet te lezen als ze je tegenstaan zou ik bijna willen zeggen.

Verder staat er nu weer een van dezelfde schrijver op de homepage. Ik vind dat veel teveel. Het wordt tijd voor weer een maximum van twee inzendingen, ook als de schrijver in kwestie twee nicknamen gebruikt. En ja Yfs, ik heb liever kwaliteit dan kwantiteit. Liever een per dag dan dit.

Wat de vec betreft, ik vind het ook een eer, maar niet als de site voor het grootste deel in beslag wordt genomen door een en dezelfde persoon. Het versmalt de site en bederft de kwaliteit. Immnsho. En nogmaals, ik heb niets tegen de persoon, integendeel zelfs, ken hem op de site al heel erg lang, al een jaar of tien. Ik vind hem ook creatief en ingenieus.

Maar wmb slaat hij gigantisch door, doet zichzelf daarmee geen recht. het wordt tijd om dubbele nicks zonder duidelijke functie hier in de ban te doen. Wat mij betreft. Tja. En aan de andere kant is het misschien tijd voor mijzelf om te vertrekken en ligt het aan mijzelf dat ik me hieorver opwind. Ik zal er nog eens over nadenken.

    Harrie · 28 juli 2013 op 11:07

    Lijkt me een goed plan. En ik zou ook de volgende keer goed nadenken voordat je een reactie geeft. Harrie is gewoon Harrie. Ik weet niet waar je de wijsheid vandaan haalt om mij te betichten van het schrijven onder twee nicknames. Daar heb je me al eerder op gewezen. En ik wuif het hier wederom weg. Ik vind het wel goed dat je toch heroverweegt om de VEC te schrijven. Ik vind namelijk dat je goed schrijft en je zou jezelf tekort doen. Dus ik zou zeggen klim in de pen.

    Nachtzuster · 28 juli 2013 op 16:52

    Ten eerste wil ik helemaal geen mensen ‘terecht wijzen’ dus ook jou niet en ten tweede schrijf ik pas in duo met Yfs als wij een cocolumn insturen.
    Wellicht hebben Yfs en ik hetzelfde gevoel voor recht en onrecht als het om kritiek gaat. Daar gaan wij niet eerst over bellen ofzo. Naast columnx heb ik ook nog wel een leven. Maar in mijn ogen ga je een stap te ver in je publieke afkeer tegen account Harrie. Misschien was het wat chiquer geweest om hem dit in een PM te melden. Maar dat is slechts mijn mening.

      Dees · 28 juli 2013 op 21:28

      Joh nz, leg me dan graag eens uit waar het verschil ligt tussen een pittige kritiek en onrecht? En leg meteen uit waarom dit wat jij nu zegt chique is (niet in privebericht) en mijn commentaar zogenaamd niet? Zeer benieuwd.

        Nachtzuster · 29 juli 2013 op 00:30

        Ik vind het onrechtmatig reageren wanneer je van iemand die geen vlieg kwaad doet zo de kop wilt afhakken. Je hebt duidelijk een missie die niet de mijne is. Pittige kritiek is jou wel gegeven, maar hierin ben ik een andere mening toebedeeld van wat pittig is. Ik vind jouw toon zeer aanmatigend t.a.v. het gelijk dat we hier in het algemeen kunnen of willen halen. In mijn ogen had je jouw punt al lang en breed gemaakt in deze en vorige column(s). Maar dat was blijkbaar niet voldoende. Dat wilde ik je terug geven. Meer niet. Misschien ook niet chique, maar wel in het verlengde van hoe jij dit aanpakt.
        Verder even goede vrienden wat mij betreft. 🙂

          Dees · 29 juli 2013 op 01:08

          Tja, ik heb jou ook reacties zien geven die ik niet netjes vond. Maar daar bemoei ik me niet mee. Want volwassen mensen. Ik heb weinig behoefte aan jou als moraalsteller, dat is voor mij dan weer het toppunt van aanmatigend.

          Mien is bovendien mans genoeg, zelfs als alterego van een alterego.

          Maar goed, als je iets niet kunt veranderen moet je zelf veranderen. Ik zal de boel met rust laten verder. Zonder column erover brilmans 😉

Pierken · 28 juli 2013 op 14:20

Wanneer je onder meerdere nicknames schrijft, dan kun je ook meer plaatsen. Dat vind ik een ongelijke verdeling in de wachtrij. Als ik drie columns heb geschreven en wil plaatsen, dan moet ik zoals iedereen die hier als één persoon schrijft, zijn of haar beurt afwachten. Ik begrijp jouw enthousiasme, maar in bepaalde perioden zul je je uit sociale overweging kunnen aanpassen vwb de hoeveelheid. Dat je wilt volharden in een alter ego is jouw keuze. Ik zou dat niet kunnen, maar ik ben jou niet. Columns als deze vind ik erg leuk om te lezen, maar ik denk niet dat je hier als alter ego nog een alter ego voor nodig hebt. Dat gegeven leidt mij af tijdens het lezen.

