Bee(n)tje meer of minder

Gisteren las ik op de voorpagina dat er in een kanaal in Nederland een been is gevonden.
Er stond letterlijk: ‘in de IJssel bij Wijhe is het linkeronderbeen van een man gevonden. De politie gaat uit van een misdrijf, aangezien het lichaamsdeel met geweld van de rest van het lichaam is gescheiden’. Ik heb de krant even naast me neer gelegd en ben gaan nadenken. Het is WAARSCHIJNLIJK een misdrijf, dus ze zijn er nog niet zeker van. Ik bedenk dat het been natuurlijk ook op een andere manier van het lichaam afgeraakt kan zijn. Misschien was de bezitter van het been zo hard langs een kanaal aan het joggen dat-ie zichzelf als het ware voorbij rende en had hij niet in de gaten had dat zijn been achterbleef.
Het kan natuurlijk ook zo zijn dat iemand bij het dichtklappen van het autoportier nog niet geheel goed geïnstalleerd was en met een ruk van het onderbeen gescheiden werd. Met een automaat kom je dan toch nog wel thuis dus laat je zo’n ledemaatje gewoon in het water liggen. Voor de politie lijkt het dan een misdrijf maar het is gewoon een huis-tuin-en keuken-ongelukje. Categorie ‘even Apeldoorn bellen’. Wat maakt het uit, een bee(n)tje meer of minder, er zijn nog benen zat op de wereld.
Of misschien was het een geamputeerd been dat ze in het plaatselijke ziekenhuis per ongeluk in de verkeerde container hebben gegooid. Ja, als ik er zo even over nadenk, merk ik dat de kans dat het een misdrijf was eigenlijk maar heel klein is! Fijn dat de media mij telkens zo goed aan het denken zetten! Zo zie je maar dat je de krant niet kunt missen, geen dag (in tegenstelling tot je been).