Al die lieve fatsoenlijke aardige mensen die langs de deuren gaan om te collecteren (bijna altijd vrouwen!) verdienen het grootste respect. Het is zogezegd een daad van liefde die lang niet iedereen kan opbrengen. Ik zit er dan ook wel eens wat over in of ik eigenlijk niet een slecht mens ben, want ik ben twee keer benaderd door de Nierstichting met de vraag of ik in mijn buurt wil collecteren en ik moet bekennen dat ik dat niet wil. Toch moet ik een kritisch geluid laten horen over de manier waarop de Nierstichting mensen benadert om te collecteren. De eerste keer lag ik met hoofdpijn te bed, toen de telefoon ging en een vrouw van de Nierstichting mij plompverloren meedeelde dat ze in mijn buurt iemand zocht om te collecteren en of ik daar wat voor voelde. Ik had gewoon moeten zeggen: ‘Sorry ik voel er niks voor’, maar ik was eigenlijk zo kwaad dat ik de hoorn zonder wat te zeggen op het toestel heb gesmeten.
Ongeveer een jaar later belde er weer een vrouw, of het dezelfde was weet ik niet. Maar in ieder geval vroeg ze weer of ik wilde collecteren voor de Nierstichting. Het was een ongelukkig toeval, maar deze keer lag ik te bed met griep.
Ditmaal klapte ik de hoorn niet op het toestel, maar ik vroeg haar, hoe ze eigenlijk aan mijn telefoonnummer was gekomen. Het antwoord was, dat ze gewoon een willekeurig iemand uit het telefoonboek had gepikt die in de buurt woonde waar ze een collectant nodig had. Toen werd ik tot mijn spijt weer kwaad en heb die vrouw eigenlijk nogal afgesnauwd wat ik nooit had moeten doen. ‘Hoe komt u erbij om een wildvreemde te bellen? Ik had net zo goed een oude man of vrouw kunnen zijn die op sterven ligt’, zei ik. Dit klinkt misschien wat overdreven en men zou mij wellicht kunnen verwijten dat ik zeur en moeilijk doe, maar ik vind dat men een totaal onbekende niet onverhoeds met zulke vragen moet overvallen. Iemand kan druk bezig zijn met de verbouwing van zijn huis of een huismoeder kan net bezig zijn de poepluier van een brullende baby te verschonen of iemand kan er gewoon wegens ziekte of ouderdom niet toe in staat zijn. En dan komt het raar over als plotseling iemand je belt om te vragen of je collecteren wilt voor de Nierstichting.
Dat ik die goede vrouw die zich belangeloos inzet voor de Nierstichting nogal onfatsoenlijk heb behandeld, daar heb ik wel spijt van. Misschien had ik beter iets kunnen zeggen als bijvoorbeeld: ‘O, het spijt me mevrouw, anders graag, maar het komt nu slecht uit wegens een sterfgeval in de familie.’ Of: ‘Ik zou het graag willen doen, want collecteren is leuk, je komt eens onder de mensen en je doet eens wat contacten op, maar helaas ben ik er momenteel wegens maagklachten niet toe in staat.’ Dan had die vrouw waarschijnlijk gedacht: ‘Wat een aardige fatsoenlijke man’, en niet: ‘Wat een bok van een kerel.’
Maar zelf had ik er dan over ingezeten of ik niet oneerlijk was en een leugenaar. Zo is er altijd wel wat.
10 reacties
archangel · 23 november 2005 op 11:21
Ik begrijp je punt niet helemaal… aan de ene kant zeg je:
[quote]Toch moet ik een kritisch geluid laten horen over de manier waarop de Nierstichting mensen benadert om te collecteren.[/quote]
Aan de andere kant ben je bijna je hele column bezig met goedpraten wat deze collectanten doen, en [i]als[/i] je dan eindelijk je toorn de vrije loop laat, kom je er twee regels later alweer op terug door te zeggen dat je er spijt van hebt. Daarmee ontkracht je je verhaal een beetje…
Iets meer stellingname en ik zou hem leuker hebben gevonden!
wendy77 · 23 november 2005 op 11:21
Inderdaad niet erg netjes van je 😛
Je had natuurlijk ook gewoon kunnen zeggen, dat je daar gewoon niks voor voelt.
Verder ben ik het er wel mee eens dat collecterende mensen veel respect verdienen. Hoe vaak zullen ze de deur niet tegen hun neus dichtgegooid krijgen?
En wat betreft het ongevraagd bellen. Ik krijg iedere week wel 5 telefoontjes betreffende een onderzoekje voor dit of dat en of ik geen abonnement wil nemen op Tele2 of weet ik veel wat. Vaak ben ik idd met die poepluier bezig
😛 Als ik het nummer niet ken, neem ik vaak al niet eens meer op.
