Ofschoon ik het met de volgende openbaringen wellicht voor al mijn medevrouwen voorgoed verpest, is het tijd dat de waarheid verteld wordt.
De geneugtes van het single zijn, cq de lat-relatie. In de tijd dat je smoorverliefd elk weekend doorbrengt op zijn uitgezakte tweezitter zal je je waarschijnlijk niet voor kunnen stellen dat er een moment komt wanneer je denkt: ,,heerlijk, hij is sporten/kaarten/met de mannen op stap, een avondje voor mezelf.
Zo vanzelfsprekend als er na regen weer zonneschijn komt is ook dit gegeven. Toen ik nog volop in de tweezitterfase in zijn vervallen appartement in de Jordaan zat keek ik dan ook heel vreemd op toen ik dit mijn 11 maanden getrouwde vriendinnetje hoorde verkondigen. Ook mijn oma die toch al gauw een dergelijk 55 jaar lief en leed deelt met opa leek lichtelijk geïrriteerd toen op een zekere zondag voetbal afgelast bleek te zijn.
Zelf heb ik gelukkig niet te kampen met dergelijke problemen. Ik heb mijn huis, hij heeft zijn huis. Een lat-relatie dus. Ik zie het als single zijn met een wipgarantie en altijd een date voor een bruiloft of reünie.
Waarom is dit zo ideaal? Laten we voorop stellen dat wanneer de roze bril stoffig wordt de werkelijkheid er heel wat minder rooskleurig uitziet. Bijvoorbeeld: Hij kreunt (werkelijk waar) tijdens het breien van de zogeheten bruine trui, heeft nooit schone handdoeken en kauwt op alle tandenborstels die in huis te vinden zijn, de mijne vormt daarop helaas geen uitzondering.
Hij zet mij steevast op het balkon als ik na een stevige batspartij mijn broodnodige after-sex marlboro wil roken en ik kan er de klok op gelijk zetten dat wanneer ik op zondag na een zware avond stappen uitgeteld en gammel op de bank hang, er een lid van de schoon-clan “gezellig” komt buurten.
Daarom is het fijn te weten dat er een plek is waar ik ongestoord helemaal tot mijn zelf kan komen: mijn eigen optrekje. Met mijn eigen geur, spulletjes en schone handdoeken.
Om niet te ver af te dwalen, vluchten voor zijn onhebbelijke gewoontes is niet de enige reden.
Met de deur open het toilet bezoeken is iets wat ik NOOIT in zijn bijzijn zou doen. Evenals zonder tandenpoetsen naar bed of in het speciaal daarvoor klaargezette emmertje naast mijn bed kotsen wanneer ik een glaasje te veel op heb. Op mijn teennagels bijten tijdens het kijken van ,,de Bold” (hoe denkt hij anders dat ik zo lenig kom? Het pasje van de yogaclub ligt al sinds jaar en dag als boekenlegger tussen de goddelijke komedie van Dante, waarvan ik doe alsof ik het lees wanneer hij in de buurt is). Rondlopen in de o zo comfortabele maar erg onsexy Sloggy Max en ongegeneerd krabben aan bepaalde lichaamsdelen wanneer nodig.
Dus heren wees gewaarschuwd! Wanneer moeder de vrouw of vriendinlief weer eens opgelucht adem haalt zodra u uw hielen licht is dit heus niet alleen om met buurvrouw Trees de laatste roddels uit de straat door te nemen of de begonia’s te wateren.
15 reacties
Ma3anne · 28 september 2004 op 14:46
De schrijffout in de titel: “Het mysterie ontrafelt”, vergeef ik je, omdat ik me voor de volle 100% kan vinden in deze column. 😀
archangel · 28 september 2004 op 15:32
[quote]Een lat-relatie dus. Ik zie het als single zijn met een wipgarantie en altijd een date voor een bruiloft of reünie.[/quote]
Als jij liefde en relaties zó benadert, dan vraag ik me af of je niet beter een échte single kunt blijven. O nee, natuurlijk… dan verlies je je ‘wipgarantie’!
Sorry, maar in de liefde kies je zowel voor de lusten als voor de lasten, is mijn mening. Anders kun je er beter niet aan beginnen.
Mosje · 28 september 2004 op 16:26
Gelukkig maar dat Ma3anne zo vergevingsgezind is, want wat zou je anders aan moeten met je verdere leven?
😕
En beste Archangel: je hebt natuurlijk helemaal gelijk met je opmerking, maar ik lees een behoorlijke ondertoon van ironie in dit stukje, dusse, wil jij Isabella ook niet vergeven dan?
