Donkere wensen!

Laatst zat ik op een vreselijke saaie verjaardag en daar verzeilde ik in een gesprek, over het regelen van je eigen begrafenis of crematie. Nu is dat niet mijn favoriete onderwerp, maar aangezien de man in kwestie niet onaangenaam was om te zien en ontzettend leuke ogen had, ging ik het gesprek met hem aan. In de veronderstelling, dat naar mate de avond zou vorderen we wel op een ander niveau zouden belanden. Mijn eigen vertrouwde bocolietje (borrel cola light) in de hand, vertelde ik de man, dat degenen die het moesten weten het wisten, maar ik bang was dat zij het niet zouden uitvoeren. Mijn wensen waren namelijk niet doorsnee te noemen. Ja, ja ik ben vrouw en weet natuurlijk wel de aandacht van een man te vangen en vast te houden. Met mijn meest zoetgevooisde stem begon ik aan mijn verhaal.

Ik zal een jaar of 14 zijn geweest toen ik tijdens geschiedenisles het verhaal hoorde dat er in Frankrijk een kerkhof was opgegraven waar de mensen in nogal ongebruikelijke houdingen waren gevonden. Ze lagen of in foetushouding of hun armen lagen in totale paniek boven hun hoofd. Het bleek dat 80% van de mensen die daar waren begraven, nog niet dood waren. De man keek me geboeid aan toen ik mijn verhaal vervolgde. Mijn stem werd nog zachter en intiemer toen ik hem vertelde dat vanaf dat moment mijn grootste angst was om levend begraven te worden. De man keek mij zeer begripvol aan en sloeg een arm om me heen, als in een troostend gebaar. Met een stem waar ik een onderdrukte snik in legde, vleide ik mijn hoofd tegen zijn schouder en legde hem uit dat de angst zich vaak uitte in het niet alleen willen of kunnen slapen.

Jaren lang, zo vervolgde ik mijn verhaal, met bijna gebroken stem, wist ik niet hoe ik dat moest oplossen. Crematie leek met te warm onder mijn fragiele billetjes en de aarde te koud en het was geluidsdicht. Buiten dat, niemand kon mij verzekeren dat ik “boven” zou komen te liggen, als ik de reis naar de eeuwige jachtvelden zou moeten gaan maken.
Inmiddels perste ik wat tranen uit mijn reebruine ogen en keek de man hartverscheurend aan. De man, drukte me wat tegen zich aan en vroeg mij vooral door te gaan met mijn verhaal. Ik dwong mezelf tot een moedig waterig glimlachje en vertelde hem dat ik daar ondertussen een oplossing voor had gevonden. Een gsm van KPN met een prepaycard was de oplossing. Een van mijn kinderen zou er voor zorgdragen dat het desbetreffende gsmmetje in de kist kwam te liggen. Nu vertrouw ik niet iedereen, ik ken namelijk de humor van sommigen mensen om mij heen, dus heb ik het voor de zekerheid ook nog even aan de groenteboer en de slager gevraagd, want voor hetzelfde geld, leggen ze zo’n ding bij je voeten en dan kom je er toch ook mooi niet bij.

De man keek me nu in opperste bewondering aan, terwijl ik nog iets dichter tegen hem aanschoof. Ik gaf mijn vriendin een vette “die-heb-ik-in-mijn-zak” knipoog en besloot er een een schepje boven op te doen.

Dat, zei ik met mijn 0900-stem, is mijn eerste wens dus, mijn tweede wens is dat ik begraven wil worden in een witte bruidsjurk met een gele roos tussen mijn vingers. Nu zag ik voor het eerst enige verbazing bij het lekkere ding dat in mijn poezelige klauwtjes was gevallen. Ja, ging ik door, ik ben namelijk nog maagd en mocht ik nog de ware Jacob tegen komen, zie ik mezelf niet meer trouwen in een echte bruidsjurk, inclusief sluier. Zwoel keek ik hem aan tussen mijn wimpers door en legde mijn hand op zijn knie.
Bingo! Ik zag de man naar adem happen en zijn keel schrapen. Ik wachtte op de vraag, of hij me niet nog een keer kon zien. Ik besloot in een flits om dan toch nog even te aarzelen, hij moest namelijk niet denken dat ik een makkelijke prooi was.
En ja hoor, met zijn diepe stem vroeg het geile ding of ik geen plaatsje had vandeweek in mijn drukbezette agenda. Ik slaakte een zucht, keek moeilijk, terwijl mijn nagels even over de binnenkant van zijn been gleden. Tjee, ik weet niet, heb het erg druk aankomende week, vertelde ik hem schor. Hij keek me diep in de ogen en gaf me zijn visitekaartje, waarop stond, voor al uw wensen voor begrafenis en crematie, Uw Dela-adviseur!