De geheime agenda van Geert Wilders

Geert Wilders heeft zijn tienpuntenplan voor de landelijke verkiezingen van komend jaar bekend gemaakt. In zijn verkiezingsprogramma zegt Amadeus ‘Klare Wijn’ te schenken, maar in de ogen van deze scepticus smaakt het naar goedkope bocht met een naar racisme smakende bittere afdronk. Zijn onverzettelijke pleidooi om artikel 1 van de Grondwet af te schaffen, is geen tongstrelende exclusieve wijn, maar een levensgevaarlijk narcosemiddel om het Nederlandse volk in slaap te sussen voor wat er komen gaat als de man zijn kansen schoon ziet. Geert Wilders heeft een geheime ‘Israëlische’ agenda. Mijn linksdraaiende darmflora’s kokhalzen zich omhoog als ik de woorden van de rechtse Wilders hoor, dat het gelijkheidsdenken het onmogelijk maakt om problemen te benoemen. Dat is een ronduit bedrieglijke uitspraak.

De recente gemeenteraadsverkiezingen hebben juist aangetoond dat het hart van Nederland weer steevast op links klopt. Populisten als Ayaan Hirsi Ali en Geert Wilders hebben niet alleen de problemen met man en paard genoemd, maar ook de tegenstellingen in de samenleving vergroot. Het antwoord wat ik “ de zoete wraak van de allochtonen “ noem , kwam op zeven maart. Sindsdien kleurt Nederland weer rood. Allochtonen en vooral moslims, maar ook mijn nuchtere Nederlandse vrienden zijn de twee meer dan zat. Hirsi Ali heeft zich ontpopt als een activiste, die vaker buiten de Tweede Kamer opereert dan daarbinnen. Geert Wilders wakkert nationalistische gevoelens aan. Ik heb niets tegen pattriotisme, maar bijzonder veel tegen politici die een ras of volk moreel superieur verklaren zoals Adolf Hitler dat deed in het verleden.

De dikke van Dale zegt het volgende over racisme:

1 het uiten van minachting, vijandigheid of haat van het ene ras jegens een ander, voortkomend uit een gevoel van meerwaarde => rassendiscriminatie, rassenhaat

Geert Wilders is één van de wolven, die wij de schaapskleren moeten ontnemen voor de verkiezingen van 2007. Ik zie duidelijke parallellen in de politiek van Wilders met die van Israël tegen de Palestijnen. Er zijn duidelijke overeenkomsten en aanknopingspunten, die mij zorgen baren met wat Wilders voor heeft met dit land. Wilders heeft jarenlang gewoond en gewerkt in Israël in de kibboets en heeft daar veel vrienden gemaakt. Tot zijn vriendenkring behoren onder andere racistische generaals, die door moeten gaan voor oorlogshelden. Enige tijd terug was Geert Wilders in Israël om geld en ‘goede raad’ in te zamelen voor zijn Partij voor de Vrijheid. Vooral op het gebied van veiligheid spreekt Wilders vol lof over Israël. In de ‘blauwe ogen’ van Wilders is Israël een voorbeelddemocratie. In mijn bruingroene ogen is het allesbehalve dat. Het land is de vleesgeworden schaamte van de Westerse beschaving voor wat de joden is aangedaan in West en Oost-Europa, maar de Palestijnen betalen de prijs.

Ik quote mijzelf eens voor de verandering:

” In een land waar sprake is van een bezetting wordt nooit veiligheid of vrede gediend. Een bezetter strijd niet tegen terreur, maar veroorzaakt terreur.”

Het is een ‘Al-Naqba’ (Katastrofe) dat Israël in de beschaafde wereld bekend staat als de enige democratie van het Midden-Oosten. Mijn god, het land telt vierderangsburgers. Het heeft veel weg van een militaire etnocratie. De meest linkse politici in Israël zijn voor Nederlandse maatstaven rechts. Een van Wilders grote voorbeelden is Moshe Yalon, wiens herdenking hij in januari 2005 heeft bijgewoond. Een andere Moshe, was een meedogenloze generaal een voorstander van stille onderdrukking en bezetting van het Palestijnse volk. Zolang de Palestijnen niet in opstand kwamen, kregen zij eten en drinken en marginale vrijheid om te bewegen, maar iedere proclamatie op een vrij en onafhankelijke Palestina werd met ijzeren hand neergeslagen.

