Celeste

Er zijn minder mensen die van elkaar willen weten hoe het met elkaar gaat, dan mensen die vragen hoe het gaat met een ander. Ikzelf vraag het zelden, alleen als ik het daadwerkelijk weten wil. Anderen vragen het aan mij, goed, maar terug vragen doe ik niet. Als het om beleefdheidsetiketten gaat dan weigeren mijn reflexen. Het lijkt de ander niet te deren zolang ik een andere vraag stel. Want als iemand een vraag stelt, dan is zij geïnteresseerd. Op de een of andere manier bestaat er een grote interesse in mijn liefdesleven.
Hoe is het ermee, goed. Hoe gaat het op je studie, goed. En hoe gaat het in de liefde? Geen enkel antwoord is correct. Ben ik beleefd en zeg dat het goed gaat, neemt men aan dat ik in het bezit ben van vriendinnetje of scharrel, waarover ik dan alles over moet vertellen. Deel ik mede dat het kut gaat, is kortgeleden een verkering op een nare wijze geëindigd en wordt het conservenblik ongepaste medelijden opengetrokken. Sardines zijn er nog genoeg.
“Rustig” is het meest diplomatieke antwoord dat te geven is.

“Heb je hulp nodig?” Haar reactie verraste me. In de meeste gevallen blijft het stil en worden koetjes, kalfjes en veganisme aangesneden in een wanhopige poging niet nogmaals te converseren over witte sportschoenen of witte sportsokken onder een kostuum. Mijn antwoord op ridicule uitspraken, is bevestigend en vervolgens te overdrijven.
“Ik begin wanhopig te worden. Je wilt niet weten hoe vaak ik mezelf al …” Met opgetrokken wenkbrauwen probeerde ik afgetrokken delen te illustreren. “Drie keer per dag.” Ik had Renee al te lang niet gesproken, want ik was een beetje vergeten dat de onzinnige sekspraat wel aan haar besteed was.
“Ik ook, maar dan in één sessie, haha” De hoge frequentie van haar schetterende lach schoot door de ruimte, waarop verschillende mensen onze kant op keken. Mannen moesten lachen, waarschijnlijk omdat haar bloesje eigenlijk iets te klein was. Vrouwen fronsten, waarschijnlijk omdat haar borsten iets te groot zijn. Zelf is ze naïef genoeg om dat niet door te hebben. “Oe”, zei ze terwijl ze een beetje ineen dook, alsof niemand haar kon zien. Heel terecht overigens, want als er iets niet toe doet is wat de mensen hier ervan vinden. Voor de Engelstalige uitdrukking [i]ignorens is bliss[/i], is nog geen goede vertaling gevonden. Ze nam een slok berenburgcola.

“Ik kan wel een blind date voor je regelen.”
“Ik heb nog nooit een blind date gehad.”
“Ja, dat wordt leuk!” Ik staarde langs Renee in de ruimte en probeerde me voor te stellen hoe het zou zijn. In mijn blik zat een collega. Ze zat met iemand aan de tafel, maar hem kon ik vanaf hier niet zien. Ze hadden even niets te bespreken dus staarde ze.
“En als het niet leuk wordt, kan ik er altijd nog over schrijven.” Ik stelde mij voor dat zij mijn date zou zijn en wij even niets meer te bespreken hadden. Ze stak een sigaret op en bleef staren. Ik zou niet eens een hijs aangeboden krijgen.
“Ik weet zeker dat het leuk gaat worden, als zou ze dat niet eens erg vinden.”
“Hoe heet ze?
“Celeste. Ze is 27 en heel mooi.”
“Hoe mooi?”
“Ze is heel slank. Ongeveer net zo lang als ik met lang blond haar. Ze heeft wel wat weg van een model uit de jaren zestig, bijna hippie-achtig, maar heel lief en onschuldig. Beetje Edie Sedgwick. Ken je die? Nou ja, ze is erg leuk en intelligent. Daar hou jij wel van, toch.”
“Gaat ze mij wel leuk vinden dan?”
“Ja, zeker weten, dat gaat tof worden.”
“Maar dan moet je haar wel vertellen dat ze met een jonge god aan de haal gaat hoor?” Een fluawe grap breekt niet altijd de zenuwen.
“Natuurlijk, Adonis! haha. Dit ga ik voor je regelen. Ik ga haar meteen smssen. Wacht hier.” Ze stond op en liep richting de garderobe.
“Ik neem nog een pils”, riep ik haar na. “Moet jij ook nog wat?”
“Ja, doe maar een cola”, reageerde ze.”Ik moet nog rijden.” Ze kwam even terug en fluisterde in mijn oor, “ik heb de berenburg verstopt in het kastje”. “Wel blijven hoor”, vervolgde ze weer hardop, “straks ga ik je nog meer over haar vertellen.” Ze liep in de richting van haar telefoon, ik naar de bar.

Celeste, er is één ding dat ik nog niet van je weet. Waar kan ik je donderdag aan herkennen?

[i]Cor Jan van Zwol[/i]