De Libelle

“Ik haat de kou. Ik haat het!”.
“Ik kan er niet tegen. De kou! Ik haat het! Aaaahrgg…!!!”.
Dit zijn de gecensureerde gedachten die door mijn hoofd krijsen terwijl ik de piepende trappers van mijn krakende fiets één voor één naar de grond trap. De ijzig koude wind bevriest dat stukje voorhoofd dat nog net niet is bedekt door mijn heerlijk warme mutsje. Sinds mijn dagelijkse bewegingspatroon is geminimaliseerd tot slechts het tikken van mijn vingers op een stoffig toetsenbord en het ter fiets overbruggen van de afstand tussen mijn bed en dit stoffig toetsenbord, kan ik er niet meer tegen. Vroeger liep ik met min 20 slechts in een enkel t-shirtje rond, tegenwoordig is dat t-shirt onderdeel van een vijf-lagig outfit.
Het is alsof het menselijk lichaam te slap is geworden voor zelfbescherming tegen een klein beetje kou. Een grote slappe hap!
Ik hoorde laatst iets over het aanbreken van een nieuwe ijstijd. Als dat zo is dan is de mensheid gedoemd. Ik denk dat een nieuwe ijstijd de wereldbevolking flink zal uitdunnen. Vooral in de westerse delen van de wereld. De gemiddelde westerse mens is niet meer gemaakt om met kou om te gaan. We zijn zo afhankelijk geworden van centrale verwarming en voorverwarmde auto’s dat kou passé is. De enige koubestrijding die de mens anno nu kent is de zogenaamde obesi-jas. Een zelf aangemeten, dikke speklaag, welke lichaamswarmte vasthoudt en de koude buitenwereld afstoot. Aangezien deze jas al lang een veel gedragen item is in de dierenwereld, onder andere zeehonden, zeeleeuwen, zeekoeien, walvissen en pinguïns zijn er zeer tevreden over, is in de Verenigde Staten de trend ontstaan om ook het menselijk lichaam te voorzien van zo’n isolatielaag. Opmerkelijk is dat niet alleen de primaire functie van zo’n speklaag wordt overgenomen, maar dat deze mensen zich ook daadwerkelijk met deze diersoorten gaan identificeren. Ze gaan erop lijken, ernaar ruiken. Het gedrag van deze mensen verandert significant doordat het alledaagse bestaan primair gericht is op voedselwinning en slapen.
Zou dit de volgende stap in evolutie zijn?

Tussen al het trapgeweld door besluit ik die avond maar eens uitgebreid in bad te gaan. De gedachte alleen al laat het bevroren speeksel, dat tussen mijn snorharen plakt, smelten. Een boek of tijdschrift erbij en lekker warm badderen.
Aangezien ik deze week al meerdere malen gebruik heb gemaakt van dit opwarmingsritueel, is het aantal aan ongelezen lectuur in huis flink geslonken. In het tijdschriftmandje op het toilet liggen de Bea Monde, een oude Linda, welke ik tijdens mijn grote boodschappen al grotendeels verwerkt heb, en een Libelle. Het hoog geranium gehalte van de Beau Monde en het gepensioneerde model dat daar seniel lachend op prijkt, doet mij besluiten om toch maar de Libelle te nemen. Naar mijn idee zijn de kansen tot het zien van wat vrouwelijk schoon en een paar mooie tieten groter, wanneer ik voor dit jonger ogende exemplaar ga.
Dat viel me een partij tegen!
Wat een jankblad, met jankverhalen, voor mensen die graag huilen. Ik begon er zelf bijna van te janken. Bijna dan. Het ene artikel na het andere waarin alleen maar over vrouwelijk leed en vrouwenellende wordt geschreven. En naast deze ellendige zooi heeft het blad een tweede doelstelling in het leven geroepen, namelijk het zaniken over mannen! Mijn man gaat vreemd, mijn man doet niks in huis, mijn man heeft gokproblemen, ik kan geen man krijgen, enzovoorts, enzovoorts.
Blijkbaar bestaat de doelgroep voornamelijk uit vrouwen die niet weten hoe de mannelijke vork in de steel zit.
Voor die dames heb ik de volgende tips: Het is allemaal heel simpel.
Gaat je man vreemd? Zorg er dan voor dat hij niet vreemd hoeft te gaan.
Doet je man niks in huis? Zeur daar dan niet zo over, maar kijk naar de goede dingen die hij wel doet of stimuleer hem om goede dingen te gaan doen.
Heeft je man gokproblemen en staat dat je niet aan? Zoek dan een andere vent.
En voor diegene die geen man kunnen krijgen en eigenlijk voor alle vrouwen die zich aangesproken voelen: Zeur minder, lach meer, zet de bloemetjes buiten, trek die obesi-jas uit en zorg dat jouw nieuwe jas net zo groen is als die getailleerde jasjes van die vrouwtjes in de mannenbladen.

Morgen ga ik naar de sportschool.