Sport mag dan wel verbroederen, verzusteren is er in ieder geval niet bij. Neede tegen SG Twente. Vrouwen. Waterpolo. Daar zijn we behoorlijk goed in, bewezen ‘we’ bij de Olympische Spelen. In mijn jeugd zag ik het al met afgrijzen aan. In het Bussumse zwembad aan de Meerweg.
Niks transparant chloorbad. De natuur had voor ons nog het ouderwets meurende soort H2O in petto waarin met de regelmaat van de klok geheimzinnige virussen rondwaarden. En werd het écht een tikkie te gortig, complete scholen vissen dreven plotseling met hun buik naar boven en de bloem van de plaatselijke jeugd raakte hopeloos aan de kots en de schijterij, dan ging de tent gewoon een weekje dicht.
Zo zat dat.
Maar er werd wel gepolood. Een ware contactsport op hoog niveau. Watertrappelen was trouwens een eitje want denk maar niet dat je soortelijk gewicht er ook maar een ruk toe deed in die zooi. Voor het trosje Wereld- en Europees kampioenen dat er dagelijks z’n ontelbare baantjes trok, een welkome afwisseling van de monotone trainingsarbeid.
Het was duidelijk: een mannensport. Oorlog dus. Al moesten we het als kijker doen met wat zich zichtbaar boven de waterspiegel aan nogal primaire gewelddadigheden afspeelde. Naar de werkelijke catch as catch can kon je slechts raden. Daar viel toen al voor Speedo geen passend broekje voor te breien.

Nu dus een afrekening in het criminele circuit. Gewone ordinaire boerka-loze Germaanse godendochters. Twee waterpolozusjes (17 en 19 lentes) namen tijdens een dood spelmoment , je bedenkt ’t maar, eendrachtig een iets te enthousiast scorende tegenstander te grazen door haar op een haar na te verzuipen. Weer ’s wat anders dan de doodschop bij het voetbal. Ook geen lijntje coke voor nodig. Resultaat: een posttraumatisch stresssyndroom van heb ik jou daar bij de betreurenswaardige die nog net, amechtig na-hyperventilerend, op de kant gehesen kon worden. Daar moest toch een aardig pakje smartengeld uit te slepen zijn, zou je zeggen.
De daders lijken er intussen nog redelijk goed mee weg te komen middels een miniem taakstrafje en 4 karige maanden detentie.
Nog even en bij het van origine nogal suffe korfbal knopen ze de onwelgevallige tegenstander hoog in de paal op. Bridgers moeten als de sodemieter werk gaan maken van de ongekende mogelijkheden die hun sport biedt. Zij hebben van nature immers al de ♠ (schoppen).

Misschien een leuk itempje voor de zwaar dementerende Anton Geesink om er in de treurige nadagen van z’n carrière mee aan de klus te gaan. Vorige week bleek maar weer ’s dat ie überhaupt geen flauw benul meer heeft van wat er van hem als Olympische bobo zoal verwacht wordt.
Begint aardig te verzuipen in de onpeilbare poel van z’n eigen wartaal waarin ie zich zelf koppie onder geduwd heeft.

[img]http://images.volkskrant.com/weblog/www/pub/mm/tempest/4801/Image/foto/waterpolomoord.jpg[/img]


1 reactie

DACS1973 · 15 oktober 2009 op 10:01

Moest erom lachen. Komische schrijfstijl. Alleen vind ik het onderling verband tussen de 4 alinea’s niet zo duidelijk. Maar dat kan aan mij liggen.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder