De Keuze Voor Het Ongelukkig Zijn

De zon is onder. De wereld slaapt. Ondertussen zit ik hier, kijkend naar de sterren. Drinkend van mijn bier denk ik aan de mensen, die morgen weer om half zeven opstaan om naar hun kantoorbaan te gaan. Geen bier, vroeg naar bed en dat vijf dagen per week. Ben ik anders dan het merendeel van de samenleving, als ik hier niet aan mee wil doen? Laat mij maar drinken en filosoferen over het leven, in plaats van hersenloos gegevens in te voeren in computerprogramma’s. Mocht er in het hiernamaals een keuze bestaan om wel of niet te reïncarneren als mens op aarde, dan zou ik alleen al reïncarneren om de smaak van de drank met het uitzicht op de sterren te kunnen herbeleven. Iemand die morgen vroeg op moet staan zal waarschijnlijk niet willen reïncarneren om deze avond of de activiteit achter de computer van morgen te herhalen.

Natuurlijk snap ik, dat wij mensen geld nodig hebben om onszelf en eventueel het gezin te onderhouden. Maar als je de keuze hebt om veel geld te verdienen met een kantoorbaan of om iets te doen wat je echt leuk vindt en net rond kan komen, dan is de keuze snel gemaakt.

Voor een groot deel van de samenleving geldt dit niet. Een gedeelte heeft net de pech om geboren te worden zonder goed stel hersenen of op te groeien in een onjuiste omgeving. Deze groep zal ik verder buiten beschouwing laten. Het gaat mij om de groep, die wel een kans heeft op het bepalen van de eigen tijden en toekomst, maar zich troosteloos opstelt als onderdanige voor de baas van één of ander nutteloos bedrijf.

Is het de angst voor het onbekende, dat een groot deel van de samenleving een weg in het leven volgt, zoals al vele onopvallende mensen in de historie hebben gevolgd? Zijn ze bang voor het niet kunnen voorspellen van de toekomst?

Het doorlopen van een eentonig leven, zonder enige vernieuwing vergroot je de kans op depressie en het vervroegd starten van het mentale verouderingsproces. Natuurlijk komt er wel eens een nieuw computerprogramma uit, waarin de gegevens op een andere manier moeten worden ingevoerd. Ook zal er vast wel eens een collega een nieuwe mop vertellen bij de koffieautomaat. Het is alleen zoveel beter om zelf nieuwe doelen te stellen en zelf nieuwe ervaringen op te doen, waarvan de uitkomst totaal onverwacht is. Waarschijnlijk vallen de mensen, die hun eigen onverwachte weg volgen in het leven, na hun 65ste ook minder in het zwarte gat, omdat zij minder angst hebben voor het onbekende.

Dus leef je eigen leven! Word geen onderdanige sul, die de gemakkelijkste weg volgt. Neem een onbekende route in het leven! Stappen in een eentonige kantoorbaan met een goed stel hersenen is als het gaan zitten in een trein zonder tussenstops op weg naar de dood.