De bezetting van Palestina is vanzelfsprekend geworden in Israël en wij in de beschaafde wereld zijn stille getuige hoe Israël als een gewetenloze, dolle hond huishoudt in de bezette gebieden. Geert Wilders heeft juist sympathie voor die zionisten, die de Palestijnen beschouwen als ‘untermenschen’. In de ogen van Wilders en de zijnen zijn moslims de untermenschen van de moderne tijd en dat wil hij maar al te graag tot uitdrukking brengen door het non-discriminatie beginsel af te schaffen, en daarvoor in de plaats een nieuwe wettekst aan te nemen. Israël heeft in het verleden voldoende ‘wisselgeld’ verzameld aan medelijden en verborgen schuldgevoelens, zodat een etnische zuivering van de Palestijnse gebieden lange tijd onopgemerkt is gebleven voor het halfblinde oog van de Westerse wereld, maar in een reportage van het VPRO-programma ‘Andere Tijden’ wordt door de presentator zonder enige terughoudendheid gesproken van een etnische zuivering in de stad Haifa.

Wilders kan moeilijk alle moslims over de grens naar Duitsland zetten, maar met het afschaffen van artikel 1 beoogt hij, op uiterst geraffineerde wijze, moslims te degraderen tot tweederangsburgers binnen de grenzen van de Nederlandse wet. Wilders wil moslims vogelvrij verklaren, hen isoleren en politiek monddood te maken. Wie de lijn verder doortrekt, weet dat zijn politiek uiteindelijk ten goede zal komen aan de politiek van Israël. Hoe minder invloed moslims hebben in publieke functies en in de publieke opinie hoe groter de aanwas zal zijn van de radicale islam. Meneer weet dat hij het tegendeel zal bereiken, van wat hij zegt te bestrijden. Zijn politiek heeft dus weinig met bestrijding van de radicale islam te maken, omdat hij op ramkoers ligt met de moslims die hij juist nodig heeft om de radicale elementen te isoleren.

Wie zijn vijand wil bestrijden, moet weten hoe zijn vijand denkt. Ik weet hoe de ziektekiemverspreider van een Geert Wilders denkt. Hij voert een angst- en haatpolitiek tegen de islam. De vraag die Nederlanders zich moeten stellen is de volgende: “Hoe reëel is het dat 12 tot 15 miljoen moslims 450 miljoen niet-moslims kunnen bedreigen en overmeesteren?” De kans dat Nederland islamiseert en de islamitische wetgeving, de sharia, wordt ingevoerd in dit land is zeer maar dan ook zeer onwaarschijnlijk. Een week geleden rolde de intercity uit Brussel, Rotterdam binnen. Ik stapte uit en op het perron werd mijn aandacht getrokken door een meisje in een zwart gewaad. Ik schrok en voelde plotseling woede en schaamte in mij opkomen. Ik maakte verwijten in mijn hoofd, dat juist mensen zoals zij ‘gedressed’ in een burqua idioten als Wilders de wind in de zeilen geven. Mijn dodelijke blik kruiste haar rakelings.

Het gevoel, dat ik op dat moment had, wordt breed gedragen onder veel gematigde moslims. Dat is voor mij een geruststellende gedachte dat Nederland niet bang hoeft te zijn dat Nederland een Kalifaat wordt. De heren Wilders, Bart-Jan Spruyt en die verstrooide Arabist Hans Jansen, de incognito spreekbuis van de pro-Israëlische lobby, vergroten bewust de gevaren en dreigingen die zouden uitgaan van de radicale islam. Een grote meerderheid van die 12 miljoen moslims is gematigd. Dat 15 tot 20% zouden neigen naar de radicale vorm is onjuist. Wat wel het geval is, is als het Westen en vooral de VS dictaten blijven uitdelen en anderen met geweld hun wil willen opleggen, dat het Osama Bin Laden veel minder moeite zal kosten om aan nieuw personeel te geraken. Wilders wil juist voorkomen dat de gemiddelde Nederlander weet hoe de feitelijke machtsverhoudingen zijn tussen het Westen en het Midden-Oosten en de bevooroordeelde positie van Israël daarin.

Het afschaffen van Artikel 1 zet de poorten open voor een nieuwe Hitler in wording.
Nederlanders mogen best trots zijn op hun cultuur en tradities, maar in de Grondwet vastleggen, dat de joods- christelijke en humanistische traditie de dominante cultuur in Nederland is, maakt alle andere (niet-westerse) culturen ondergeschikt aan die ene cultuur. Dominantie betekent overwicht en morele superioriteit, dat werkt per definitie racisme in de hand. Ik streef ernaar dat Wilders niet de meest geciteerde, maar de meest bekritiseerde politicus wordt van het jaar 2006.