De dood is helaas altijd in de buurt!

Iedereen maakt het helaas mee de dood in zijn omgeving en ik het afgelopen weekend ook. Hoorde zaterdagavond dat mijn lieve omaatje uit Zeeland is overleden aan ouderdom. Het was best wel een moment dat ik stil werd en begon mij gelijk te realiseren dat de moeder van mijn moeder dood is. Zo moment laat je eindelijk beseffen dat je niet onsterfelijk bent en dat de dood altijd in de buurt is. Wat voor gevoel het geeft is een soort leegte, besefte ook dat ik nu helemaal geen opa en oma’s meer heb en dat ie mooie momenten die ik vroeger had met opa en oma er helemaal niet meer zullen zijn. Het is iets van het leven doodgaan maar het blijft moeilijk te begrijpen waarom er mensen doodgaan waar je van houd er niet meer opeens zijn en met als gevolg waar je verschrikkelijk verdrietig van wordt. Het gevoel bij mij moeder is natuurlijk nog erger want ze hoorde van mijn tante dat het niet zo goed ging met haar en mijn broer bracht haar gelijk naar Zeeland maar helaas was het te laat om nog afscheid te nemen in levende wijze wat extra pijnlijk was. Donderdag neem ik afscheid van haar en dan kan ik mij emotie de vrije loop gaan. Hoe ouder je word hoe vaker je dit gaat meemaken en zo is dat bij iedereen en zelf ben je natuurlijk ook ooit aan de beurt. Dit besef maakt mij nog sterker om een zo mooi leven van te maken de komende jaren want elke dag kan de laatste zijn en ook voor de mensen om mij heen waar ik van hou.. Oma rust lekker uit van al die mooie dingen die jij voor anderen hebt gedaan, zoals een groot gezin weten groot te brengen en die allemaal super goed terechtgekomen zijn. Nu ben jij weer fijn samen met opa en kom je ooit ook weer tegen, rust zacht….. Wil iedereen bedanken voor de steun en condeleance….

[url=www.bloggers.nl/ronaldjecas]www.bloggers.nl/ronaldjecas[/url]