Bedorvennstront met botshelm

Onlangs waren we een weekend te gast in een Belgische badplaats genaamd: De Panne.
Onze gastheren, twee broers, bestieren samen een horecagelegenheid.
Hoewel de heren hun best deden ónze taal te spreken, hebben wij ons kostelijk vermaakt om de Vlaamse woorden, waar ze zo snel geen Hollands woord voor konden bedenken. “Gisteren werden hier vogelpikwedstrijden gehouden,” zegt Bart. “Ik weet zeker en vast dat die Aaszak van een Jerom gewonnen heeft. Even krap ik achter mijn oor maar dan wordt me duidelijk dat het hier over darten gaat.
“Die aftrekker werkt niet,” zegt Bart kriegelig en er wordt hem een andere flesopener aangereikt. Zijn vrouw geeft hem een afveeg, want ze vertrekt naar haar fitnesclubje.
“Geef me nog eens een flesje uit de bierbak,” vraagt hij aan zijn broer Meine, ”en pak gelijk wat bierkaartjes mee.”
”We gaan vaak door tot in de kleine uurtjes in onze bierwinkel,” meldt Meine.”Het nadeel is dat sommige gasten zich soms zodanig beroezen, dat in de weekenden de buitenwipper er aan te pas moet komen. Laatst zat hier ook zo’n BV.(Bekende Vlaam). Poepeloerezat. Hij schreeuwde: “Ik heb de broek vol goesting, valt hier nog wat te poepen?”
“Ik heb die gast eerst maar eens een jat koffie gegeven en een koffieklatsch met hem gemaakt. Hij was wel een geestigaard moet ik zeggen. Het regende dat het dretste, dus die vent vertrok pas toen de kuisvrouw arriveerde. Die heeft heel wat bessemgeld gevonden die avond denk ik want die vent wapperde zó met zijn geldbeugel; ik hoorde het buiten nog rinkelen op het gaanpad. Maar het was in ieder geval geen duitenkliever, want hij gaf wel een rondje nadat ik een baaskesbier had gegeven. Onze kuisvrouw is ook zo’n klapekster. Ze had me gisteren bij mijn pietje. Ze zei dat er kinderen in mijn geit zaten te fikfakken. “Dedju” riep ik.”Ik zal ze afkoeken. Maar het was een aprilvis.”
“Hé Bas, doe je botsmuts wel op hé!” zegt hij tegen zijn zoon die vertrekt om een ritje op zijn brommer te maken. “Is ook bedorvenstront,” zegt Meine tegen zijn broer, knikkend naar diens zoon.
“Geeft hem zomaar een brommer voor zijn verjaardag.”
“Ach, zegt Bart, “als gij zo blijft zagen, plak ik een zelfklever op uw mond, verstade?”
“Geef mij maar een lafaard,” seint Meine de barkeeper.”Ik heb gisteren zitten pompen en ik voel me een beetje mottig. Ik heb wat last van een maaltand. Ik zal even in mijn dagklapper kijken wanneer ik weer naar de tandist moet. Vorige week is me een wijsheidstand getrokken en dat was verre van plezant.”

Op zíjn beurt zal een Vlaam wel weer in de knoop liggen hoe ik de woorden gebruikt heb. Maar daar ben ik weer Hollandse voor. Verstade?

Aaszak-valsspeler, afveeg-snel kusje, buitenwipper-uitsmijter, poepen-neuken, baaskebier-rondje v/d zaak, klapekster-kletskous, geit-lelijke eend, lafaard-alcoholvrij biertje.