De oud-premier van Israël, Jitshak Sjamir, beschouwde terreur indertijd als een onderdeel van de politieke strijd tegen de Britse overheersing. De moordaanslag op de VN-bemiddelaar en de Britse minister Loyd Moyne was volgens Shamir, lid van de Stern-groep (terreurgroep), wat men noemt ‘targeted killings’. Israël spreekt zestig jaar later nog steeds over targeted killings en precisiebombardementen en betreurt de dood van onschuldige burgers in Libanon en Gaza. Israël speelt de vermoorde onschuld. Israël bombardeert Libanon rustig verder na het bloedbad in Qana met kans op nog meer onschuldige burgerslachtoffers. De leden van de Irgun lanceerden ruim een halve eeuw geleden terroristische aanslagen en plaatsten bommen in een groentekar op een Arabische markt in Jeruzalem. Zionistische terreurbewegingen hebben onnoemelijk veel slachtoffers gemaakt onder onschuldige Arabieren, maar ook de Britten moesten het ontgelden.
Op 22 juli was het precies zestig jaar geleden dat de zionistische beweging Irgun van Menachim Begin het King David Hotel in Jeruzalem opblies met als resultaat 91 doden. Zoals Palestijnse zelfmoordenaars tegenwoordig verkleed gaan als orthodoxe jood, en een volle bus instappen. Zo waren de zionisten destijds vermomd als Arabieren. Israël heeft de aanslag op het King David-hotel onlangs herdacht als een glorieuze dag. Naar beschaafde Westerse maatstaven is dat gewoon een vreselijke terreurdaad geweest. Israël verheerlijkt zelf terreur, maar bombardeert Gaza en Libanon met de grond gelijk om zogenoemd terreur te bestrijden.
De Israëlische lezing dat de Hezbollah verantwoordelijk is voor de Israëlische luchtaanval en het daaropvolgende bloedbad in Qana is onjuist en ziek voor woorden. En het bewijst nog maar eens, dat een leven van een niet-jood minder waard is dan van een jood in de ogen van Israëlische politici. Israëlische militairen bewegen en ‘schuilen’ , houden zich voortdurend op onder ‘onschuldige’ Israëlische burgers in de drukke winkelstraten, restaurants en lijnbussen, maar als een Palestijn zich opblaast te midden van hen, in een asymmetrisch conflict waar Israël veruit de sterkte in is, om de moordmachines van het IDF te raken, dan spreken velen over een vreselijke terreurdaad.
Nederlandse politici condoleren alleen Israël en veroordelen altijd het Palestijns geweld. Israël jaagt met Amerikaanse bommen, wapens en spoedleveringen Libanese burgers over de kling, maar Iran mag geen wapens leveren aan de Hezbollah. Waarom niet? Israël heeft ruim drieduizend Palestijnen gedood in de bezette gebieden sinds de Tweede Intifada. Als we Israël moeten geloven is het geoorloofd om burgerdoelen te bombarderen, omdat terroristen opereren vanuit woonwijken en schuilen tussen de burgers. Vanuit die optiek kunnen we overal in de wereld een bommentapijt neerleggen. Het is werkelijk te zot voor woorden. Een terrorist is een onderdeel van diezelfde kwetsbare samenleving.
Israël devalueert zienderogen de normen en waarden van de Westerse beschaving. Zo’n land verdient geen steun, maar militaire en economische sancties. Israël bombardeert als een dolle stier alle belangrijke vlucht -en toegangswegen, bruggen en centrales, legt het communicatieverkeer plat om vervolgens pamfletten te verspreiden in het Arabisch, dat Libanese burgers hun huis en haard moeten verlaten en het ‘oorlogsgebied’ moeten ontvluchten. De arme burgers konden geen kant op en zaten als ratten in de val.
Geen weldenkend mens gelooft dat de Israëlische agressie iets van doen heeft met zelfverdediging of met de internationale strijd tegen het terrorisme. Waar Israël maar al te graag op mee wil liften. Heeft u er wel eens over nagedacht waarom de staat Israël een PR –en marketingbureau in de arm heeft genomen. In ieder geval niet om Jaffa-sinaasappelen aan de man te brengen. Israël probeert altijd de waarheid naar zijn hand te zetten. Een negentienjarige soldaat wordt neergezet als een onschuldige jongen.
Een Israëlische reservist zou een familie hebben en de 1,3 miljoen burgers in het noorden van Israël hebben geen leven meer door de raketinslagen. De Palestijnen hebben al veertig jaar geen leven meer door de Israëlische bezetting. Leven al veertig jaar onder onderdrukking. Ik ben boos en teleurgesteld op de internationale gemeenschap. Ik ben verdrietig, maar bovenal voel ik mij machteloos. Op de eerste plaats als mens, dan als burger en pas op de laatste plaats als moslim.
Ik draai mijn hoofd weg als ik de beelden zie van de verwoestingen in Qana. Zoveel onrecht kan een mens toch niet verdragen. Waarom heeft de Nederlandse regering tot nu toe helemaal niets van zich laten horen en de misdaden van Israël in Qana unaniem veroordeelt? Zijn dat geen mensen in Qana, zijn het levenloze poppen die worden opgegraven en weggedragen onder het puin vandaan. Dode kinderen die worden weggedragen door hun gewonde vaders en moeders en medewerkers van het Libanese Rode Kruis, die de kinderlijke onschuld hebben zien sterven in hun armen.
Ik zie kinderloos speelgoed bedolven onder het puin als de stofwolken wegtrekken en verwrongen staal uit kapotgeschoten betonnen constructies in de lucht steken. Het leed en verdriet van ontroostbare mensen, die alles wat hun dierbaar is buiten hun schuld om hebben verloren in een klap. Dat heeft mij diep geraakt. Ik word daar kotsmisselijk van. Ik bal mijn vuisten en ik schrei als een klein kind, en sla mijn vuisten blauw op de leuning van de bank als de tranen van woede en verdriet rollen over mijn wangen rollen.
Wat kan ik doen tegen zoveel onrecht als mijn beschaafde wereld stille getuige blijft en de internationale gemeenschap blijft zwijgen en Israël héél ver mag gaan omwille van het verleden. Is er dan niemand in deze beschaafde wereld, die de Amerikaanse en Israëlische agressie een halt toeroepen? Veel Nederlandse politici doen het van angst in hun broek en schijten zeven kleuren als ze Israël moeten veroordelen. Nederland loopt voorop als landen in het Midden Oosten als Irak, Syrië en Iran veroordeeld moeten worden, maar helemaal achteraan waar het om Israël gaat. Waarom?
Jan Marijnissen, de leider van de SP, heeft veel kritiek geoogst met zijn opmerking door het geweld in het Midden Oosten te vergelijken met het Nederlands Verzet. Waarom mag die vergelijk niet gemaakt worden, omdat het niet klopt of omdat hij dichter bij de waarheid zit dan wij willen accepteren. Een Hans van Baalen mag met zijn bolle toeter en zijn roze wangetjes op tv om openlijk zijn steun te betuigen aan Israël op een pro-Israëlische demonstratie en in een uitzending van Nova. Onze lieve Hans was twee weken geleden in Israël op uitnodiging van het Europees Joods Congres.
Het is maar dat u het weet. De Nederlandse regering moet het bloedbad in Qana, waar ’54’ burgers zijn vermoord waarvan 37 onschuldige kinderen door het geweld van het Israëlische leger, nog steeds veroordelen. De Nederlandse regering moet nog steeds de Libanese overheid condoleren met het verlies van zijn 900 onschuldige burgers. Welkom in de Haagse wereld van beschaving! De wereld van een waardeloos normen en waarden-clubje, die selectief gedenken op 4 mei.
Belangrijk:
Uit cijfers van de Israëlische autoriteiten en Israëlische mensenrechtenorganisaties blijkt dat er in totaal 20.420 Palestijnse gevangenen in Israëlische gevangenissen zitten. Tussen de 8085 en 9493 van hen zijn ’veiligheidsgevangenen’. Onder de veiligheidsgevangenen zijn 126 vrouwen en 298 jongeren onder de 18. In totaal 765 van deze gevangenen zitten in zogeheten administratieve detentie. Een omstreden vorm van hechtenis, waarbij gevangenen vaak jarenlang, zonder enige vorm van proces worden vastgehouden. (bron cijfers: Trouw)
13 reacties
Mr. Moderator · 13 augustus 2006 op 14:33
Noot van de redactie:
Deze kwestie speelt helaas al zo ontzettend lang in het Midden-Oosten, een definitieve oplossing is helaas nog niet in zicht. Laten wij op Column X er in ieder geval geen ‘oorlog’ over maken, zoals bijna het geval was bij deel 1 van deze column.
