De doos van Roos

De situatie is als volgt: 5 vrouwen in de leeftijd van 30-50, relaxend in het zwembad van een sauna in Limburg. Loom praten we na over de gunstige werking van de zwaartekracht voor onze borsten in het bubbelbad, die, nog geen half uur geleden, fier en monter omhoog dreven.  Er is weinig meer over van het euforische gevoel en we kakken een beetje in.

Totdat Roos besluit om een handstandje te doen.
“Eens kijken of ik het nog kan”, horen we vanuit het midden van het (te) kleine zwembad.
Prompt verrijzen twee witte grote benen uit het water en we applaudisseren.
Roos is echter niet voor 1 gat te vangen en laat zien dat ze nog steeds erg lenig is.
Ze opent haar benen trots voor het aanwezige publiek.
Open en dicht, open en dicht. Tot wel 3 keer toe verschijnt de doos van Roos in volle glorie boven het water.

Aan de overkant wordt spontaan de wave gestart en iemand roept iets dat ik niet kan verstaan. Maar gelukkig kan ik een beetje liplezen. “We want more”, begrijp ik. Enfin, het bleef nog lang onrustig in het Limburgse.