Haar ogen turen naar de hemel en verliezen de grote vogel geen moment uit het zicht. De scherpe pijlpunt is er klaar voor, haar spieren trekken de boog strak. Haar hele lichaam is in perfecte balans. Maar telkens als het bijna zo ver is, verplaatst het dier zich weer. De jonge vrouw is uiterst geconcentreerd en zich niet bewust van welke andere aanwezigheid dan ook. Slechts een jager en haar prooi. De zon brandt aan de hemel en laat haar pijlpunt flitsen. Haar lange, blonde haren, samengebonden in een vlecht, lijken wel verguld in het licht. De bruinlederen kledingstukken verhullen juist het meisjesachtige. Ik hurk verscholen achter een grote steen, hopend dat ze over me heen zal blijven kijken. Mijn hart klopt met zulke harde slagen in mijn keel, dat het lijkt alsof iedere grasspriet meebonst en meetrilt in mijn spanning. Maar zij blijft de adelaar volgen.

Het dier vliegt nog eens op en landt dan op de rand van een rotsblok. Even zit het stil. Het lijkt haar uitdagend aan te kijken. Ik zie hoe ze zich klaarmaakt, aanlegt. Ze keert haar rug naar me toe. [i]Nu. Nu! Dit is het moment.[/i] Mijn hart bonkt zo mogelijk nog harder. Eén seconde lijkt alles stil te staan. De jager en haar prooi, beiden houden hun adem in.

Geruisloos nader ik haar vanuit haar schaduw. Dan sla ik toe. In één grote beweging boor ik mijn zwaard tussen haar ribben. Ze slaakt een gil van schrik en snijdende pijn, maar die wordt halverwege afgebroken. De stilte keert terug, terwijl ze in elkaar zakt. Ik veeg het warme bloed aan het wapen zo goed en zo kwaad als dat gaat af aan het gras. Mijn vuist balt zich en zwaait in de lucht. [i]Triomf![/i]

Op dat teken landt de adelaar met een zwierige vlucht op mijn schouder. Ik kroel hem even tussen zijn ogen en lach. We kijken elkaar aan. Glinsterende kraalogen na een geslaagde jacht. Even zijn wij één. Ik kniel en doorzoek de zakken van mijn slachtoffer. Een paar munten en een gouden ring met een briefje eraan. De inkt is half doorgelopen, maar nog wel leesbaar. [i]Voor mijn liefje[/i], staat erop, in het overbekende handschrift van mijn geliefde. Met mijn voet duw ik nog eens tegen het levenloze lichaam. [i]Game over.[/i]

Categorieën: Fictie

Quinn

Vertalen, muziek, concerten, vrienden, reizen, schrijven. En koffie.

11 reacties

WritersBlocq · 9 oktober 2007 op 17:44

Oei! Wat een geweldig verhaal!!! Een hele andere Quinn, gaaf om je ook zo te lezen.

Wel vind ik teveel ‘haar’ in de 1e alinea, en had deze zin
[quote]Ik veeg het warme bloed aan het wapen zo goed en zo kwaad als dat gaat af aan het gras.[/quote]
lekkerder gelopen zonder ‘zo goed en zo kwaad’.

[quote]Game over.[/quote]
Geweldig, zo’n uitsmijter, hoe kom je erop!

arta · 9 oktober 2007 op 19:10

Erg mooi geschreven, Quinn.
WB heeft natuurlijk wel een punt met haar puntjes, maar ik moet eerlijk zeggen, dat als ik haar reactie niet vóór de column gelezen had, het mij niet opgevallen zou zijn! 🙂

SIMBA · 9 oktober 2007 op 19:32

Tof verhaal Quin! Een moord uit liefde….en dat in de anti-liefde-maand, geweldig!

Prlwytskovsky · 9 oktober 2007 op 19:54

Pracht verhaal. More … moore … moooore.