In deze kwestie kun je de zaken vanuit allerlei perspectieven bekijken waardoor de meningen sterk uiteen lopen. Laten wij elkaars mening in ieder geval respecteren (en ervan proberen te leren). Maak je eigen standpunten gerust duidelijk, maar blijf niet proberen om elkaars mening totaal
onderuit te halen en de ander te overtuigen van je eigen gelijk. Immers, er is meer dan alleen zwart en wit.
Dees · 13 augustus 2006 op 17:53
Scepsis,
Je hebt heel wat over je heen gekregen met je stukjes. ook van mij trouwens. Maar altijd ben je in blijven sturen en daarvoor petje af. Verder ook petje af voor je kennis van zaken. En dan nog het meest petje af voor het feit dat je het tegenwoordig ‘aandurft’ om iets van je emotie te verwerken in je columns en reacties. Dat is geen zwakte en doet geen afbreuk aan je statement. in tegendeel zou ik zelfs willen zeggen, het maakt je stukken interessanter, oprechter en prettiger lezen.
Ik vind het altijd nogal wat als mensen een mening verkondigen die buiten de grijswaarden ligt. De zaken die je aanhaalt zijn historisch gezien ongetwijfeld waar. De vorm waarin Israel tekeer gaat, daar ben ik ook steeds meer tegen, net als velen in Nederland met mij. Waar ik wel moeite mee blijf hebben, van welke zijde ook, is blinde vlekken van mensen die de waarheid in pacht menen te hebben, tunnelvisie zo je wilt. Verder wat Harry de Winter riep over Leon de Winter, dat geldt in zekere zin ook jou, of zou zo kunnen gelden. Probeer eens richting oplossingen te denken. Het aan de kaak stellen van misdaden van de een naar de ander en andersom neemt meestal de vorm aan van hernieuwd vuur in het conflict, nieuwe misdaad, nieuwe misstand. Wat de wereld nodig heeft is het zoeken van hoop, niet het steeds met hernieuwde energie neerzetten van de kloof. Hoe meer stemmen daarheen leiden, hoe meer kans dat burgers als bommenvoer tot de verleden tijd gaan behoren. Het is nogal groot om zoiets op te pakken (zou ik niet kunnen), maar toch..
En een kleine kanttekening, Marijnissen maakte het vergelijk op basis van het mechanisme van terreur, inherent aan het ervaren van onderdrukking. Hij stelde niet zozeer het verzet toen gelijk aan de terreur van nu. Van mij mocht hij dat overigens zeggen, jammer dat hij zijn excuses ervoor heeft aangeboden.
En nu maar vertrouwen op de eerste stap, het staakt-het-vuur van morgen.
Scepsis · 13 augustus 2006 op 18:28
Alleen het feit dat Jan Marijnissen zijn excuses heeft gemaakt, zegt veel over hoe gevangen wij zijn en denken in vrijheid te leven. We worden gedwongen een vast stramien van politiek denken te volgen in de Westerse wereld. Een politici in dit land moet een pro-VS mening hebben of een pro-Israël. Een Nederlandse politici mag altijd een mening hebben. Behalve als het gaat om Amerika of Israël. Nederlandse politici blijven ons voorliegen dat alles goedkomt in Irak. Het is een god en media vergeten oorlog geworden. Ik heb de waarheid zeker niet in pacht, maar wat ik wel kan zeggen is dit. De mensen die mij verwijten maken eenzijdig te zijn, zijn veertig jaar te laat met hun opmerking. Die mensen hebben veertig jaar lang gezwegen. De kritiek, die ik vandaag de dag voor mijn kiezen krijg, had de gevestigde media vele decennia eerder moeten krijgen van die bewuste persoon of personen voor de wijze hoe de berichtgeving over het MO verloopt. Waarom toen niet en nu wel? Vanwaar die hypocrisie. Waarom worden die mensen neer -en weggezet als rode rakkers of communisten? Waarom mag ik niet anti-Amerika en anti-Israël zijn als ik zie wat die twee landen voor schade aanrichten in de wereld.