😛
archangel · 28 september 2004 op 17:38
@ Mosje: ik denk inderdaad ironie te ontwaren, maar ik ga er niet zonder meer meer van uit dat alles wat ik als ironie kan opvatten ook daadwerkelijk ironisch bedoeld is (oude, wijs geworden lul die ik ben) 😛
Isabella · 28 september 2004 op 17:55
@ archangel: Oke, die opmerking was een beetje cru, maar als puntje bij paaltje komt heb ik mijn liefje toch het liefst elke avond bij mij op de bank zitten hoor! 😀 (ondanks alle kleine ergernisjes)
archangel · 28 september 2004 op 17:58
Weet ik ook wel 🙂 Soms beveelt mijn cognitieve hersenschors mijn typvingertjes gewoon om een reactie-ontlokkende reactie te schrijven 😉 Ben benieuwd naar je volgende stukjes!
Bakema_NL · 28 september 2004 op 19:19
Tja je moet wat als je je irriteert aan kleinigheden van een ander.
Maar in een relatie met samenwonen/getrouwd zijn kun je elkaar ook genoeg ruimte geven hoor en die kleinigheden zijn en blijven maar kleinigheden, als dat nou je relatie in de weg moet staan dan moet je inderdaad maar single blijven. Ik heb er gelukkig geen last van, we doen beiden dingen zonder elkaar en hebben daar geen problemen mee, dat moet gewoon kunnen en dat heeft niks met stof op de rose bril te maken, dat deden we in het begin van de relatie al……alleen stappen met vrienden/alleen stappen met vriendinnen, geen probleem toch? Kun je niet weerstaan aan de vleselijke verleidingen die je op je pad tegenkomt, dan moet je ook niet aan die relatie beginnen, heeft ook wat met karakter te maken en zelfs daarover zou je samen afspraken kunnen maken, alleen is dat vaak zo taboe he. En in iedere relatie is wel eens wat onenigheid ergens over, maar vrijwel alles is wel overkomelijk, mensen doen soms zo moeilijk, ook om niks vaak als je er nuchter over gaat nadenken. Ach ja, ieder zijn ding he.
pepe · 28 september 2004 op 20:18
Het klinkt niet verkeerd dat Latten dan.
Alles heeft voor en tegens in het leven, ik was nog steeds graag zijn vuile sokken 😛 en voor leukere dingen mag ik hem ook gebruiken 😉
Louise · 28 september 2004 op 20:58
Volgens mij, Isabella, ben ik het gewoon helemaal, maar dan ook helemaal met je eens 😀
Een klein detail; ik ben geen latter, maar woon gewoon samen.
En nou?
Bakema_NL · 29 september 2004 op 00:09
Nou…….niks, veel plezier, lekker modern. Want latten is eigenlijk al zo lang gewoon dat het toch eigenlijk weer uit de tijd is en samenwonen en zelfs trouwen weer in is…………volgens mij weet niemand dat trouwens meer met zekerheid te zeggen, dus lekker doen waar je zelf zin in hebt. 😛
sally · 29 september 2004 op 00:12
aiaiaiaiaiai Louise.
penibele situatie.
Jij bent in het zevende jaars stadium zo te horen.
Even doorbijten. Het gaat weer over als je mazzel hebt en er je best voor doet.
😉
leuke column.
Waarin iedereen wel iets herkend denk ik zonder het er mee eens te hoeven zijn.
groeten Sally
Anima · 29 september 2004 op 09:44
[quote]Ofschoon ik het met de volgende openbaringen wellicht voor al mijn medevrouwen voorgoed verpest, is het tijd dat de waarheid verteld wordt.[/quote]
Niks ‘verpesten’, nu heb ik tenminste iemand om mee te praten wanneer ik naar de brandstapel geleid word. 😉 Leuke comumn!
Groeten,
Anima.
Mup · 29 september 2004 op 10:54
Op zijn tijd wat voor jezelf doen, je huis even weer voor je zelf hebben, heerlijk. Toch blijf ik bij mijn modale, gewone, burgelijke bestaantje. Samen dus. Moet er niet aan denken iemand weer helemaal opnieuw ‘op te voeden’en te wijzen waar hij zijn moet 😉
Groet Mup.
Raindog · 30 september 2004 op 19:04
En voor wie dat allemaal niet werkt kan ik de LAF-relatie adviseren wat staat voor: Living Apart Forever. Ik heb zoiets met een aantal mensen en dat bevalt prima.
Mar · 25 oktober 2004 op 15:06
Ik noem ze: huisdiertjes!
Cool.
Mar