    Harrie · 28 juli 2013 op 23:58

    Ik vind het leuk om te schrijven vanuit verschillende personages. Dat geeft inspiratie en een frisse blik. De personages van waaruit ik schrijf hebben allemaal een duidelijk herkenbare avatar (Catweazle, Dr. Who, Oranje wuppie, en nu Bambino). Soms schrijf ik ook een tijdlang over een bepaald onderwerp. Bijvoorbeeld mijn reeks over zonden en deugden. Of ik schrijf een vervolgverhaal. Daar hoort dan ook weer een passende avatar bij. Zo oefen en experimenteer ik met verschillende schrijfstijlen. Ik reageer dan ook vanuit die avatar / rol.
    Over nicknames en alter ego’s wordt naar mijn bescheiden mening veel te overspannen gedaan. Lees en schrijf wat je ziet. Reageer op inhoud niet op de persoon, of niet, maak af en toe een lolletje. De wereld is al complex genoeg om je druk te maken over wie wat en hoe schrijft.
    Ik heb er nu genoeg over gezegd. Harrie is Harrie en blijft Harrie.

Blanchefort · 28 juli 2013 op 20:25

Zou iemand van de ‘oude-jongens-krentenbrood-club’ mij kunnen vertellen wat hier gaande is?
Ik dacht dat dit een plek is waar geschreven en gelezen kan worden.

    Nachtzuster · 29 juli 2013 op 09:59

    Nou Blanchefort, er wordt in ieder geval wel geschreven! Gelezen, dat weet ik dan weer niet 😉

brilmans · 28 juli 2013 op 22:58

Ja en dan graag in een column. Met z’n allen!

Nachtzuster · 29 juli 2013 op 09:54

Een beetje kinderachtig om een twijgje te zoeken om mij mee te slaan, Dees. Iedereen mag mij aanspreken op onheuse reacties die ik zou geven. En indien terecht, dan ben ik de eerste die het boetekleed aan ga trekken. Ik ben geen moraalsteller, maar als ik zie dat iemand met te matig onderbouwde kritiek wordt afgebrand, dan heb ik daar moeite mee. Of dat nu Meralixe, Blanchefort, Libelle, Spencer of Harrie is, dat maakt voor mij geen moer uit. Op dit format doe je het samen en hoef je het niet altijd met elkaar eens te zijn. Dat houdt deze site ook levendig. Dat houdt tevens in mijn ogen wel in dat je elkaar mag aanspreken, ook als het reacties betreft. En voor mij doet dat niets af aan de persoon zoals ik jou zie. Daar is helemaal niets mis mee. Sterker nog, ik ben fan van je schrijfstijl en ik heb je leren kennen als een toffe meid op de meeting.

    Sagita · 29 juli 2013 op 10:36

    @Nachtzuster
    ” Ik ben geen moraalsteller, maar als ik zie dat iemand met te matig onderbouwde kritiek wordt afgebrand, dan heb ik daar moeite mee. ”
    Maar je bent wel erg selectief in wanneer je het wel en wanneer je het niet opneemt voor iemand, die onrecht wordt aangedaan. Ik heb b.v. geen reactie van jou gezien op onderstaande reactie van Pierken op het slot van Tuinperikelen.

    “Hoe het bovenstaande op mij overkomt:
    Ik schrijf, dus jij bestaat. Ik weet het zeker. Ik badineer, manipuleer, charmeer of negeer, want die combinatie staat garant voor de sublimering van een ideale strategie opdat het maximaal om mij blijft draaien. Ik ben ongenaakbaar en dat is jouw probleem. Ik ben zelfs bereid om jouw probleem aan jou uit te leggen als jouw probleem. Ik ben dus eigenlijk jouw sjabloon. Ik ga er van uit dat jij weet dat jij een verstandhouding met mij bent aangegaan en niet andersom.
    Ik?
    Ik plaag je uiteraard maar.
    Ik heb humor.
    Ik ben de zon in Sesamstraat.”

    Conclusie: je bent kennelijk niet erg consequent. En maak wel degelijk onderscheid in mensen waarop je wel of niet reageert. Plus de toon die je daar bij aanslaat.
    Kliekjes kan je niet altijd vermijden, maar als het te stroperig wordt kan het wel gaan stinken.

      Nachtzuster · 29 juli 2013 op 10:54

      Over welke toon heb je het, Sagita? En natuurlijk ben ik enigszins selectief. Ik lees niet alles en heb zeker geen zin om op alles te reageren. Maar als het in mijn ogen te onterecht is, dan laat ik van mij horen. En kliekjes? Over welke stroperige kliekjes heb je het? Ik kan je één ding vertellen, als mij, bij de mensen die ik persoonlijk regelmatig zie en spreek, iets niet aanstaat, dan uit ik mij daarover. Persoonlijk. En soms ook niet, want dan ben ik het met ze eens.

        Nachtzuster · 29 juli 2013 op 11:36

        Wat raar trouwens dat je een reactie uit jouw eigen column citeert! Waarom reageer je niet op de column en reacties van Harrie? Dat is het uitgangspunt. In deze discussie gaat het even niet over jou. En zeker niet over mij!