Ik geloof in wat ik schrijf en ik houd er op voorhand rekening mee dat het veel mensen niet zal welgevallen. Jammer, maar wat ik ook weet, is dat ik jaren geleden mijn eerste column schreef over het Palestijns-Israëlisch conflict en dat er vandaag de dag genoeg mensen zijn die mentaal op hetzelfde punt staan, waar ik al jaren geleden stond en nog steeds sta. Ik zie de publieke opinie kantelen en de snelheid waarmee dat gaat, heeft mij aangenaam verrast maar het was niet onvoorspelbaar gezien de ontwikkelingen van de afgelopen jaren. Ik weet hoe groot de boosheid en machteloosheid is in mening ‘moslimhuiskamer’. Ik weet dat radicalisering onder moslims wordt gevoed door een onrechtvaardige buitenlandpolitiek van het Westen. Als Bush zegt dat hij of zijn land in oorlog is met moslimfascisten dan weet ik, dat die fascisten ook onder niet-moslims zijn en meestal vertegenwoordigt in de hoogste echelons van de Amerikaanse, Britse, Nederlandse politiek. Het bombarderen van bruggen, gebouwen en wegen noem ik fascisme. Het goedpraten en collateral damagen van onschuldige mensenlevens noem ik fascisme. Het maken van onderscheid in mensenlevens noem ik fascisme. Het is volgens meer Balkenende ten hemel schrijnend dat Britse moslims een aanslag wilden plegen, maar deze man moet nog steeds de Israëlische agressie in Libanon veroordelen. Juist zo’n houding is hypocriet. Hij laat zien hoe het duidelijk niet moet. Het vijandbeeld dat Bush, Blair en Balkenende de wereld voorspiegelen noem ik fascisme. Fascisme omdat zij ons niet de waarheid willen vertellen en de wereld van mensen versimplificeren. Zij weigeren ons te vertellen dat het moslimextremisme nauw is verweven, met de onrechtvaardige tweematen politiek, in de foreign policy die het Westen al vele decennia voert. Integendeel zij zeggen dat moslimfascisten dood en verderf zaaien. Wie zaaien er dood en verderf in Irak, Afghanistan, Palestina en Libanon. Het zijn de fascisten die wij onze leiders noemen. Waar wij als burgers onze vertrouwen in hebben gesteld en zij die moeten waken over onze veiligheid. In plaats van voor fundamentale oplossingen te kiezen, kiezen zij voor symptoombestrijding en dus niet voor onze veiligheid. Westerse landen worden politiestaten, maar wat krijgen wij terug. Meer veiligheid? Welnee meer radicalisering en een grotere kans op aanslagen. De intentie bij Westerse leiders om armoede, maar ook echt fundamenteel terreur te bestrijden is er niet. De wereldgemeenschap geeft 1,12 biljoen dollar uit aan wapens. Dat wil zeggen dat de oorlogsindustrie ruim een biljoen verdient met de verkoop van vliegtuigen, tanks, raketten etc. Wij voeren liever oorlog dan we het armoedeprobleem oplossen in de Derde Wereld. Er zijn genoeg kogels, munitie in de wereld om één mens twee keer te doden. Nu heb ik al te veel verklapt waar mijn volgende column over zal gaan. Enfin, ik kan er nog uren over doorgaan.
Martijn · 13 augustus 2006 op 22:51
Slightly offtopic:
Zit naar een aflevering van Jiskefet, herstel, Zomergasten te kijken met een zekere meneer de Winter.
Los van elke al dan niet politieke / religieuze voorkeur mijnerzijds omtrent meneer de Winter, is het wijs dat deze meneer in plaats zijn bedrieglijke retoriek horizontaal over de ether te kotsen, zich op te laten nemen in een gespecialiseerde kliniek voor lieden met een grootheidswaan. Een kleuter met een woordenboek.
Excuus voor de lange zin, maar wat is die man angstig. Zijn lyrische gedrag met zijn handen en armen is niet meer dan het schermen naar zijn opponent.
