De geest en het lichaam

Als iemand tegen mij zei: “de geest is sterker dan het lichaam!” betekende het meestal dat ik ergens mee moest stoppen of juist iets moest gaan doen, het is maar hoe je het bekijkt, en daar vervolgens geen zin in had. Dat werd dan nog verergerd door het toontje waarmee die zin werd uitgesproken. Het “ikhebhetbestemetjevoortoontje.” Iets waar elke zichzelf respecterende wijsneus kotsfuckingbeu van wordt. Toch geef ik toe: met de juiste prikkels en onder de juiste omstandigheden zou de stem van de geest sterker kunnen zijn, of in ieder geval de boventoon kunnen voeren ten opzichte van die van het lichaam. Omdat geen mens dat uit zijn strot krijgt en het daar bovendien te druk voor heeft, zegt men gewoon dat de geest sterker is dan het lichaam. Punt. Beetje makkelijk, maar kort door de bocht is inmiddels tot norm verheven. Wat ze er in mijn geval mee bedoelen is: “kom eens van je luie reet af en maak jezelf nuttig.” Ik heb het heus wel gezien op internet en ik ken de boeken: markante figuren die met veel geduld en nog meer beloften in staat zijn om met geestkracht de tekortkomingen en driften van het lichaam te overwinnen om zo in perfecte harmonie met zichzelf, de natuur en de medemens te kunnen leven, daarover dan een boek schrijven en vervolgens stinkend rijk op de bank bij Oprah het voorbeeld van een hoogst bescheiden persoontje tentoonstellen. Gezond leven, meditatie en veel pauzes met een intense blik tussen de zinnen door worden beschouwd als de natjes en de droogjes voor deze types. Totaal niets voor mij dacht ik altijd. Totdat het lot anders besliste.

Na een tijdje door het inspirerende Nieuw Zeeland te hebben gekuierd werd ik teruggeworpen in het leven van alledag. De maatschappij kreeg mij weer te pakken en verstrakte met ieder uur en elke blauwe envelop zijn greep. Vrijheid bleek al snel weer een illusie. Om het hier vol te houden moest ik er aan geloven. Na een week goed te hebben uitgerust maakte ik een plan van aanpak. Een dergelijk plan van aanpak gaat je niet in de koude kleren zitten en na nog een week kon ik beginnen. Er stonden vier punten op mijn lijstje: een auto, een woning, mijn rang in Modern Warfare II verhogen en een baan. In minder dan twee weken tijd was ik de trotse bezitter van iets op vier wielen, woonde ik in een antikraakkasteel met airco en fonkelden er vier sterren op mijn strakke virtuele uniform. Ik kon dus op zoek naar een baan. Na ruim een week was er nog niemand zo gek geweest om mij een salaris te betalen, maar goed, drie van de vier punten is geen slechte score en ieder mens heeft zijn ontspanning nodig. Sommige mensen meer dan andere trouwens. Tijdens die dag sloeg het mij weer recht in mijn gezicht. De bewuste zin kwam van iemand die ditmaal echt het beste met mij voor had, maar toch was daar weer het toontje. De maat was vol. Ik zou ze eens een poepie laten ruiken. Sterker nog, een plee vol diarree als het even kon. Mijn uitkering schiep de ideale omstandigheden om een gewichtige stelling als ‘de geest is sterker dan het lichaam’ aan den lijve te ondervinden. Mijn geest zou mijn lichaam overwinnen! Het stomste dat je kunt doen is je vijand onderschatten. Dat had ik al meerdere malen in films gehoord, dus die fout zou ik niet maken. Niet geheel onvoorbereid begon ik aan een reis waarin mijn lichaam de baas was en mijn geest een dolle hond die puppytraining iets voor teefjes vond.

Even leek het goed te gaan. Ik belde uitzendbureaus terug en ging zelfs op gesprek. Ik kreeg mijn dagelijkse portie beweging omdat ik orde in de chaos van mijn door onkruid overwoekerde tuin probeerde te brengen en ik mediteerde mij helemaal suf, of hoe ik het zelf liever noem: sliep veel. Ik was namelijk kapot was van het harken. Kortom, mijn geest werd steeds sterker. Toen sloeg het noodlot toe. Voor dat ik het vertel wil ik het eerst wat algemene kennis met jullie delen. Slechts weinig mensen bereiken het punt dat de kracht van hun geest boven die van het lichaam uitstijgt en van de mensen die het dus wel lukt, vallen er heel veel weer af. Ze kennen namelijk één gemeenschappelijke zwakte die de sterkste geest kan breken: de andere sekse. Bingo! Een heel bijzondere vrouw zoals Oprah het misschien zou zeggen, een ontzettend lekker wijf in mijn taal. Na vijf dagen het leven van een Shaolin monnik op dieet te hebben geleefd en ieder zandkorreltje in de tuin in harmonie met de ander lag, kwam ze langs en ging ik met mijn nieuwe bewustzijn plat op mijn smoel. Mijn lichaam maakte overuren en mijn geest zat hele dagen zielig in een hoek met zijn vinger in de lucht. Ik negeerde hem, want als er iets sterker is dan mijn geest dan is het wel de invloed van een goddelijk mooie vrouw op mijn lichaam. Ik was niet geslaagd in mijn experiment. Nah ja, hopelijk verdient ze veel.