Ondanks de Apocalyptische regenbui verliet uw columnist die nacht even het internetcafe, om te gaan kijken naar een meisje dat achter de ramen druk bleek te zijn met ouwehoeren door ’t nieuwe mobieltje, zodat hij haar op de terugweg niet alsnog telefonisch de waarheid kon zeggen, omdat wel duidelijk was dat hij haar nummer niet meer had. “Het enigste dat jij goed kan is mij negeren” had hij haar willen toeschreeuwen. Hij had die vrouw alleen enkele seconden aangekeken, haar blik zoekend, even dromend, kijkend naar haar borsten. Een stap opzij, een lachje op zijn gezicht. Even, heel even, keek ze nu schichtig via de spiegel in zijn ogen. “Ik kom bij je spoken hoor, hoeveel kost spoken?” Nog even checken; piep,piep,piep,…” Deze mobiele telefoon is momenteel niet bereikbaar, u kunt het later nog eens proberen” What a way to spent the night! dacht hij, toen hij het Easy Internetcafe weer binnenstapte. Gelukkig had hij als jongen van de straat een goed oog gehad voor de plassen op de weg, en de uitdaging die dit voor veel automobilisten betekende, maar ook nu was hij op randje zeiknat, en kon hij niet verhinderen dat de waterdruppels vanuit zijn dreadlocks zo op het toetsenbord vielen. Kan dat veel kwaad?
Dan nog maar wat gesurfd naar een enge site over Rockefeller die het feminisme gefinancierd zou hebben, met links naar nog veel engere sites over samenzweringen en bijbelse tijdsberekeningen. Tsja, u weet wel, zoekt en u zult vinden wat u wilt op internet. Dit is toch werkelik een magisch machientje, maar wel verneukeratief, als mensen maar niet gaan denken dat iets waar is, omdat het op het net staat. Iedereen zoekt dus wat hij wil en misschien zat verderop wel iemand met Bin Laden te chatten toen er een opstootje ontstond, en de beveiliging genoodzaakt was de politie te bellen, die natuurlijk pas na dik vijf minuten (hartje Amsterdam) kwasi politioneel door de computerzaal kwam lopen, terwijl de daders allang gevlogen waren. Wat gezellig allemaal weer! Dan kan je toch nog maar beter met een valse sloerie gaan dansen in een nachtcafe. Eerst samen eten en blowen, lachen en zingen en dan, – wat een stoere avond – de coke is hier gratis op de plee!
Bilge, mijn Miss World uit Turkije, met wie kan je zo gezellig praten?Als ik kon toveren, dan zou ik dat kindje dat dit voorjaar voor de coffeeshop geplet werd door een vuinisauto weer tot leven wekken. De hele wereld zou glimlachen door de tranen heen, zoals een regenboog plots kan verschijnen. Bij Mevrouw Duisenberg zou het schaamrood op de kaken staan en bij jouw ook. “Zie je nou wel dat Djin Salomon de wereld regeert? Je kan je niet verstoppen voor mij, er is geen plek in het heelal, waar jij je kan verstoppen voor mij” zou ik zeggen tegen mijn meisje. The police zou zingen;”Roxane you don’t have to put on the redlight, those days are all over, you don’t have to…” Maar wat zat uw columnist nou weer te dromen over dat mormel op de rand van het oude en het nieuwe jaar. Hij moest nog internetbankieren, en nieuwsberichten lezen over Irak.
0 reacties