Beste Bert

Beste Bert,

Nog een paar weken te gaan en mijn vakantie is weer aangebroken! Tijd voor, wat mezelf aangaat, de balans op te maken.

Dit jaar begon pittig voor mij, Bert. En met pittig bedoel ik niet negatief, integendeel zelfs, het is juist erg positief. Ik vond het tijd voor een stapje hogerop. Een betere baan en werken met mensen die zich wel aan de afspraken houden en weten waarover ze praten. Want daar ging het mis bij de vorige bedrijven waar ik werkte.

Met de overstap naar EDR in het vooruitzicht, werd er meteen door Bazuin en Partners een sfeertje rondom mij gecreëerd
Door een aantal ‘lieve collega’s’ De stap zou te vroeg komen en ik zou er niks van kunnen. Er waren ook een paar verstandigere collega’s die hun mond hielden en wilde zien hoe het zou lopen. Ergens hoopte ze wel dat het fout zou gaan, want ik was nu eenmaal niet zo geliefd. En tsja, het ging Patrick al een tijd voor de wind, dus het werd tijd dat hij eens een toontje lager ging zingen. Ze leken gelijk te krijgen, toen ik na een maand al opstapte bij EDR, omdat er geen afspraken nagekomen werden.

Ik had al eens eerder in een column aangegeven dat wij in Nederland altijd kiezen voor negatieve uitstraling. Gelukkig heb ik er een positieve draai aan kunnen geven op het huidige werk. Ik zit op een externe opdracht waar ik het erg naar mijn zin heb, en de collega’s weten tenminste eindelijk eens waarover ze praten, dat is bij de voorgaande bedrijven soms weleens anders geweest.

Ik wist dat ik me wilde en móest bewijzen bij mijn huidige werkgever, dat het anders erg zwaar voor me zou worden. Eindelijk kreeg ik eens waarop ik recht had. Doorleren, door middel van cursussen en een maandelijks bedrijfsuitje. Wat je van mij ziet is nu eenmaal écht en ik wilde niet stil staan in mijn ontwikkeling, wat ik wel een tijdje heb gedaan. Het is jammer, als je jezelf in ‘Glamour’ steekt, of er een andere levensstijl op na houd dan de rest, je op een werkvloer nu eenmaal sneller anders aangekeken wordt.
Dat heeft het verleden wel uitgewezen. Dat doe ik dus niet meer, Bert.

De grote ladder waarop ik stond, is afgebroken. Ik begin weer helemaal onderaan.
Elke dag ga ik met een kloppend hart naar het werk, omdat er voor mij zoveel spanning en voldoening te halen is uit wat ik nu doe. Ik heb me weleens afgevraagd waar mijn hart meer naar uitgaat, naar het voor mij zo vertrouwde deurwaarders wereldje, waar je lekker op je eigen wijze dingen kan invullen, als het maar correct is of juist naar de creditmanagement kant, het oplossen van problemen op de werkvloer en je zelf nuttig maken, waar ik altijd al bij wilde horen en nog lang niet mee klaar ben.

Op naar een nieuw jaar. Tot de volgende zomer staat er voor mij een nieuw doel in de steigers. Wat het gaat worden? In elk geval iets met liefde, een eigen column op een internetpagina, de zoektocht naar de ideale vrouw, een halfjaar de wereld rond trekken, of toch stiekem iets wat je niet van mij verwacht, een lange neus makend naar iedereen die het niet in me zag zitten. Hou me in de gaten en ik zal je verrassen .
Ik verheug me al op de recensies in het AD, die daaruit voortkomen.
Dan ben ik benieuwd of ‘men’ het nog niet in mij ziet zitten

Fijne vakantie alvast Bert en tot gauw