Dokter Bartolemeus Smitz was een van de eerste wetenschappers die de belangrijke eerste mensenjaren onderzocht en naar mogelijkheden speurde om het opgroeien positief te beïnvloeden.
Omdat het vrouwdom in de 12de eeuw veel minder interessant werd geacht dan tegenwoordig spitsten de onderzoeken zich voornamelijk toe op het mannelijke geslacht. Dokter Smitz onderzocht per leeftijdsgroep welke mogelijkheden er aanwezig waren om het opgroeien enigszins te sturen. Zeer bekend in de wetenschap Apologie van het Speelgoed zijn de onderzoeken en de experimenten van Smitz op het gebied van speelgoederen om een duidelijk onderscheid te verkrijgen in de verschillende jongenstypes.

In de 12de eeuw maakte Smitz al een onderscheid tussen jongetjes die enerzijds speelden met kar en paard en anderzijds jongetjes die speelden met Vikingfiguurtjes. Deze laatste groep verkleedde zich vaak als Viking die op de zolder van hun ouderlijk huis de lage landen gingen beroven. Of die achterin de tuin de vrouwen verkrachtte en de dorpen in brand staken.

Toen de Psychoanalyse in de 19de eeuw een rol begon te krijgen in de onderzoeken van opgroeiende peuters en kleuters was het speelgoedkarakter inmiddels drastisch veranderd. Ondanks de ‘Verlichting’ in de 19de eeuw waren de vrouwelijke kinderen helaas nog steeds minder interessant om er dure en tijdrovende experimenten op los te laten.
Met inachtneming van de bevindingen van Freud werden de verschillende types mannelijke speelgoedpeuters verdeeld in de twee belangrijkste onderzoeksgroepen.
Enerzijds de groep ‘Techniek en rollend materiaal’ en het ontwerp daarvan. Anderzijds de groep die warm liep voor het spelen met Columbusfiguurtjes en vrouwelijke Indianenfiguurtjes. Ontdekkingsreizigertje spelen waarbij Columbus bij elke speelsessie weer Amerika ontdekte en daarna alle vrouwelijke Indianenfiguurtjes misbruikte.
Bij de onderzoeksgroep ‘ontdekken’, ‘vechten’ en ‘domineren’ was het rollenspel ‘schoutje bij nacht’ en beul zeer in trek. Uiteraard werd er met regelmaat chirurgijntje gespeeld waarbij vrouwelijke peuters en kleuters onontbeerlijk waren.

In de 12de eeuw was het overigens diezelfde dokter Bartolemeus Smitz die de voorloper van de bekende kindervriend Sinterklaas introduceerde. Die middeleeuwse goedheilig man werd als Clerus Surprisus aangesproken en was bij zijn verschijning altijd in gezelschap van Indische slaven die zakken met echte spekken meebrachten voor de gelovigen.

De Apologie van het Speelgoed en dan specifiek het gedeelte van opgroeien tot begin puberteit werd steeds belangrijker in het algemeen.
Er zijn drie verschillende stromingen ontstaan.
De Apologie Speelgoed vanaf de 12de eeuw tot aan de komst van de Psychoanalyse, de Apologie Speelgoed van Freud tot periode 1ste en 2de wereldoorlog en de periode vanaf de twee wereldoorlogen.
De tweede periode, vanaf de psychoanalyse, was nog steeds zonder vrouwelijke experimenten maar werd wel beïnvloed door wederom een grote kentering in het gebruik van speelgoed.

Zoals gezegd spelen met veel verschillende rollenspelen waarbij een groot deel van de onderzochte kleine mensjes graag Bokkerijdertje speelde. Liever een roofbende uitbeelden dan zich bezighouden met een of ander bouwwerkje in elkaar knutselen. Zeer geliefd was het bekende ‘galgje’ of ‘brandstapeltje’ spelen waarbij regelmatig vrouwelijke slachtoffers vielen. Het was in die tijd nog steeds eerder een uitzondering dan een regel dat er meisjes mochten meespelen. Maar sommige rolletjes in het spel zoals overspelige boerin of een van hekserij verdachte vrouw konden moeilijk door een jongen worden uitgebeeld.

Na de wereldoorlogen was er weer een bijzondere verandering naar boven gekomen bij al die onderzoeken naar het speelgedrag en de daarbij behorende kleuterindeling. De automobiel deed ook haar intrede in het speelgoedpatroon van de jonge mensjes. De automobielkinderen stonden regelrecht tegenover de ridder, cowboy, Indiaan en het soldaatkind. Soldaatje uitbeelden of spelen met kleine soldaatjes was nog meer in trek dan het kruistochtspel in de middeleeuwen.
Dit kruistochtspel ging mede door de onderzoeken van de dokter Smitz kliniek als zoete broodjes over de Westerse toonbanken.

De 2de wereldoorlog heeft veel kinderen in de latentiefase aangespoord tot het spelen met soldaatfiguurtjes. Vooral de Amerikaanse uitvoering vond gretig aftrek onder de opgroeiende bengeltjes. Om een of andere reden werd er weinig met Duitse soldaatjes gespeeld. Het figuurtje van de verzetsheld was niet zo geliefd als de Amerikaanse Marinier maar geliefder dan het NSBfiguurtje dat al snel uit de rekken werd gehaald.

Uit de onderzoeksuitslagen met betrekking tot het verschil tussen techniek, vervoer en uitvindingkinderen enerzijds en de jongens van het vechten, heersen en jagen anderzijds, zijn belangrijke conclusies voortgekomen die later konden worden gebruikt om bepaalde daden en karaktertrekken te kunnen onderscheiden en klasseren.

Zowel in psychiatrische instellingen, penitentiaire inrichtingen als bij het leger en politie worden nog steeds de onderzoeksresultaten van dokter Bartolemeus Smitz gebruikt om verschillende maatschappelijk meer of minder geaccepteerd gedrag te analyseren en zo de juiste latente competenties in kaart te brengen.


15 reacties

Libelle · 30 april 2012 op 09:51

Heeft dokter Smitz nog iets ontdekt over de categorie jongetjes, die het heksje helemaal uitkleedden voordat ze werd verbrand?

Sagita · 30 april 2012 op 13:02

Op zich een interessant onderwerp, maar moeizaam geschreven. Veel lelijke zinnen. Het lijkt als of het stuk vanuit het Engels met een vertaalmachine in het Nederlands is omgezet. Een Apologie is een verweerschrift en wordt hier totaal verkeerd gebruikt. Onderzoeksresultaten worden slecht onderbouwd. B.v. wat was de reden waarom er niet met Duitse soldaatjes werd gespeeld? Verder waarom krijgt dit stuk de titel Dokter B. Smitz? Het stuk gaat over onderzoek naar de rol die speelgoed speelde door de tijden heen. Smitz lijkt de eerste te zijn maar is er slechts een van.
Ik ga er vanuit dat als je hier publiceert je wil (leren) schrijven en graag goed. Ik hoop dus dat je mijn commentaar kan waarderen. Ik heb echt aandacht aan je stuk besteed!

Libelle · 30 april 2012 op 13:36

Door publicatie van enkele eigen palmares worden kritieken als de uwe doorgaans beter onderbouwt.
Sorry, onderbouwd.

Meralixe · 30 april 2012 op 16:10

Mijn oproep tot meer reageren is hier nog al letterlijk genomen :hammer:

arta · 30 april 2012 op 20:00

Geschiedenislessen à la Louis zijn héérlijk!

pally · 30 april 2012 op 22:03

Dit lijkt geen stuk van jou, Louis. Niet dat het niet interessant is. Maar zo gortdroog, zonder jouw bekende( en bij mij geliefde) smeuigheid.Is het een experiment? 🙁

groet van Pally

LouisP · 30 april 2012 op 23:12

Apologie, ‘k vind dat zo’n mooi woord. Het is natuurlijk allemaal zever in pakskes. Maar het is zo leuk om gedachtetjes op papier te zetten. Ik heb er wel echt over nagedacht of er zoiets bestond. Ikzelf was een puur soldaatkind, en boerderijdierenkind. En zot van Noormannen, bokkerijders, middeleeuwen, doktertje spelen,Freud en apologie wat ’t dan ook betekent. Bart Smit is geen achter achter achter kleinkind van die dokter B. Smitz.
Dank je wel voor het lezen en reageren.

LouisP · 30 april 2012 op 23:19

Tja Pally,
Is heel raar. Ik heb het al eens eerder, lang geleden ingestuurd. Ik was nog niet zo lang aan het schrijven. Omdat er nog maar 3 in de wachtrij stonden heb ik het nog eens ingestuurd. Het gekke is, wat die ene mevrouw al zei, dat er lelijke zinnen in zaten. Ze heeft gelijk, ik zag dat toen de eerste keer ook al. En toch kon ik het bij de tweede keer niet verbeteren of zo. De eerste keer was ik als het ware gefocust op het verzinnen zelf, het idee.

LouisP · 30 april 2012 op 23:31

m

LouisP · 30 april 2012 op 23:33

Maar Arta, de geschiedenis is ook zo bijzonder! Zo hebben er gebeurtenissen plaats gevonden die tot op heden nog steeds niet zijn overtroffen!

LouisP · 30 april 2012 op 23:35

Sagita, Dank je wel voor de aandacht, en je commentaar, kan ik heel erg waarderen!

LouisP · 30 april 2012 op 23:36

Hahaha, meer daarover in het verhaal van de ‘piekende grotten.’

Sagita · 1 mei 2012 op 00:44

‘Ik hou ervan om zinnetjes achter elkaar te zetten. En er de fout in te ontdekken zodat er weer iets te verbeteren valt. Dan geur ik ‘m. Dan ben ik trots. Fier als een gieter. Pas op, zo simpel is het niet altijd hoor! Ik wil ook wel eens een duur woord gebruiken waarvan ik tussen ons gezegd, geschreven en gezwegen, de betekenis niet ken. Bij een ander moeilijk woord heb ik slechts een vermoeden. En dat is zó leuk! Dan ben ik aan het genieten.’
Daar ben je dan wel in geslaagd!

Mien · 2 mei 2012 op 16:10

Jammer van de herhaling.
Maar ik snap het wel.
Heel, heel, heel soms gaat kwantiteit boven kwaliteit.

Mien

Harrie · 4 mei 2012 op 13:54

Ik hou wel van geschiedenis. Zeker als die zich herhaalt … :hammer:

Geef een reactie

Avatar plaatshouder