“Dingdong, dingdong, dingdong”…Fuhuck wat is dat geluid??!! Ik kruip verder onder een berg kussens. “Dingdong, dingdong, dingdong”…Fuck Fuck Fuck waar komt die herrie vandaan??!! “Dingdong, dingdong, dingdong” Neeeheeee, de kerkklokken! Hoe vaak zijn die dingen al gegaan? Hoe laat is het? Ik schiet overeind. Aaaarg auwauwauwauw: Hoofdpijn. Door de spleetjes van mijn oogleden zie ik mijn slaapkamer als slagveld van oranje vodjes (lees: kleding), ik ruik bier en sigaretten. Gadverdamme….Gadverdamme….. Ik kruip uit mijn bed en beland direct in een draaimolen Whoooheeehooo. Al draaiend begint het te dagen. Regen, storm, kroeg, bier, sigaretten, Oranje, Letland, overwinning, feest, meer bier, meer sigaretten, nog meer bier, dansen, bier, hossen, bier, versieren, bier, pita kaas….mijn bed.
Shit shit shit oh nee, oh nee, oh nee, ik heb een helder moment. Over een kwartier staan moederlief en man voor de deur om mijn muur te schilderen. Al draaiend zwalk ik naar de badkamer. Aaaahhh wat een verschrikking. Ik kon me vergist hebben, maar de Euro 2004 bus van Duitsland is toch niet over me heen gereden vannacht? De vlaag aan beelden van de avond ervoor begint zich te ontwikkelen tot filmpjes. Wat een avond, de overwinning van Tsjechië tegen Duitsland. Nederland met de glansrijke overwinning tegen de Letten (mag ’t Advocaatje?). Het feest brak los, dansen, springen en hossen tussen het bier drinken door. Vlagen van dansen op een tafel, oranje shirts, petten, hoeden en toeters komen naar boven. “…..Ik heb je altijd al leuk gevonden…” Oh nee, oh nee, nog meer herinneringen komen boven. Dat wil ik me niet herinneren, ga weg, ga terug, ik wil er niet aan denken. Drank en Elles betekend een waterval aan woorden uit een open hart. Alles, maar dan ook echt alles gooi ik eruit. “….Ja hoor we spreken een keer af..” Fuck het gesprek met een jongen. Hij heeft een vriendin…again….!
Koffie, mijn redding. Je wil niet weten hoe graag ik ’s ochtends zo’n kopje drek wil. En hoe hard het nodig is om me deze ochtend in de wakkere wereld te krijgen. Uit mijn naar bier stinkende spijkerbroek haal ik een pakje sigaretten wat er nog erger uitziet dan mijn verkreukelde gezicht. Een zielig slaphangend sigaretje doet mijn zwarte drek goed aanvullen. Ik hoest maar rook door. Neem een slok koffie, mijn maag trekt samen, maar ik drink door. Bleeehhh wat voel ik me ellendig. Mijn telefoon durf ik niet aan te raken, ik weet zeker dat het is aangevuld met vijf sms-jes in ‘sent items’, met teksten die ik in nuchtere toestand nooit zou schrijven. Of het de herinneringen zijn die bovenkomen of de koffie met de sigaret. Is het dat ik de eindstand van de overwinning niet meer weet….3-0,
2-0, 0-3, 0-2, het kan allemaal….!!
IK DRINK NOOIT MEER!
7 reacties
Mosje · 12 juli 2004 op 13:15
Leuke column, maar er moet me wel iets van het hart: je probeert het gevoel te beschrijven dat met een kater gepaard gaat, en daarvoor gebruik je wel erg veel puntjes, vraag-en uitroeptekens, en woorden als “aaaaarg” en “bleeehhh”. Dat leest niet zo lekker.
Ook zonder die leestekens en woorden kun je best het gevoel van een kater overbrengen, hoewel dat wel heel erg zoeken is naar de woorden die dat kunnen uitdrukken, en de manier waarop je die woorden dan aaneen moet rijgen.
Louise · 12 juli 2004 op 19:35
Gaat ’t weer een beetje, m’vrouw Wonderland? 😀
Tasz · 12 juli 2004 op 20:32
Hi Wonderland,
Volgens mij is dit voor mij de eerste keer dat ik een column van jouw hand lees. Ik vond het een leuk verhaal, kon er ook om lachen, alleen ik noem het een verhaal en geen column. Kan er niet echt mijn vinger op leggen, maar vond het niet echt een column. Ben het eens met onze ColumnX hond mbt leestekens. Probeer wat minder uitroeptekens en zo te gebruiken. Probeer woorden te gebruiken om betekenis te geven aan wat je wilt overbrengen.
Regel (but who cares) is dat je niet meer dan 1 uitroepteken moet gebruiken en het liefst helemaal niet.
Maar nogmaals, ik vond het wel leuk om te lezen.
Cheers
Tasz
Dees · 12 juli 2004 op 20:40
Ben errug blij te lezen dat het excessieve sms-gedrag gedurende dronkenschap bij meerdere mensen voorkomt. Ik heb laatst een hele rits mannen uit mijn gsm verbannen. Als ik dan nog wil smsen moet ik er veel meer moeite voor doen. Grappig geschreven deze column…
Ma3anne · 12 juli 2004 op 21:44
Tussen alle leestekens door toch een leuk verhaal. Het katerige gevoel komt wel over. :pint:
archangel · 13 juli 2004 op 19:52
Erg beeldend, en doet me met weemoed denken aan ‘een avond’, ‘ooit’, ’toen het Oud en Nieuw was (zou worden)’ en ik enige… hmm… ‘geestverruimende’ middelen combineerde met enige ‘lever-eroderende’ middelen… de afloop laat zich makkelijk raden… 😀
Leuk verhaaltje, misschien inderdaad wijs om je tekstjes nog ietwat te redigeren zoals men hierboven al vaststelde, maar duidelijk is dat je leuk en inspirerend schrijft (in mijn waterige ogen althans)!
Shitonya · 17 juli 2004 op 00:20
Weer eens wat anders, dan de normale columns die je hier ziet, erg geinig 🙂