/Slightly offtopic:
Scepsis · 13 augustus 2006 op 23:18
Joris Luyendijk, correspondent geweest voor het NRC in het MO, is één van de beste journalisten die dit land kent. Zijn college in Paradiso heb ik met veel belangstelling gevolgd tijdens de nacht van de VN. Daarentegen hebben we tot nu een emotioneel instabiele Leon de Winter gezien in Zomergasten. Wiens gedrag duidelijke karakterproblemen vertoont. Ik vind het enerzijds moedig dat De Winter zich zo blootgeeft voor de camera’s. Anderzijds vind ik zijn aanhang dom dat ze zo’n psychisch beschadigde man blind volgen in zijn anti-islam opvattingen. Wat mij is opgevallen, dat De Winter wel over onrecht praat, de rechten van meisjes en vrouwen in Afghanistan en over de misdaden van Taliban, maar tegelijkertijd blind is voor de misdaden die Israël begaat en de politiek van dat land verdedigt. Met dat contrast wil hij niet geconfronteerd mee worden. Daar is maar een reden voor: zijn verleden en dat van zijn ouders en familie. De Nederlandse, Duitse en Amerikaanse media liggen aan de voeten van een man met een leunstoelmentaliteit. De man die fascinerend is om te zien, maar aan wiens woorden men met recht gaat twijfelen.
KawaSutra · 14 augustus 2006 op 00:26
Ik heb het helaas niet gezien. Toch krijg ik direct het vermoeden dat Leon de Winter het over zijn waarheid heeft en jij over de jouwe. Dus dat er van onoprechtheid van de Winter geen sprake is. Ik denk dat jullie allemaal gelijk hebben en dat het nu tijd is om de wapens neer te leggen en je gezond verstand te gebruiken. Rede is het enige wapen dat werkt, maar er is wel tijd voor nodig.
JanBontje · 14 augustus 2006 op 01:36
Uitstekende column.
senahponex · 14 augustus 2006 op 11:23
Ik ben eens de geschiedenis ingedoken en heb de moeite genomen al je columns te lezen en zie dat je na je column “onbereikbare liefde” je bent gaan opwerpen als voorvechter van de extremere zijde van de moslims. (dat mag vrijheid van meningsuiting)
Hoe wel je vindt dat de vrijheid van mening alleen geldt voor jou, zodra een ander niet voldoet aan jouw denkbeelden, dan deugd die persoon niet en je gedachten over deze personen nemen soms extreme vormen aan.
Je neemt niet de moeite om in discussie te gaan, of je komt met nog meer feiten geschreven door mensen die het met je eens zijn. Zodra er iets geschreven wordt wat je niet kunt weerleggen ga je er niet een op in het enige wat je dan roept is; “ik ben wie ik ben” en heb geen boodschap aan saxofoon of hotdog.
En je buldert je propagandistes leuzen en gevoelens weer over ons uit. En roept kreten; kijk naar de geschiedenis en zie hoe agressief de joden, Amerikanen, Europeanen, zijn.
Je veroordeelt het land waar je woont, je veroordeelt de mensen die er wonen maar je vergeet dat je dit in dit land mag en kan doen. Dus je zou respect moeten hebben voor wat we hier bereikt hebben en er vrede mee moeten hebben dat mensen het niet met je eens zijn.
“Het is volgens meer Balkenende ten hemel schrijnend dat Britse moslims een aanslag wilden plegen, maar deze man moet nog steeds de Israëlische agressie in Libanon veroordelen. Juist zo’n houding is hypocriet.”
Je veroordeelt mensen over zaken waar je zelf ook schuldig aan bent, heb jij de Hezbollah al veroordeeld voor hun agressie tegen de Israeliese burgers?, Heb je de fotografen en journalisten al veroordeelt voor het verschaffen van valse informatie aan het westen, zoals het plaatsen van speelgoed, het verplaatsen van kinderlijkjes naar verschillende plaatsen. Want dit zijn de zaken waardoor de westerse opinie omslaat. Tot dat dit soort zaken in het wereld nieuws komen en niet alleen op Internet zwerven. (zie o.a.: http://www.dejongejournalist.nl )
Ik pleit voor een overleg tussen partijen en deze zou moeten gaan tussen Libanon, Israël en de Palastijnen.
En Libanon moet de Hezbollah ontwapenen want het is natuurlijk te gek dat een groepering te gast in een ander land een buurland aanvalt, want dat is gebeurd.
“In plaats van voor fundamentale oplossingen te kiezen, kiezen zij voor symptoombestrijding en dus niet voor onze veiligheid. Westerse landen worden politiestaten, maar wat krijgen wij terug. Meer veiligheid? Welnee meer radicalisering en een grotere kans op aanslagen. De intentie bij Westerse leiders om armoede, maar ook echt fundamenteel terreur te bestrijden is er niet.”
Wat zijn dan fundamentele oplossingen in jouw opinie, In Nederland mag iedereen een zijn geloof, geaardheid, of wat dan ook belijden zoals hij/zij dit ziet of voelt alleen houden wij streng geloof en wet gescheiden en regeren zo democratie als mogelijk is ons land en omdat wij dat doen en niet meegaan in de blinde haat van extreme groeperingen om de Joden uit te moorden moeten wij rekening houden met aanslagen?
Moeten wij, het maar accepteren dat als iemand ” geitenneuker” roept dat deze dood wordt geschoten, nee dat is geen vrijheid, dat is onderdrukking. En als je naar het geweld in Irak kijkt dit wordt niet veroorzaakt door de buitenlandse troepen daar maar door extremisten die de macht willen hebben en daarvoor met het grootse gemak eigen burgers dood welke hebben gekozen voor de vrede.
Even een stukje geschiedenis:
In 1000 v.C. worden de Filistijnen in een oorlog door de Judeërs verslagen. De gebieden Juda, Samaria en Galilea vormen daarna samen het koninkrijk Israël. Zo’n 1.000 jaar later trekken de Romeinen het land binnen. Na de verwoesting van de belangrijke joodse tempel door de Romeinen in 70 n.C. moeten de Judeërs vluchten. Ze zwerven uit over de hele wereld.
De Filistijnen worden met rust gelaten en blijven gewoon in Pal(a)estina zitten. De Filistijnen -of Palastijnen zoals we ze nu maar zullen noemen- hebben echter nooit meer zelf over hun eigen land kunnen regeren.
De Romeinen blijven tot 395 n.C. Daarna maakt Palestina meer dan 1.000 jaar lang deel uit van het Byzantijnse Rijk. In 1517 nemen de Ottomanen -de huidige Turken- de macht over. Palestina blijft een provincie van het Ottomaanse Rijk tot het einde van de Eerste Wereldoorlog.
Rond 1900 wonen de Palestijnen verspreid over zo’n 500 dorpen tussen de Middellandse Zee en de Jordaan. Tweederde van hen is boer.
Er is dus heel veel gebeurd voordat er überhaupt een geloof was noch de christen noch de moslims.
De meeste joden die in het jaar 70 uit Palestina wegtrekken, verspreiden zich over de hele wereld. Vooral in Europa hebben ze het dikwijls zwaar te verduren. In de 19e eeuw zijn ze regelmatig het mikpunt van volkswoede, zonder dat ze daartoe aanleiding geven. Deze haat tegen joden wordt antisemitisme genoemd.
In het geheim bereidt Hitler de vernietiging van alle joden voor. Tijdens de Tweede Wereldoorlog (1939-1945) voert hij zijn geheime plannen uit. Uit alle landen van Europa die hij is binnengevallen, worden joden weggevoerd naar concentratiekampen waar ze moeten werken. Joodse burgers krijgen een oproep, worden op transport gesteld en na aankomst in een kamp geselecteerd op geslacht en gezondheid.
De sterken worden eerst nog te werk gesteld. De zwakken en de ouderen worden naar de gaskamers gebracht waar het beruchte zyklon B-gas zijn werk doet. De verbrandingsovens kunnen de toevoer nauwelijks verwerken, zo groot is de toevoer. In totaal worden er maar liefst zes miljoen joden in de vernietigingskampen vermoord.
Na de Tweede Wereldoorlog willen veel joden, die de oorlog overleefd hebben, weg uit Europa, weg uit het gebied waar ze zoveel familieleden en vrienden hebben verloren. Velen trekken naar Amerika, maar er gaan ook duizenden joden naar Palestina, naar het land van hun voorouders.
Op 2 september 2002, bijna twee jaar na het begin van de tweede intifada, roept de Palestijnse minister van binnenlandse zaken Abdel Razzak al Yahya zijn landgenoten op om alle gewelddadigheden tegen de Israëli’s, inclusief het gooien van stenen, te staken. Hij beseft dat het voortdurende geweld vredesonderhandelingen in de weg staat.
En zoals altijd ligt de waarheid in het midden zijn de verenigde naties in 1948 niet zorgvuldig geweest met de deling van Israel-Palastina, maar ik blijf van mening dat zowel de Israëlieten als de Palastijnen recht hebben op een vredig leven in een eigen staat, alleen dat bereik je niet met het eenzijdig beschuldigen en haten van een volk, dit bereik je alleen zoals kawa zegt dat rede de enige oplossing is en dat dat heel veel tijd in beslag zal nemen.
Laten we een voorbeeld nemen aan Anwar –al Sadat, begin en bovengenoemde Abdel razzak en hopen dat er nieuwe van dit soort grootte mannen en,heel graag vrouwen, opstaan en de weg naar vrede gaan bewandelen en niet vermoord worden door extremen.
(een aardig redelijk objectieve site http://www.vecip.com)
Martijn · 14 augustus 2006 op 12:53
De hypocrisie zit vind ik meer in de werkelijke drijfveren van bijvoorbeeld Amerika. Zou het werkelijk om de humaniteit gaan? Zouden de plannen niet allang hebben klaar gelegen om een land als Irak binnen te vallen? Zou niet exact hetzelfde gelden voor Israël? Het enige dat nodig was, was het zoeken naar een enigszins legitieme reden. In het geval van Israël vond ik het in beginsel al niet zo clever, zeker wanneer je weet dat wanneer een militair in oorlogsgebied wordt uitgezonden, deze al meteen een streep door zijn naam krijgt. Het is ‘alleen maar‘ mooi meegenomen wanneer hij ongeschonden terugkomt. Anderzijds blijven twee partijen, groepen, bevolkingsgroepen en / of religies zich zo getergd en gekwetst voelen, zo behoudend aan dat waar ze voor stonden, dat dit zich niet laat vertalen naar een handreiking, naar het welwillend openen van de dialoog. Het zijn gekrenkte ego’s die spreken, geen leiders die tot een overeenstemming willen komen. ‘Grappig genoeg’ denk dat wanneer een van de twee van een vuist een open hand zou maken, dit tot veel meer mondiaal respect zou leiden, dan halsstarrig in de eigen (religieus politieke) identiteit te blijven zitten. Alleen dat laatste is weer moeilijk te verwachten, aangezien het een eeuwenoud verhaal is, dat zich (toch ook in alle veiligheid) blijft herhalen. Een soort van langdurige depressie. Je raakt er aan gewend, en mee vertrouwt. Ik denk wel dat he als buitenstaander lastig is partij te trekken en je door beide kampen (objectief) te laten informeren…
*Ps
Is het iemand onder de zomergasten kijkers gisteren opgevallen dat Scepsis werd aangehaald? 😉
senahponex · 14 augustus 2006 op 13:21
[quote]De hypocrisie zit vind ik meer in de werkelijke drijfveren van bijvoorbeeld Amerika. Zou het werkelijk om de humaniteit gaan?[/quote]
Dat geloof ik zelfs niet, de grootste drijfveer is altijd macht, geloof en dan geld en dan misschien humaniteit, maar dit geld niet alleen voor Amerika of Israel, je gelooft toch niet dat de Hezbollah de strijd aangaat om humaniatire redenen
Scepsis · 14 augustus 2006 op 18:43
Beste vals klinkende saxofoon,
Heeft u zich weleens afgevraagd waarom de helft van de Israëlische slachtoffers, Israëlische Arabieren zijn? Dat komt beste man omdat Israël precies hetzelfde doet wat zij de Hezbollah verwijt. Militair materieel stationeren in woonwijken in het noorden van Israël. Israëlische Arabieren worden al jaren gediscrimineerd en de Israëlische Arabieren in de Knesset zetelen daar voor de sier. Israël behandelt Israëlische staatsburgers van Arabische komaf als tweederangsburgers, maar grijpt hun dood wel excuus aan om Libanon met de grond gelijk te maken. Martijn doorziet de leugens van de joodse haviken in de VS, maar jij blijft volhouden dat Hezbollah de schuldige is. Wie heeft de Hamas als Hezbollah groot gemaakt bij de lokale bevolking. De agressie van Israël beste man. U komt met de geschiedenis van de joodse medemens aanzetten. Wat wilt u bewijzen, dat het soms gerechtvaardigd is dat anderen de prijs moeten betalen voor wat de joden aan leed is aangedaan.
