Met een licht gevoel van afschuw opende ik mijn mond en nam de naar vis ruikende …. inktvisringen in mijn mond met een flinke klodder Tatsziki als dressing. Ja, dat je vast niet verwacht, dat ik ditmaal alleen maar iets wou vertellen over een etentje bij de Griek in Hoensbroek.
Zonder auto kan de gemiddelde Nederlander niet meer, en zeker op een dorp is dit wonder der techniek een uitkomst. Alleen als je hem te lang niet gebruikt en je hebt dan een accu die de niet meer de kracht van een jonge hond heeft dan kan de auto in kwestie je ook wel eens in de steek laten. Vanwaar nu de verwijzing naar de kracht van een jonge hond??
Ik heb je gezien. Twee dagen geleden. Je kwam al naar buiten rennen nog voor ik de auto goed en wel geparkeerd had en liep eigenlijk meteen door naar de passagiersstoel. Je kon haast niet wachten tot J. uit de maxi-cosi was. Je trok haar nog net niet uit mijn handen. En J. keek je met haar grote ogen aan, en zag dat het goed was. Ze ging rustig bij je zitten en nam alles eens goed in zich op.
Toen ik nog een kind was, ergerde ik me kapot aan volwassenen met hun geouwehoer over hoe moeilijk zij het wel niet hebben gehad toen ze nog jong waren; zij moesten elke dag 15 kilometer naar school fietsen in de regen en tegen de wind in naar hun te kleine en veel te koude klaslokaal waar ze alleen maar 8-en of hoger haalden ondanks hun fulltime bijbaantje bij de plaatselijke schillenboer voor een duppie per week om er maar voor te zorgen dat de familie niet van de honger omkwam!
Kroegkennis Jerry verdient zijn boterham met vage zaakjes. Of het echt allemaal onwettig is wat hij doet, weet ik niet, maar het moet haast wel zo zijn dat de Belastingdienst weinig terugziet van zijn inkomsten. Hij handelt in de meest uiteenlopende partijgoederen.
