Beste Marcus,
De Laatste tijd zeuren mensen nogal, vind je niet?
Nooit is er eens iets goed.
Op tv komen er al jaren geen leuke programma’s meer, een eigen bedrijf starten is uit den boze, want dat kan niet in deze tijd, je moet vaker de auto laten staan, want dat is beter voor het milieu. En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Lieve Laila,
Ik heb je sms ontvangen in het schitterende hotel waar ik nu zit. Ik verveel me dood hier. Elke dag heb ik het gevoel dat ik iets mis. Je sms was daarom een lichtpuntje in de verveling.
Laatst, begon mijn vriendin ineens spontaan over kinderen.
Ik schrok ervan en wist eigenlijk niet zo goed wat ik erop moest antwoorden.
Had er nog nooit over nagedacht eigenlijk. Ik vroeg haar of ik er een nachtje over mocht slapen, alvorens ik een beslissing zou nemen. Mijn gedachten dwaalde af naar een doemscenario. Van die jankende, schijtende, kwijlende kinderen die belangrijker in haar leven worden, dan ik nu ben en mijn leven tot een hel maken. En ik denk, dat ik het leven van zo’n kindje ook tot een hel maak.
Lieve Evelien,
Ik heb niet de looks van Brad Pitt, ik ontmoette iemand met bindingsangst en iemand die uit jaloezie maar vind dat mijn zus Priscilla haar kind beter naar Hitler kan vernoemen, dan naar mij. Wat maak ik toch allemaal mee.
Beste Bert,
Nog een paar weken te gaan en mijn vakantie is weer aangebroken! Tijd voor, wat mezelf aangaat, de balans op te maken.
Dit jaar begon pittig voor mij, Bert. En met pittig bedoel ik niet negatief, integendeel zelfs, het is juist erg positief.
