Dit wordt een gevaarlijk schrijven, dat voel ik nu al bij de eerste regel maar ik ga door.
Discriminatie is volgens Van Dale, en ik citeer,” ongeoorloofd onderscheid dat gemaakt wordt op grond van bepaalde niet ter zake doende kenmerken.”
Daar kom ik nog op terug.
Als prille zestiger heb ik de wereld zien veranderen. De verschillen zijn enorm, op alle vlakken van de samenleving. Nu, nu werk ik aan deze column terwijl president Obama op de radio tegen zijn zin maar onder de toenemende druk van vele bevolkingsgroepen, het homohuwelijk promoot. Daar commentaar op geven zou me direct in een hoek drummen daar ik nu reeds tussen de regels doorgeef dat ik de baas van de wereld niet zó goed kan volgen. Ik wil deze column dan ook niet vast pinnen op dat ene thema.
Wie in de jaren zeventig, ongeveer die tijd toen ook ik meningen begon te formuleren, de positie van de toen ook tegenwoordige homo’s en lesbiennes kende en deze situaties vergelijkt met nu, weet dat er daar een enorme weg afgelegd is, misschien nog spectaculairder dan het feit dat er nu een niet blanke persoon president van America kon worden. Genoeg daarover.

Toen ik zeventien jaar was ging ik reeds uit werken. Ik gaf mijn loon af aan de ouders wat nu waarschijnlijk ook maar zelden voorkomt in een voor wat hoort wat mentaliteit. Ik moest mijn moeder de oren van haar kop zagen om op zondagavond weg te mogen blijven tot tien uur. Veel meer dan een plaatselijk jeugdhuis was er niet.
Vorige week las ik in de krant dat twee meisjes (kinderen) van zestien jaar aangerand waren. Verschrikkelijk. Maar, toen ik even later vernam dat ze ’s nachts om drie uur nog op weg waren van de ene gelegenheid tot amusement naar de andere, fronste ik toch even de wenkbrauwen.

Zo kan ik nog uren doorgaan, doorgaan met zeuren, doorgaan met het geven van voorbeelden waarbij er een ondertoon is van “vroeger was het beter.”

Files op de weg, opwarming van de aarde, evolutietheorie, drugs, mondige kinderen nu bedacht met allerlei met hoofdletters benoemde afwijkingen, stress, een woord die mijn ouders niet kenden, smog, beurskoers, euthanasie, echtscheidingen en al dan niet trouwen of samenwonen, B.O.M. moeders, vreemde nationaliteiten in de straat, verslavend gedrag van de kinderen met hun Smart-Phone of G.S.M…

Allemaal voorbeelden van grondige wijzigingen in een gemeenschap waar wij trachten deel van uit te maken en waarin we, door veel water in de wijn te doen, ook nog eventueel kunnen functioneren.
Dat “water in de wijn doen” is natuurlijk sterk afhankelijk van persoon tot persoon.

Laat ons nu eens tot een eenvoudig besluit komen. Op enkele generaties tijd is de wereld zodanig veranderd dat het eerder normaal is dat er mensen rond lopen die hier en daar enkele aanpassingswerken kunnen gebruiken dan dat dit anders zou zijn. En, dat er mensen zijn die de niet te tellen spectaculaire tendensen en veranderingen niet zo goed meer geklasseerd krijgen. Als gevolg daarvan worden deze sarcastisch en zelfs wat wereldvreemd.

Volgende stap is dan hun stem in de maatschappij, hun kritiek er op en de zorg om waar dit zal eindigen. Die zorg wordt regelmatig gevoed door gebeurtenissen rondom hen die bewijzen dat het hier en daar wel degelijk de verkeerde kant op gaat.

Zij die hun stem te uitdrukkelijk laten horen zijn de zeurpieten die niet meer met hun tijd meekunnen. Nog voor ze de eigen mening op een deftige manier kunnen naar voor brengen worden ze de mond gesnoerd. Nog voor ze een bepaalde tendens met logisch klinkende argumenten kunnen funderen worden ze weggehoond als een overtollige kost in de maatschappij die ze door indertijd hard labeur en zuinig omspringen met het bereikte resultaat, aan hun kinderen gegeven hebben.

Discriminatie is volgens Van Dale, en ik citeer, “ongeoorloofd onderscheid dat gemaakt wordt op grond van bepaalde niet ter zake doende kenmerken”


Meralixe

Er is een smaak, gewoon, een manier van het door het leven gaan, die zo verschillend is van mens tot mens, dat we mogen besluiten dat het eigen gelijk niet bestaat en dat respect voor de andere mening belangrijker is...

6 reacties

Libelle · 26 juni 2012 op 17:37

Ik hoop dat je het niet erg vindt dat ik alleen op de inhoud inga. Want die springt er wel zover uit! Eenser kan ik het niet met je worden.
Wij gaan stemmen straks en veel politici krijgen de schrik van hun leven. Ze denken dat ze met wat manipulaties van de Polls de situatie nog wel kunnen handelen. Welnu, het zal ze lelijk opbreken.
Het is juist niet alleen de oudere, die het water bij de wijn doet thans, ook de jongeren moeten het doen nu. Dag in dag uit en weet je wat die doen,( ik zeg het zo omdat ik het ook hoop) die verklaren zich voor het eerst sinds 1940 solidair met hun ouders. Die vooruitstrevende politici hebben nu een zo ontzettend grote inschattingsfout gemaakt, dat het zijn weerga niet kent.
‘Pa wat moet ik gaan stemmen straks, ik weet het niet meer? Al die liegbeesten!’ Mijn dochter heeft een eigen bedrijfje en zes man in dienst. Die kan haar boontjes doppen, zou je zeggen.
Er is iets gaande Meralixe, de vette kwebbels in de politiek zullen de mond worden gesnoerd! Zover voor de meute uitlopen pikt niemand.
Bedankt voor de inspiratie.

Mien · 26 juni 2012 op 18:07

Nou kan ik natuurlijk wat gaan zeggen over geraniums en zo. Als eind veertiger. Maar ik doe het niet. Niet tussen de regels door. Maar gewoon vlakaf. Ter zake doend. Je hebt een punt. Nee geen komma. Wel uitroeptekens. Ze vlammen eruit.

lisa-marie · 27 juni 2012 op 13:13

dat gevaarlijk schrijven bij de eerste en de volgende regels viel wel mee hoor.
Soms kunnen we de wereld bij houden en soms ook niet, gelukkig heb je nog die tijd tussenin waarin je even op adem kunt komen.
En die bepaalde niet ter zake doende kenmerken zoals vandale dat zo mooi omschrijft daarin zit hem de kneep want die zijn voor iedereen verschillend.

LouisP · 27 juni 2012 op 14:44

Soms kunnen we de wereld bij houden en soms ook niet, gelukkig heb je nog die tijd tussenin waarin je even op adem kunt komen.
En die bepaalde niet ter zake doende kenmerken zoals vandale dat zo mooi omschrijft daarin zit hem de kneep want die zijn voor iedereen verschillend.
da’s mooi gezegd LM

Sagita · 28 juni 2012 op 02:22

Volgens mij is de oorspronkelijke betekenis van discrimineren: het maken van onderscheid. Dus de waarneming dat iemand een vrouw is of een man of een kind. Krullen heeft of stijl haar en dies meer. Volgens mij niks mis mee. Alleen heeft het tegenwoordig ook een extra lading gekregen. Dus dat iets daarmee tegelijkertijd meer of minder is, afgezet tegen de normen en waarden die we momenteel hanteren.
In een vrij korte tijdsspanne heeft er een enorme vermenging van mensen met verschillende culturele achtergronden plaatsgevonden met gevolg dat bijna iedereen in een identiteitscrisis verkeert. Mensen herkennen hun eigen omgeving niet meer. Herkennen zichzelf niet meer in de ander en worden niet meer bevestigd in de normen en waarden die ze tot nu als belangrijk hebben ervaren. Eens een smeltkroes
waarvan we af moeten wachten of het tot een geheel kan komen. Het zijn spannende tijden, maar het is een onomkeerbaar proces. Dus laten we er, voor ons zelf, onze kinderen en alle mensen waarmee we de samenleving delen, het beste van maken!
Een ding: ik was jong in de jaren zestig en een B.O.M. moeder! :lach:

Geef een reactie

Avatar plaatshouder