Van de eerste schrik bekomen, kunnen we voorzichtig constateren dat de impact van de Mexicaanse griep mee lijkt te vallen. Deskundigen zijn nog voorzichtig met hun analyses maar een kleine zucht van opluchting lijkt op zijn plaats. Omdat Nederland het draaiboek voor een algehele landelijk inenting al klaar had liggen stel ik voor om alles toch door te laten gaan, maar met een ander vaccin. De natie is in verwarring en de ratio ontbreekt. Zie hier de legitimatie om iedereen op zo kort mogelijke termijn te injecteren met een flinke dosis Diazepam. Misschien dat we dan een beetje tot rust komen.
Nederland worstelt met problemen die ontstaan zijn als gevolg van het streven naar een multiculturele samenleving, en moet de fouten die gemaakt zijn bij het integratieproces van allochtonen weloverwogen herstellen. Een constatering die in alle lagen van de bevolking en op alle kanten van het politieke spectrum onderkend wordt. Net als de gedachten dat we voldoende aandacht moeten besteden aan duurzaamheid, de economische crisis moeten bestrijden en de gezondheidszorg efficiënt moeten organiseren.
Opvallend genoeg blijken we over de meeste thema’s redelijk verstandig met elkaar te kunnen discussiëren, alleen als de woorden Wilders of PVV vallen reageert iedereen als door een wesp gestoken en verdwijnt alle relativering. Ingezonden brieven, columns en opiniestukken leiden direct tot de meest extreme reacties en bezorgen de Bond tegen het Vloeken overuren.
Omdat ik niet de behoefte heb mezelf te verlagen tot dit bedenkelijk niveau van communiceren zal ik citaten achterwege laten en volsta met de constatering dat er veel gescholden wordt. Zowel van links als van rechts.
Misschien is het ook wat veel gevraagd om van de gemiddelde Nederlander te verwachten dat hij begrijpt dat je met stemverheffing of het gebruik van krachttermen nimmer een discussie wint. Maar het is wel triest om te constateren dat ook in de politiek rondom het thema integratie niemand het niveau van verwijten maken en met de vinger wijzen ontstijgt.

Desgevraagd maak ik een keer in de zoveel jaar de gang naar de stembus. Het is misschien naïef, maar ik ga er nog steeds van uit dat de door mij gekozen partij of persoon op basis van argumenten in het parlement debatteert en probeert zoveel mogelijk punten uit het partijprogramma te realiseren. Hoe anders is de realiteit. Slecht acterende politici spelen een klucht en duikelen rollebollend over elkaar heen. In hun voetsporen moppert en vloekt de bevolking genoegzaam mee.
De ratio lijkt volledig zoek. Het is dan ook geen verrassing dat uit een recent onderzoek bleek dat het vertrouwen in politiek opnieuw gedaald is. Alleen de politici zelf zijn wat verbaasd.

Een inenting en voorlopig drie maal daags een pilletje lijkt me een geschikte medicatie. En alleen bij aantoonbare verbetering weer langzaam afbouwen.


7 reacties

arta · 22 mei 2009 op 21:18

Politiek interesseert me eigenlijk geen bal. Sinds jaar en dag stem ik al blanco. (ik wil niet dat mijn stem op het hoopje ‘verdeel-maar-tussen-een-paar-partijen’ komt en het interesseert me te weinig om me te verdiepen in welke partij bij mij past)Geloof me: Het werkt net zo goed als diazepam!
Ondanks deze des-interesse vind ik deze column goed geschreven!
🙂

lisa-marie · 22 mei 2009 op 21:51

goed geschreven!!

SIMBA · 23 mei 2009 op 08:47

Niks Diazepam, peper in de reet en een beetje actie! Van die pammetjes wordt iedereen nóg suffer en gelatener.
😀 Goeie column!

LouisP · 23 mei 2009 op 17:50

fijnedagnog,

als ik een stuk goed vind waarin over m.i. wat saaie onderwerpen wordt geschreven, dan is het m.i. héél goed geschreven.

groet,

Louis

fijnedagnog · 23 mei 2009 op 22:47

Altijd fijn om reacties te ontvangen, ook van mensen die verder weinig hebben met politiek. Bedankt.
Ik heb me al vaker voorgenomen om me minder druk te maken over onze “volksvertegenwoordigers”. Inmiddels heb ik me er bij neergelegd dat me dat niet lukt. Is waarschijnlijk de aard van het beestje.

Fijnedagnog

Mien · 25 mei 2009 op 10:39

Ieder gremium kent zijn eigen aardigheden.
In het walhalla van Europa is iedereen de weg kwijt.
Daar helpt een prikje en een pilletje niet tegen.
Gewoon meevaren op de Eutanic en genieten zolang de zon schijnt totdat het ijs smelt.
En niet vergeten om vooral de nodige graantjes mee te pikken van de boeren van Europa.
Niks blanco stemmen.
Thuis EU-postertje ophangen en blind het Europes lot tarten met darten.
De dikste kop wint.
Op naar de Europese stembus, we gaan voor een opkomst van 50%, als NLtje leggen we de lat hoog.

Mien

Mup · 25 mei 2009 op 11:09

Relativeren zonder medicijnen met een :pint: in de zon, verder sluit ik me aan bij arta,

Groet Mup

Geef een reactie

Avatar plaatshouder