De boot niet gemist

Bij “openbaar vervoer” denken wij altijd aan vervoer over de weg of op rails. Maar varen kan natuurlijk ook! En dat openbaar vervoer te water doet steeds meer opgeld in Nederland. Na de teloorgang van de trekschuit, die zo’n 150 jaar geleden het veld moest ruimen voor de veel modernere spoorwegen, zien we het afgelopen decennium een toename van snel vervoer te water. Ik denk dan aan de raceboten tussen Amsterdam en IJmuiden, en tussen Rotterdam en de Drechtsteden. Maar het kan ook minder spectaculair: veerdiensten zijn natuurlijk in het bijzonder handig om reizigers letterlijk naar de overkant te brengen. Een paar maanden geleden is er voor passagiers met of zonder fiets een veerdienst geopend tussen het stationnetje van Hoek van Holland en de Maasvlakte. Dwars over de Nieuwe Waterweg dus. En ruim een week geleden was ik bij de ingebruikname van de nieuwe veerboot, die wordt geëxploiteerd door de RET.

Ik hoorde daar een mooi verhaal. Een klant van het eerste uur gebruikte de veerdienst al toen die nog met een geleende boot werd verricht. Hij reed dan met de trein naar Hoek van Holland, en nam dan de veerboot naar zijn werk bij een rederij op de Maasvlakte. Dat scheelde hem een enorm eind omrijden, want anders moest ‘ie eerst helemaal naar Rotterdam, en dan langs de zuidoever van de Nieuwe Waterweg weer naar de Maasvlakte. Leve de veerdienst dus. De meneer in kwestie raakte al snel op goede voet met de kapitein van de boot. Dat leidde tot het uitwisselen van mobiele telefoonnummers, en sindsdien belt onze trouwe forens even met de kapitein als de trein wat vertraging heeft. Als het even kan, wacht de schipper dan een paar minuutjes, zodat de aansluiting behouden blijft.

Dát vind ik nou hét schoolvoorbeeld van ketenbenadering. Openbaar vervoer is niet alleen de trein. Of alleen de bus. Nee, alle stukjes van de reis grijpen als een ketting in elkaar, en de bereidwilligheid van de kapitein in dit voorbeeld onderstreept dit. Maar deze kapitein en zijn reiziger laten nóg iets zien. Openbaar vervoer blijft een kwestie van mensenwerk. Het botert ongetwijfeld goed tussen de kapitein en zijn klant. Waarschijnlijk om dat beiden zich gewoon vriendelijk gedragen. En alle betrokkenen hebben er dan baat bij. De reiziger op tijd op zijn werk, de kapitein voldoening in zijn baan. Op die manier wordt het openbaar vervoer er een stuk beter op!