Niemand noemde zijn naam tijdens de Olympische Spelen in Athene. En in een aflevering van de serie [url=http://www.inspectormorse.co.uk/]Morse[/url] bedoelde de inspecteur toen hij sprak over een bekende Griekse zanger niet [url=http://www.angelfire.com/punk2/walktheplank/demis.html]Demis Roussos[/url], zoals zijn maatje Lewis veronderstelde, maar Odysseus uit de Griekse mythologie. Toch was de corpulente Demis Roussos (‘zingende tent’) begin jaren ’70 een fenomeen in Europa en ver daarbuiten. Zijn lijzige stem zorgde voor miljoenenverkopen. Zelfs in Amerika had hij een clubhit. Zijn succes is achteraf erg moeilijk te begrijpen, omdat zijn muziek niet veel meer te bieden had dan een paar mediterrane klanken. Blijkbaar riep zijn muziek herinneringen op aan landen waar het massatoerisme op dat moment op gang was gekomen. Roussos begon zijn carrière in de jaren ’60 bij de groep Aphrodite’s Child. De toetsenist van die band, [url=http://nl.wikipedia.org/wiki/Vangelis ]Vangelis[/url], zou in de jaren ’80 naam maken als synthesizer-virtuoos. Iedereen kent natuurlijk de muziek die hij heeft geschreven voor de films ‘Chariots of Fire’, waarvoor hij een Oscar won, en ‘Conquest of Paradise’. Hij werkt op dit moment aan de muziek voor [url=http://alexanderthemovie.warnerbros.com ]Alexander the Great[/url] van Oliver Stone.
Tijdens de hoogtijdagen van Demis Roussos bestormt ook een ander gezet heerschap de hitparades. Het is duidelijk dat je in die tijd nog geen schoonheidsideaal had. Die andere dikkerd blijkt heel wat meer in zijn mars te hebben. [url=http://www.bbc.co.uk/music/profiles/whitebarry.shtml]Barry White[/url] staat met zijn uptempo soulmuziek in ‘73 aan de wieg van de disco. Met zijn zware, bronstige stem scoort hij een reeks wereldhits, waaronder ‘Can’t get enough of your love’ en ‘You’re my first, my last, my everything’. Zijn muziek blijkt vooral mensen (en sommige dieren ook trouwens) aan te sporen om kleintjes te gaan maken. Dat is hoogst opmerkelijk voor een man die je nou niet bepaald een sekssymbool kunt noemen. Maar als na de decenniumwisseling de westerse bevolking geobsedeerd raakt door het perfecte lichaam loopt de plaatverkoop van beide zwaargewichten sterk terug.
Maar waar Demis Roussos in de anonimiteit verdwijnt, wordt Barry White in de jaren ’80 en ’90 door een nieuwe generatie R&B artiesten herontdekt. Hij maakt onder meer cd’s met de rappers Puff Daddy en Big (!) Daddy Kane. Na een aanhoudende reeks gezondheidsklachten overlijdt hij echter in de zomer van 2003. Demis Roussos staat in 1985 al oog in oog met de dood. Het vliegtuig waarin hij zit wordt gekaapt door Palestijnse terroristen. Ze vragen hem een stukje te zingen en je verwacht dan dat hij subiet een kogel door zijn hoofd krijgt. Maar zijn dood willen de kapers niet op hun geweten hebben en hij wordt vrij gelaten. Demis blijkt namelijk geboren in het Midden-Oosten (Egypte) en is ook daar een bekende naam.
