Ooit was een half woord genoeg.Een blik of een gebaar, zei meer dan duizend woorden.Waar ik naar zocht had zij al gevonden.Zij brak mijn val. Een diepe val. Ze was ver weg, maar ook zo dichtbij.Ze was de betere helft van mij.Alles wisten wij van elkaar.Althans, dat dacht ik.Zij wist Lees meer…
Wat mij altijd opvalt in alle commentaren die ik lees, op social media of ergens anders, is dat wij Nederlanders altijd moeten zeuren. Wij zijn een zuur volkje. Ook altijd overal tegen. Het is niet voor niets dat Koot en Bie de Tegenpartij oprichtten. “Ik ben tegen!” “Waartegen?” “Geen idee, Lees meer…
Ik droom dat ik tegenover een hoge berg zit.Een hoge berg, met een witte sneeuwkamdie zijn smeltende sneeuw laat wegstromenin het zonnige ochtendlicht als een goudglinsterende waterval. Het vallende water stroomt langzaam in een rivieren voert de afgevallen herfstbladeren mee naar onbekende oorden.Herfstbladeren, gelijk mensen die van je afdrijven.kabbelen de Lees meer…
Enfin, een groep veteranen in hun krap geworden uniform staat vooraan als buffer te zijn tussen de politie en demonstranten. Zo van kijk naar, ik hoor bij jullie want ik was een militair, tsjaEn wie stond er met zijn deegsliert kop op het podium? precies W.E. Pinnen kan ook want Lees meer…
Het lijk op de ‘dood in de ColumnX pot” van inzendingen. Is ColumnX in een ontbindingsproces? Ik doe mijn best om te blijven schrijven, de taal te beoefenen vanuit absurdisme, soms serieus of… ? Weet u het, weten wij het dan ook niet meer? Ter afsluiting mijn laatste inzending van Lees meer…