Nogmaals ik keur het geweld van Hezbollah niet goed, maar ik heb meer sympathie gekregen voor de Libanezen en Gazanen die vechten tegen een door de VS-gesteunde agressor als Israël met de beperkte middelen die zij hebben. De enige winnaar van deze strijd is de Hezbollah die in staat is gebleken de sterkste leger van de regio het verdomd lastig te maken. U bent zoals ik al eerder zei een saxofoon waar kritische noten uit klinken, maar 40 jaar TE LAAT met uw opmerkingen aan mijn adres, omdat u 40 jaar lang stilzwijgend heeft ingestemd met de onjuiste en onevenwichtige Israëlische berichtgeving. Dat mensen waaronder mijn persoon de moed hebben om Israël te bekritiseren is jarenlang taboe geweest in dit land, maar ik zie een kentering in de publieke opinie. Dat was mijn doel om te gaan schrijven.
Israël is niet meer heilig en terecht. De mensen die mij eenzijdigheid verwijten of zeggen dat ik pro-Palestijns ben kunnen mijn rug op. In mijn ogen is ieder mensenleven evenveel waard.
Lange tijd heb ik sympathie gehad voor Israël, begrip gehad voor de militaire acties van Israël, maar wie zich goed verdiept in dit conflict, in de feitelijke politieke, militaire en economische machtsverhoudingen wordt vanzelf pro-Palestijns en anti-Israël. Dat is de verdienste van Israël zelf. De arrogantie waarmee dat land huilt als een klein kind en anderen het leven zuur maakt ondertussen door de onverminderde bouw van illegale nederzettingen en de vele duizenden checkpoints is voor mij reden genoeg, maar ook ondertussen voor veel anderen om Israël stevig te bekritiseren. Iedereen weet waar de Hezbollah voor staat en waar het staat, maar Israël durft zich met een gitzwarte reputatie nog steeds de enige democratie te noemen en dat gun ik haar NIET!!
Scepsis · 14 augustus 2006 op 19:12
‘Israëlisch offensief mede door Amerika gepland’
14 augustus 2006
De Amerikaanse regering was nauw betrokken bij de planning van het Israëlische offensief tegen Libanon. Zo kreeg Israël, nog ver voor de ontvoering van twee Israëlische soldaten, van Amerika ‘groen licht’ voor een luchtaanval op Hezbollah. Dit claimt de gerenommeerde Amerikaanse journalist Seymour Hersh in het magazine The New Yorker.
Volgens Hersh waren zowel de Amerikaanse president George W. Bush als vice-president Dick Cheney ervan overtuigd dat een Israëlisch luchtoffensief tegen Hezbollah meerdere voordelen met zich mee zou brengen. Zo kon het aan Israëlische zijde een deel van de zorgen wegnemen over hun veiligheidssituatie en zou het voor de Amerikanen een eerste stap kunnen zijn richting een preventieve aanval op Iraanse nucleaire installaties. Zonder de dreiging van Hezbollah zou Israel zich immers geen zorgen hoeven te maken over mogelijke represailles tegen haar inwoners.
Een Amerikaanse regeringsadviseur vertelde Hersh dat het bezoek van de Israëliërs aan Washington niet alleen was bedoeld om toestemming te vragen voor een aanval. “Ze wilden zien hoe ver Amerika bereid zou zijn te gaan. De Israëliërs vertelden ons dat het een goedkope oorlog zou zijn met vele voordelen. Waarom zouden we daar op tegen zijn? Het zou hen in staat stellen raketten, tunnels en bunkers vanuit de lucht uit te schakelen. Het zou als demo voor Iran kunnen dienen”, aldus de adviseur.
Voor zijn artikel sprak Hersh tevens met een oud-medewerker van een inlichtingendienst. Deze voegde toe: “Meerdere officieren die tot de Joint Chiefs of Staff behoren, vrezen dat de minister van Defensie Donald Rumsfeld en vice-president Dick Cheney het eindresultaat van de luchtaanvallen veel te positief zullen beoordelen. Zodra de rookwolken zijn opgetrokken zullen ze zeggen dat deze campagne een succes is geweest. Daarmee gaan ze steun winnen voor hun plan om Iran aan te vallen.”
Alle door Hersh gebruikte bronnen wensen anoniem te blijven. De Amerikaanse regering heeft alle beschuldigingen van de hand gewezen.
Bron: The Australian-News (via FOK!)
senahponex · 14 augustus 2006 op 19:40
Uiteraard mijn beste scepsis