Heeft een bloemkool gevoel? En zo ja, hoe manifesteert zich dat gevoel dan? In tranen? In boosheid? Hoe kwetsbaar is een bloemkool? Heeft hij goede en minder goede dagen? Hoe oud wordt een bloemkool? Waarom voel ik mij soms als een bloemkool, vul ik het mogelijke gevoel van een bloemkool als waarachtig in? Omdat ik het gevoel ken? De verontwaardiging van onwaarachtigheid, is dat bloemkoolgevoel?

Kan een bloemkool liegen? Stoïcijns of toch misschien verraderlijk? Uit wanhoop? Omdat hij zich schuldig voelt? Zijn diepgewortelde eenzaamheid wil ombuigen in heel veel ooft? Coûte que coûte? Omarmd door kleine bloemkolen, mag hij daar zijn verlatenheid in troosten? En is hij daarin de enige partij die bepaald? Opgelegd door een troostloos, oneindig, onophoudend verlangen naar uitweg, gezelschap?

En hoe zit dat dan met de vruchtbaarheid en de basis, de gezonde grond van vrouw bloemkool? Is deze überhaupt aanwezig, mag zij er zijn? Is de liefde onvoorwaardelijk bij bloemkolen? Kwetsbaar? Mogen, moeten liefdes, keuzes, beslissingen, im Frage gesteld worden? Altijd? Voor de zekerheid? Schijnbare zekerheid? Hoe ver mag bloemkoolliefde gaan? Bloemkooleigenliefde?

Als de bloemkoolbasis niet goed is, ongezond zelfs, mag die dan toch tot bloei gebracht worden? Tegen beter weten in, advies negerend? Advies dat in de oren klinkt als een vervelend moordend voorbehoedsmiddel? Een voorbehoedsmiddel voor tegenspoed en ongeluk? En hoe zit dat dan, als je dat als bloemkool stiekum weet? Overwint dan de onmacht tegen eenzaamheid, het niet begrepen worden, verlatingsangst in jezelf? Zet je selfish door? Negeer je de zieke bloemkool, waarvan je zegt, denkt, voelt te houden?

Heeft een bloemkool gevoel? Kan ie diepgeworteld ergens mogelijk zelfs hypergevoelig zijn? Wie zal het zeggen? En even overdrachtelijk, onder ons in achterkamers gesproken; wordt het doorgegeven, is het mogelijk te temmen, te bannen desnoods? Je zult een levenlang leven in onwetendheid, met geheimen en levensvragen; die het daglicht niet verdragen, niet mogen zien? Daarvan alleen al krijg je baringsangst, openbaringsangst, toch? Hoe kwetsbaar kunnen bloemkolen zijn, in onderdrukt gedrag, gedachte en gevoel? Wil je dan überhaupt nog wel baren of geboren worden als bloemkool? Alsof je een keuze hebt. Niet dus. No way. Go along you lovely mayflower. What doesn’t kill you makes you stronger.


Mien

Bewonder luidruchtig en verwonder in stilte

1 reactie

Nummer 22 · 25 juni 2019 op 14:52

Mien, en de spinazie dan, de rode bietjes en wat te denken van de aardappel de eigenheimers om mee te beginnen.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder