De vrouw: het mysterie ontrafelt.

Ofschoon ik het met de volgende openbaringen wellicht voor al mijn medevrouwen voorgoed verpest, is het tijd dat de waarheid verteld wordt.

De geneugtes van het single zijn, cq de lat-relatie. In de tijd dat je smoorverliefd elk weekend doorbrengt op zijn uitgezakte tweezitter zal je je waarschijnlijk niet voor kunnen stellen dat er een moment komt wanneer je denkt: ,,heerlijk, hij is sporten/kaarten/met de mannen op stap, een avondje voor mezelf.

Zo vanzelfsprekend als er na regen weer zonneschijn komt is ook dit gegeven. Toen ik nog volop in de tweezitterfase in zijn vervallen appartement in de Jordaan zat keek ik dan ook heel vreemd op toen ik dit mijn 11 maanden getrouwde vriendinnetje hoorde verkondigen. Ook mijn oma die toch al gauw een dergelijk 55 jaar lief en leed deelt met opa leek lichtelijk geïrriteerd toen op een zekere zondag voetbal afgelast bleek te zijn.

Zelf heb ik gelukkig niet te kampen met dergelijke problemen. Ik heb mijn huis, hij heeft zijn huis. Een lat-relatie dus. Ik zie het als single zijn met een wipgarantie en altijd een date voor een bruiloft of reünie.

Waarom is dit zo ideaal? Laten we voorop stellen dat wanneer de roze bril stoffig wordt de werkelijkheid er heel wat minder rooskleurig uitziet. Bijvoorbeeld: Hij kreunt (werkelijk waar) tijdens het breien van de zogeheten bruine trui, heeft nooit schone handdoeken en kauwt op alle tandenborstels die in huis te vinden zijn, de mijne vormt daarop helaas geen uitzondering.

Hij zet mij steevast op het balkon als ik na een stevige batspartij mijn broodnodige after-sex marlboro wil roken en ik kan er de klok op gelijk zetten dat wanneer ik op zondag na een zware avond stappen uitgeteld en gammel op de bank hang, er een lid van de schoon-clan “gezellig” komt buurten.

Daarom is het fijn te weten dat er een plek is waar ik ongestoord helemaal tot mijn zelf kan komen: mijn eigen optrekje. Met mijn eigen geur, spulletjes en schone handdoeken.

Om niet te ver af te dwalen, vluchten voor zijn onhebbelijke gewoontes is niet de enige reden.

Met de deur open het toilet bezoeken is iets wat ik NOOIT in zijn bijzijn zou doen. Evenals zonder tandenpoetsen naar bed of in het speciaal daarvoor klaargezette emmertje naast mijn bed kotsen wanneer ik een glaasje te veel op heb. Op mijn teennagels bijten tijdens het kijken van ,,de Bold” (hoe denkt hij anders dat ik zo lenig kom? Het pasje van de yogaclub ligt al sinds jaar en dag als boekenlegger tussen de goddelijke komedie van Dante, waarvan ik doe alsof ik het lees wanneer hij in de buurt is). Rondlopen in de o zo comfortabele maar erg onsexy Sloggy Max en ongegeneerd krabben aan bepaalde lichaamsdelen wanneer nodig.

Dus heren wees gewaarschuwd! Wanneer moeder de vrouw of vriendinlief weer eens opgelucht adem haalt zodra u uw hielen licht is dit heus niet alleen om met buurvrouw Trees de laatste roddels uit de straat door te nemen of de begonia’s te wateren.