Een jaar na de kaping heeft Demis Roussos in Nederland zijn laatste hit met het van Lee Hazlewood en Nancy Sinatra bekende ‘Summer wine’. Het lied gaat over een euforisch gevoel en kan behalve over een hevige verliefdheid ook over drank- en drugsgebruik gaan (‘my head felt twice its size’). Roussos zong dit duet met de jonge Belgische zangeres Nancy Boyd. Hoewel deze uitvoering nogal kitschering klinkt, hebben de producers er dankzij wat sirtaki klanken een goed te pruimen mediterraan nummer van gemaakt. De tekst gaat in dit duet duidelijk over een middelbare man die een jonge meid aan de haak wil slaan. Ik herinner me nog goed dat Demis op tv tijdens het zingen een arm om Nancy probeerde te slaan, maar zij draaide zich elke keer vriendelijk van hem weg. Beter kon de tekst van ‘Summer wine’, maar vooral de status van Demis Roussos op dat moment, niet gevisualiseerd worden. Ik viel dan ook van verbazing van mijn stoel toen ik deze zomer op tv zag dat ene [url=http://www.ikzoekeenartiest.nl/artiest.php?ArtistNameID=272]Grad Damen[/url] met een Demis Roussos medley in de top 10 stond. Blijkbaar is hij nog niet door iedereen vergeten.
[img]http://www.bbc.co.uk/totp2/features/wallpaper/images/800/demis_roussos.jpg[/img]
6 reacties
Bakema_NL · 3 september 2004 op 13:59
Ik lees je stukjes over muziek altijd graag, het is altijd prettig een andere fanatiekeling die soms de meest onzinnige dingetjes weet over muziek te horen/zien lullen.
Ik herinner me de muziek zeker nog wel en mijn vader heeft ook platen van Aphrodite’s child in de kast staan. Vrijwel niemand onder de 30 zal het kennen (laat staan boven de 30), maar het is zeker een stukje leuke muziek-historie.
Raindog · 3 september 2004 op 18:19
Zo Eddy,
Als altijd weer even interessant!
Maar bega je niet een kleine mythologische vergissing? Die oude mythologische Griek die om zijn zangkunst bekend stond, was dat niet Orpheus? 😛
Eddy Kielema · 3 september 2004 op 18:54
Zo langzamerhand wordt Demis Roussos zelf ook een mythische figuur. Nou ja, bijna…Maar ik denk dat je inderdaad gelijk hebt. Orpheus was die man die Euridice uit de onderwereld wilde redden, maar de sukkel kon zich niet kon beheersen en keek naar haar om. Maar ik weet eigenlijk niet of de goede man ook goed kon zingen. Had hij geen harp waarop hij speelde? Anyway, mijn kennis van de Griekse mythologie komt voor een deel van de politieserie Morse. Dus het is maar de vraag of dat een goede bron is… Oké, dan ga ik nu even de gloednieuwe dvd van Demis bekijken.
Eddy Kielema · 3 september 2004 op 19:35
Odysseus is trouwens te zien in de film Troy. Hij oogt als een sympathieke kerel en als ik de film goed begrepen heb, is hij een succesvol krijgsheer (geweest). Maar hij heeft inderdaad geen noot gezongen, dat klopt. Dus de vraag is of hij een zanger geweest is en zo ja, of hij in de schaduw kan staan van Demis Roussos…
Raindog · 3 september 2004 op 21:21
Beste Eddy,
Volgens mijn informatie betrof het fenomeen dat je bedoelt – ‘Orpheus, die had toch een harp?’ – een combinatie van zowel snarenspel als zang. Het bardidee dus. Bovendien heb ik recentelijk zowel ‘Illias’ als ‘Odyssee’ gelezen en kan me niet herinneren dat vanuit die boeken Odysseus ooit gezongen heeft. Mogelijk bij de lijkspelen naar aanleiding van de dood van Achilles’ trouwe vriend Patroklos maar dat zou ik voor je na moeten kijken. Iets dat ik nu even niet maar later wel eens ga doen. Mocht het inderdaad het geval zijn, dan kom ik er op terug.
Trouwens: Morse is geweldig!!
Eddy Kielema · 3 september 2004 op 21:48
Morse rules! Daar kan geen misverstand over bestaan!!!