          Sagita · 29 juli 2013 op 12:14

          Niks raar @Nachtzuster gewoon een aantoonbaar argument dat je onzin en onwaarheden vertelt!

        Sagita · 29 juli 2013 op 12:11

        Dus als jij het ergens mee eens bent @Nachtzuster dan hoeft iets niet meer goed onderbouwd te worden. Dan is een scheldkanonnade ontfutseld aan het vreemde woordenboek toegepast op een persoon en niet op de inhoud van een geplaatste tekst (wat hier op ColumnX buiten de fatsoensnormen valt) geen reden om je druk over te maken.
        Niet dat ik dit erg vind, maar om ook maar eens moraliserend op te treden, je zou je altijd buiten dit soort discussies moeten houden.
        Alleen met ik-boodschappen op de inhoud van een column moeten reageren en eventueel met argumenten onderbouwd een discussie met de schrijver aangaan over dat wat geschreven is. En geen stemming kweken op grond van je selectieve voorkeuren. Met jouw moraal en met wat jouw ogen menen te zien. Dus trekt dat boetekleed nu maar heel snel aan!

      Libelle · 29 juli 2013 op 11:42

      Niet omdat het Sagita is, maar ik vind dat ze gelijk heeft.
      Ik vind je ook selectief en als je kritiek hebt hanteer je een confrontatie politiek, als toegift. Je begint met te zeggen wat je op je lever hebt, daarna volgen er ideologische beschouwingen en vervolgens krijg je een pluim in je reet. Alsof je wil zeggen; luister goed naar me, anders staat onze goede verhouding op het spel. Op het werk dé manier van aanpak, maar hier moet je volstaan met de kritiek.

        Nachtzuster · 29 juli 2013 op 11:48

        Daar heb je een punt, Libelle. Ik zal eens kritisch kijken naar mijn manier van reageren. Mijn uitgangspunt is echter nooit: je zet onze verhouding op het spel. Want dat boeit mij niet. Maar hier kan ik iets mee.

Libelle · 29 juli 2013 op 10:10

Boven alles geldt voor mij dat ik hoop dat Dees niet vertrekt.
CX schuift dan kwalitatief ongetwijfeld een stuk richting putje.

Sagita · 29 juli 2013 op 12:23

Harrie ik ben bang dat niet alleen je piellewiel is geëxplodeerd? Niet helemaal terecht onder jouw column, maar laten we hopen dat het net als een stevig onweer de lucht hier een beetje opklaart!
groet Sa!

Mr Moderator · 29 juli 2013 op 12:59

Met argusogen volg ik de reactielawine op deze column, sinds gisteren, in de hoop dat ColumnX ook dit keer zichzelf reguleert.
Helaas is dat niet het geval en wil ik bij deze vragen of iedereen zo vriendelijk wil zijn om op deze column niet meer offtopic te reageren. Elders op de site is plaats genoeg voor discussie, al zullen discussies, gevoerd op de hier voorgaande manier niet getolereerd worden.
Reacties op reacties zullen bij deze column overigens direct verwijderd worden.

Harrie · 30 juli 2013 op 19:12

On topic, bedankt voor jullie reacties.
Of topic, zie Shoutbox.

Mien · 13 augustus 2020 op 19:21

Na zoveel jaren deze column van mijn tafelvriend nog eens terug gelezen. En wat schetst mijn verbazing? Ik heb zelf niet eens gereageerd. Waarom niet? Misschien gezien de reacties niet gedurfd. Maar wat niet is kan altijd nog. Ik vond het een mooi en gewaagd stukje Harrie Bambino. Zoals ik hem ken. Recht voor zijn raap en daarmee ook wat onnozel. Ik heb wel moeten lachen. Ik denk Harrie ook bij het schrijven. De laatste tijd zie ik hem niet meer, onze en mijn Harrie. Als ode aan de verbeelding zal ik de column voordragen tijdens het Open Poëziepodium in Eindhoven. Dat heeft toevallig als thema De verbeelding. Ben benieuwd wat ‘kenners’ er van vinden. Kan bijna niet wachten tot zondag.

Mien · 17 augustus 2020 op 17:41

Grote twijfel sloeg toe. Durfde ik het stukje wel voordragen. Eerst heb ik twee andere kleine 120 woordenstukjes voorgedragen. Ook over het thema Verbeelding. Daarna heb ik mijn dilemma voorgelegd aan het publiek. De spreekmeester redde mij een beetje. ‘Is het een lang stuk?’ Ja best wel. ‘Denk er even over na en dan kijken we aan het eind of je nog wil.’
Prima suggestie. Aldus geschiedde. Twee A4tjes wees ik omhoog. Een kleine inleiding over wie Harrie is en gaan met die bsnaan.
De reacties waren verdeeld. Een zacht applaus. Edoch de mensen die ik zag grinnikken tijdens mijn voordracht koester ik. Het waren niet de minsten. Waaronder twee deelnemers voorrondes halve finale PoetrySlam 2020 Zuiden.
Kleine tip nog vsn een collegaschrijver. Dank Gerard. Tekst wat inkorten.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder