« Zuster in de leerBloedige zondag » COMMUNICATIE, CULTUUR, MENSEN, SPORT DAMESHOCKEY 5 augustus 2019 | 120w | Mien | Aantal waarderingen 2 | Er zijn zo van die sporten. Neem nu bijvoorbeeld dameshockey. Hockey voor dames. Twee keer elf vrouwmensen die met een kromme knuppel spelen. Vrouwmensen? Ja, zo Lees meer…
Er ging een alert uit naar alle WhatsApp gebruikers ‘U moet met spoed naar uw geboorteplaats om u te melden bij de lokale overheid maar eerst een bedrag van 0,01 eurocent overmaken en uw pincode gebruiken want ook de geldezel moet eten deze kerst!’ Wat gaan we dit jaar doen Lees meer…
Op LinkedIn ben ik actief, zeg maar zeer actief. Ik heb volgers, volg ook anderen en lees de massa berichten van complot denkers, virus ontkenners, amateur wetenschappers en opportunisten, waarvan ook velen denken dat onze aarde plat is en de maanlanding in een studio werd opgenomen. Het Covid-19 virus komt Lees meer…
Ans, Bea, Cecile, Dorine, Elise, Francien, Geraldine, Hella, Irene, Julia, Karin en… Ja, die moet nog volgen uit dit stukje. En nee, ze begint niet met een L. Want deugniet die ik ben, ik sla haar over. Dus Lucy, Lian, Lara, Lucile, Laura of hoe je dan ook mag heten Lees meer…
‘Jij bent aan de beurt.’ Dat laat ik mij geen twee keer zeggen. Wie zal ik kiezen? Frans of Frank? Frans ligt het dichtste bij, maar Frank heeft veel meer land. Bij hem valt meer te halen en Frank is toch meer een sukkelaar. ‘Schiet eens op Freek!’ Ik gooi Lees meer…
Ik draai de plaat nog eens om. Plaat ja, ik heb nog een ouderwetse pick-up. Ja, op vier wielen. Hoge wielen. Voorloper van de SUV oftewel een ‘sports utility vehicle’. Kan de hele familie in. Met hockeysticks en tassen. Zeven personen en nog ruim voldoende been- en hoofdruimte. We zijn Lees meer…
De ochtend begon met een flinke geeuw, het strekken van de armen en daarna het met gestrekte benen de vloer te raken, maar zover kon ik mijn rug niet meer buigen. De geur van de nacht hing nog even om mij voordat ik me langzaam ontdeed van een oud en Lees meer…
Hij staat al bijna vijftien jaar in de kleine wei, naast de schapen. Zijn eigen toko, met de jaren dik verdiend. Prachtig ingericht ondertussen. Daar heeft hij zelf het grootste aandeel in. Zo heeft hij met de jaren de helft van de kleine wei omgetoverd in een heerlijk modderbad. Tot Lees meer…
Ik heb het al meer gezegd, ik ben niet van het moderne voedsel. Het ziet er naar mijn zin te vaak uit als kippen- of konijnenvoer. Daarom volg ik ook vrijwel geen enkel foodblog. Behalve in de herfst, dan struin ik alle blogs en websites af naar eerlijk ouderwets eten. Lees meer…
Hij bukt zich diep over de rand van de afvalcontainer en dreigt zijn evenwicht te verliezen. Sjors is een scharrelmens. Vroeger heette hij George. Van zijn moeder moesten de mensen zijn naam goed uitspreken. Gee Orge. Maar dat was toen. Met Gee Orge ging het al snel bergafwaarts, naar een Lees meer…
Kippie Platvoet kijkt eens naar zijn lange gerimpelde tenen en denkt: Zouden ze het kunnen?’ Natuurlijk kunnen ze het. Ze dragen hem al bijna tien jaar. Tien jaar?! Ja, Kippie is een ouwe kip. Geen soepkip, want dat wil hij koste wat kost voorkomen. Ach, als die tenen zolang al Lees meer…
Pitspoezen mogen niet meer in de Formule 1. Gelukkig is er dan nog zoiets als hockey. Want wie kent ze niet, de scharrelhockeymeisies. Ze staan hun mannetje als gewillige pitspoesjes, maar niet op de baan maar op het veld. Kersenpitspoezen zijn het. Want neem nu zo’n mooie club als Schaerwijde Lees meer…