Drank

Een doordeweeksedag.
Woensdag in dit geval.
Is dat doordeweeks genoeg?
Dacht het wel. Op de vroege morgen..op weg naar mijn werk..(een training geven aan gevangenispersoneel..hoe om te gaan met verslaafde gedetineerden)
Kaartje printen van Groningen naar Amersfoort…vóór 9.00 uur vol tarief á 32.50.
(met auto op gas doe ik het drie keer voor dat bedrag..maar alé…file etc en daarnaast reiskostenvergoeding..dank u baas)
Dus.

Ik zag hem van verre al staan… ‘ de ver van mijn bed show’.

Ik koop een cappuccino met croissantje en nestel me met de ‘Spits’ lekker anoniem ergens in de trein.
Dan hoor ik in onvervalst Gronings een viertal mannen…: ’ hé bist doe hailemaol gek word’n.. goa bie die toes piss’n en nait in de train’
(vertaling: hé ben je helemaal gek geworden.. ga bij je thuis pissen en niet in de trein’)
Ik draai me om.
Kijk.
De ‘ver van mijn bed show’ draait zich om..zijn leuter nog nadruppelend uit zijn broek.
Hij waggelt de coupé binnen en komt voor me zitten/liggen/hangen.

Natuurlijk zit ik graag in een coupé met frisgewassen volk.
Maar wat te denken van die dame die een uur in de wind stinkt van een goedkoop hoerenparfum?
Of een debiel met mobiel?
Al die fantastische ‘ringtones’..hard graag!
Mensen met om de minuut een zenuwkuchje?
Snurkende heer?
Nagellakkende dame?
Irritante gillende kinderen?
Meer??
Heb je even?
We pikken het allemaal!

Maar..

Een leuke vent.
20 jaar.
Zijn hele broek ondergezeken.
Zijn hele shirt ondergekotst.
Zijn mooie krullen vettig.
Zijn adem ransig.
Hij laat scheten.
Hij laat alles lopen.
Mensen kijken afkeurend.
Niemand wil geconfronteerd worden met de werkelijkheid.
De coupé loopt leeg.
Conducteurs maken geintjes: ‘er ligt een dooie in de trein Jan…jij kan reanimeren…ff een mond op mondje?’

Ik krijg die brok uit mijn keel de hele dag niet weg.