Outsider · 23 november 2005 op 11:37
[quote]Iets meer stellingname en ik zou hem leuker hebben gevonden![/quote]
Ik vind zelf, Archangel, dat ik duidelijk stelling neem, namelijk dat ik iemand die belangeloos werk doet voor een goed doel niet onvriendelijk had moeten behandelen. Goed, die vrouw kwam op totaal het verkeerde moment en bovendien pakte ze het niet al te tactisch aan, maar toch had ik haar niet zo moeten behandelen.
archangel · 23 november 2005 op 11:41
Maar dat is precies wat ik bedoel! Je begint met de stelling dat je een kritische noot wilt laten horen over de Nierstichting (daarmee wek je de indruk dat dat is waar je column om draait), vervolgens doe je dat ook heel eventjes… en daarna ontkracht je die stellingname door te zeggen wat je ook in je reactie zegt:
[quote]Ik vind zelf, Archangel, dat ik duidelijk stelling neem, namelijk dat ik iemand die belangeloos werk doet voor een goed doel niet onvriendelijk had moeten behandelen.[/quote]
… of je had duidelijker moeten maken dat het eigenlijk een kritische noot naar jezelf toe betrof 😉
Dees · 23 november 2005 op 11:48
Als tot tien tellen niet werkt, kun je ook tot honderd tellen hoor, dat scheelt twijfel en spijt achteraf. Beetje tegenstrijdig stukje, maar dat zal het voor jou wellicht ook zijn geweest.
Grtz,
Dees
Outsider · 23 november 2005 op 11:55
O, bedoel je het zo, Archangel. Maar zo is mijn werkwijze helemaal niet. Ik ga niet van tevoren ervan uit om wat voor punt de column moet draaien. Ik vind eigenlijk niet dat ik al van tevoren moet zeggen dat het eigenlijk meer kritiek op mezelf is dan op de Nierstichting.
Ik had ook de Nierstichting kunnen afkraken en mijzelf buiten schot houden, maar dat is nu juist waar ik mij bij veel column aan erger: personen die op alles en iedereen kritiek hebben, maar blind zijn voor hun eigen fouten.
Shitonya · 23 november 2005 op 14:06
Collecteren is het meest zieke wat er maar is. Je weet nooit zeker of je geld ook echt daadwerkelijk aankomt. Vaak niet helemaal of deels. Soms gebruiken ze een deel van het geld voor eigen consumptie. Je weet nooit waar je geld heen gaat. Per week krijg je 1001 verschillende doelen rond etenstijd voor de deur en ook nog eens 1001 zielige reclames in kranten, tijdschriften en tv reclames en programma’s. Op die manier wordt je zo leeggezogen.
Je wordt gebombardeerd met goede doelen, terwijl je neus ook wel weet dat er altijd wel duizenden mensen zullen zijn met een hartafwijking, aids of reuma. Vanzelfsprekend dat er zoveel “zielige” mensen zijn waarmee je zoveel medelijden mee zou moeten hebben, zoveel dat je je schuldig gaat voelen en weer wat geld in dat potje smijt, wat geld overschrijft of zelf gaat collecteren. Maar het is te overdone.
Als ik echt zulke trieste mensen zou willen helpen zou ik zelf wel naar afrika op vakantie gaan en daar meehelpen aan een of ander project, dan weet je tenminste zeker dat je wat verschil maakt. En dat ene eurootje maakt echt weinig verschil in die bus. Laten ze maar gaan bedelen bij grotere bedrijven die hun geld loos zijn.
Ach ja, als je over ieder telefoontje dat je afkapt zou inzitten, dan zou je nu op anti depressiva leven door al dat piekeren. Er zijn wel belangrijkere dingen om je over druk te maken
Li · 23 november 2005 op 20:55
[quote]Ik had net zo goed een oude man of vrouw kunnen zijn die op sterven ligt’, zei ik.[/quote]
Of iemand met een nierkwaal…
Je kunt natuurlijk ook gewoon nee zeggen zonder al die smoesjes te verzinnen. Je schreef het al; ‘Sorry ik voel er niks voor’
Li
heupie · 23 november 2005 op 23:24
Outsider, Je verhaal lijkt me te passen in veler belevingswereld. Ja ik ben ook ooit gebeld om te collecteren, voor de dierenbescherming. Ook ik was willekeurig de pineut. Ik heb het telefoonnummer van m’n buurman maar gegeven want die heeft een hond, wat kippen en ’n konijntje, dus een belanghebber en potentiele collectant, ik niet. Respect voor collectanten heb ik wèl, véél meer dan voor de organisatoren van al die ontelbare stichtingen. De meeste zie ik niet eens want dan zit ik net te eten, en dát doe ik nou eens zonder inmenging van een derde partij. Je mag blij zijn dat je voor de nierstichting werd gevraagd want dat lijkt me een zinvol iets. De laatst langskomende collectanten waren t.b.v. de hondenuitlaatservice, de ponnieclub, de fanfare, de carnavalsvereniging, jantje beton, het mannenkoor, e.d. Ik zelf spaar sigarenbandjes, suikerzakjes en lucifermerken. Ja, met trots want we organiseren ieder jaar een ruilbeurs, geheel op eigen kosten.
Ma3anne · 24 november 2005 op 09:25
Hee Outsider, zou je een keer met zo’n bus langs de deuren willen om mij een beetje bij te spekken?