Mosje · 9 oktober 2007 op 20:42

Kijk, zo hoort dat te gaan, doden die geliefde.
Erg mooi Quinn!

pally · 9 oktober 2007 op 21:17

Prachtig geschreven, bijna mythisch verhaal, Quinn, ook door de details!

Een heel klein puntje:
In de eerste( overigens prachtige alinea ) schrijf je 3x ‘is’ achter elkaar. Dat vind ik niet zo mooi. Mijn suggestie is het de tweede keer gewoon weg te laten.

groet van Pally

DreamOn · 9 oktober 2007 op 21:51

Mooi geschreven Quinn. Eerst dacht ik dat je een computerspelletje beschreef… :oeps:
Maar door dat briefje met het handschrift van je geliefde erop besefte ik dat ik een hele goede anti-liefde column aan het lezen was!
Goed gedaan,

Groetjes DO.

Dees · 9 oktober 2007 op 23:31

Quinn, I am loving it, deze manier van schrijven en meezuigen en een paar onverwachte mooi cursief gedrukte zinnen.

KawaSutra · 9 oktober 2007 op 23:39

En de jager blijkt de prooi. Wat een verrassend verhaal Quinn!

Quinn · 9 oktober 2007 op 23:56

Thanks voor de fijne reacties!

@ WB: dat prikkelt me wel, als dit een andere Quinn is, maakt het me nieuwsgierig naar wat de overeenkomsten qua stijl zijn in mijn andere stukken 🙂 Het teveel aan ‘haar’ was me niet direct opgevallen, die zin waar je over struikelde wel. Daar heb ik nog over getwijfeld maar ik zag er geen mooiere oplossing voor. Zie verder voor de uitsmijter hieronder bij @ DO 😛

@ Arta: thanks, en doe je dat vaker, eerst de reacties lezen en dan de column? 🙂

@ Simba: ik heb me ook laten inspireren door de anti-liefde. Die opdracht haalde blijkbaar duistere krachten in me naar boven 😉

@ Prlw: thank you :oeps:

@ Mosje: haha ja, dit is er wel eentje naar je hart he, lekker anti-zoetsappig!

@ Pally: wat grappig dat je dat zegt, van die tweede ‘is’… Ik had hem er eerst ook niet staan 🙂 Toen ik de column vast liet lezen aan een vriendin en vroeg of ze nog ergens over struikelde, raadde ze me aan er een ‘is’ bij te zetten, en toen dacht ik zelf ook: goh ja, een zin zonder werkwoord is ook wel erg literair in dit stukje. Dat leidt misschien af van de verhaallijn. De volgende keer zal ik ‘m wel weglaten 😉

@ DO: je zit er veel minder ver vanaf dan je zelf denkt, dus niet blozen! Ik heb me voor de setting heel sterk laten inspireren door een computerspel wat ik zelf speel. Dat komt ook terug in de [i]Game over[/i]. Het is dus meerdere dingen in één: het computerspel, een flink stuk fictie en anti-liefde.

@ Dees: thank you, mooi dat de cursieve zinnetjes iets toevoegen in plaats van afleiden. Het zijn gedachten van de ik-figuur, ik heb geprobeerd het “en toen dacht ze…” op die manier te vermijden.

@ Kawa: juist!! Ik vroeg me al af of er nog iemand over die perspectiefwisseling zou beginnen 😀

Siebe · 10 oktober 2007 op 00:03

Ben erg onder de indruk van dit verhaal. Zeer mooi en meeslepend. De wisseling is prachtig. Bovendien, ondanks de lengte die kort en goed is, toch zoveel beschreven.

Je maait me misschien een klein topje gras voor de voeten weg. In het column-kader van deze maand wilde ik zelf ook iets met een wraak-verhaal gaan doen. Het broeit nog slechts, kan dus nog alle kanten op, in tegenstelling tot het slachtoffer van je verhaal…

Mooi! Gaat je goed af, vertellen.

S

Geef een reactie

Avatar plaatshouder